UFAKLIK (TAMAMLANDI)

Ufaklık bölüm:19

Yoğun kar beni yürümekte ne kadar zorlasa da umursamadan otobüse doğru ilerledim. Dün gece Çağlar'la vakit geçirmiştim. Eğlenceli bir zaman dilimiydi. Bana futbol oynamayı öğretti. Tabiki futbol oyunundan bahsediyorum. Sadece bir tane gol atmıştım o da kendi kalemeydi. Bence zamanla kavrayabileceğim. Ya da boşver.

Otobüsün gelmesiyle birlikte otobüse bindim. Dün akşam Ali beni Uraz'la aynı evde görmüştü. Uraz ise beni Ali'nin yanında zannetmişti. Çok saçmaydı. İkisinin arasındaki savaşta kalmam çok saçmaydı. İkisini de istemiyorum ama sanki hedef benmişim gibi davranıyorlardı. Uraz gerçekten beni seviyor mu? Hiç zannetmiyorum. Peki ya ben Uraz'ın beni sevmesini istiyor muyum?

Okula geldiğimde otobüsten inip buzlara basmamaya dikkat ederek yürümeye başladım. Ama hiçte kolay değildi. Yerler buz tutmuştu. Ana yollar buzlanmaya karşı önlem alınmıştı fakat okulun bahçesi çok kaygandı. Kardan yürümeye dikkat ederek yürüdüm.

Telefonumun zil sesiyle durup telefonumu montumun cebinden çıkardım. Arayan kişi annemdi. Beni araması mucizeydi. Dün babam bugün annem bunların zoru neydi?

"Efendim anne"diyerek telefonu açtım. "Nasılsın? " Diye sordu. Kaşlarımı çatıp"Sen beni merak etmezdin ne oldu? "Diye sordum. Annemin beni umursadığı yoktu. "Merak ediyorum işte. Evde tek kalıyorsun. Sonuçta ben senin annenim seni merak etmem normal. " Gülümseyip "Beni bu zamana kadar merak etmemen ne kadar normal neyse anne babamdan sonra seninlede kavga etmek istemiyorum. Sen ne zaman geleceksin? "Diye sordum. "Babanla kavga mı ettin? "Diye sordu.Buna mı takılmıştı? "Evet ufak bir atışma sadece"dedim.

"Yakında geleceğim şimdi kapatmam lazım görüşürüz "dedi ve telefonu kapattı. Yakında güzel bir cevaptı. "Ayra? "Çağlar'ın sesini duymamla arkama döndüm. Çağlar bana doğru hızla geliyordu. Neyi vardı bunun. Yanıma geldiğinde bana çarptı. Ayağım kayınca Çağlar'a tutunmaya çalıştım ama o da beni tutamadı. Tam yere yapışıyordum ki. Biri beni havada yakaladı. Yukarı baktığımda Uraz beni sımsıkı tutuyordu. Ona bakmayı kesip kucağından indim. Bana sinirle bakıyordu. "Önüne bak " dedi ve hızlı adımlarla gitti. Ne ara arkama geldi? Ne ara beni tuttu? Bunları düşünmüyordum. Bu Uraz nasıl buzlara basmadan hızlı bir şekilde okula girmişti? Asıl aklımdaki soru buydu.

Birinin kolumu sert bir şekilde dürtmesiyle kolumu tutarak kolumu dürtene yani Çağlar'a döndüm. "Git git peşinden git daha iyi görürsün. " Dedi. Gözlerimi devirip"Buzlara basıp düşmesini bekliyordum. " Dedim. Bana inananmayan bakışlarını atıp "Neyse ben sana ne söyleyeceğim. Sen benden iş istemiştin. Bir aralar. Sonra müsait olmamıştın. Sana vaktini çok almayacak bir iş getirdim. "Deyince kaşlarımı kaldırdım. "Nasıl bir işmiş ?"diye sordum. Böyle bir şey dediğimi bile hatırlamıyorum.

"İpe boncuk dizeceksin. " Gülümseyip Çağlar'a ciddi misin bakışlarını attım."Ciddiyim. "Dedi. Ona aldırmadan yürümeye başladım. Tabiki önüme bakarak. "Ayra sen benden iş istemiyormuydun ne oldu da kararın değişti? "Çağlar a dönüp "Şuan vazgeçtim. Bunca yıl beni umursamadan, merak etmeden yaşayan kadın bari şimdi benimle ilgilensin. Benim sorumluluğunu üslensin. Artık annemden ilgi görmeye ihtiyacım var. Bari maddi anlamda bana destek olsun. "Saçlarımı karıştırıp beni kedine çekti. Başımı göğsüne yasladım. Çok mu şey istedim ben? Babam da beni böyle sevse. Annem de bu kadar beni önemsese. Gerçekten çok mu zor?

"Galiba benim ailem Masal ile sensin. İkiniz olmasa ne yapacağım bilmiyorum "dedim. Çağlar kafamı kaldırıp tam gözlerime baktı. "Öyle bir zaman olmayacak biz her zaman yanında olacağız. Bu arada benden de sıkıldın mı? "Gülümseyip Çağların karnına vurdum. "Böyle zamanlarda beni güldürme " dedim. Çağlar kolunu omzuma atıp "Galiba okulun en güzel iki kızının arkadaşıyım. Vay benim halime." Dedi. Bende gülümsedim.