Τα καφετιά της μάτια είχαν γεμίσει φόβο δεν μπορούσε να μιλήσει. Το μαχαίρι στο λαιμό της την σταμάταγε από οποιαδήποτε κίνηση που σκεφτόταν να κάνει.
<Άρη τι θες εδώ;>τον ρώτησε η Εύα με τρεμουλιαστή φωνή.
<Δεν ξέρεις γιατί ήρθα είσαι σίγουρη; >το πρόσωπο της έκανε μια αρνητική κίνηση και τότε ο Άρης γεμάτος οργή πέταξε κάτω το μαχαίρι και την έπιασε από τον λαιμό.
<Ήρθα να πάρω αυτό που μου ανήκει όλα αυτά τα χρόνια και δεν το έχω>. Το χέρι του έπιασε το μαλλί της και την έκανε να βγάλει μια κραυγή πόνου.
<Με πονάς Άρη σε παρακαλώ άσε με>του είπε με σιγανή φωνή αλλά εκείνος την έσφιξε όλο και πιο πολύ.
<Δεν φεύγω αν δεν σε κάνω δική μου. Και σου υπόσχομαι πως αν δεν γίνει με τον κάλο τρόπο θα γίνει με τον κακό>. Κόλλησε με βία τα χείλη του πάνω στα δικά της. Εκείνη με όλη της δύναμη προσπαθούσε να τον αποθήσει αλλά ήταν μάταιο. Ώσπου δύο χέρια τράβηξαν τον Άρη από πάνω της.
<Μην τολμήσεις και την ξανά ακουμπήσεις ρε γιατί θα σε βρουν σε κανένα χαντάκι>είπε απειλητικά ο Γιάννης. Ο Άρης εστιάζοντας στο μαχαίρι πήγε να το αρπάξει αλλά ο Γιάννης τον έριξε με μια κλοτσιά κάτω. Στην συνέχεια έπεσε και εκείνος μαζί του. Σε λίγο άρχισαν να παλεύουν στο πάτωμα κρατώντας ένα μαχαίρι στο χέρι του ο Άρης.
<Σταματήστε. Σταματήστε γαμώτο. Γιάννη σε παρακαλώ φοβάμαι>η Εύα φώναζε. Ο Γιάννης για μια στιγμή την κοίταξε και ξαφνικά μια σουβλιά τον διαπέρασε. Η Εύα είδε το αίμα να κυλάει από το σώμα του. Ο Άρης σηκώθηκε γρήγορα και την άρπαξε από τα χέρια.
<Άσε με γαμώτο άσε με>αποτραβήχτηκε από τα σφιχτά του χέρια και έτρεξε στον Γιάννη της.
<Μωρό μου. Ψυχή μου είσαι καλά; Πες μου κάτι Γιάννη μίλα μου>δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια της. Εκείνος της τα σκούπισε.
<Μην κλαίς μωρό μου όλα θα πάνε καλά. Δεν είναι βαθιά η πληγή>. Την φίλησε απαλά και παθιασμένα ταυτόχρονα στα χείλη.
<Σήκω πάνω>της φώναξε ο Άρης και την τράβηξε από τα μαλλιά. Η Ιωάννα εμφανίστηκε σε μια στιγμή.
<Εύα το παιδί>αναφώνησε ο Γιάννης και εκείνη έτρεξε στην κόρη της.
<Τι είναι αυτό το πράγμα;>ρώτησε ο Άρης με τρόμο λες και έβλεπε έκτρωμα.
<Άρη φύγε σε ικετεύω. Σε εκλιπαρώ>
<Μαμά ποιός είναι αυτός;>ρώτησε η μικρή.
<Μαμά ποιός είναι αυτός φοβάμαι;>την ξανά ρώτησε και τότε ακούστηκε ο ήχος του κουδουνιού.
<Μην τολμήσετε και ανοίξετε>απείλησε μάνα και κόρη με αγριεμένο ύφος. Η Ιωάννα κοίταξε για μια στιγμή την μητέρα της και έτρεξε μέσα. Ο Άρης πήγε να την σταματήσει αλλά η Εύα μπήκε μπροστά. Εκείνος σήκωσε το χέρι του και την χτύπησε στο πρόσωπο. Σοριάστηκε στο πάτωμα. Βλέποντας την στο πάτωμα ο Γιάννης σηκώθηκε με όση δύναμη είχε και του επιτέθηκε. Άρχισαν να χτυπιούνται ξανά ώσπου η πόρτα άνοιξε με μια απότομη κίνηση. Ήταν ο Παύλος με τρεις αστυνομικούς.
<Όχι>ψιθύρισε σιγανά ο Άρης.
<Μπάσταρδε>φώναξε ο Παύλος στον Άρη και μόλις είδε τον φίλο του έτρεξε κοντά του.
<Γιάννη;Γαμώτο σου Γιάννη δε σου είπα να προσέχεις;>ο Γιάννης τον κοίταξε σαν να τον παρακαλούσε.
<Παύλο η Ιωάννα είναι μέσα. Σε παρακαλώ πρόσεξε την>εκείνος τον άφησε πάνω στον καναπέ και προσπερνόντας την Εύα προχώρησε προς τα μέσα. Ήρθε κρατώντας στην αγκαλιά του την μικρή. Τον Άρη τον κρατούσαν οι αστυνομικοί.
<Τι να τον κάνουμε αυτόν κύριε Αντωνίου;>απευθύνθηκαν οι τρείς αστυνομικοί στον Παύλο.
<Βάλτε τον μέσα. Και μετά θα έρθουμε για κατάθεση>τους απάντησε και χωρίς να χάνουν άλλο χρόνο τον τράβηξαν με δύναμη και ας προσπαθούσε εκείνος να αντισταθεί.
<Δε Σαγαπάει Εύα. Δεν σ αγάπησε ποτέ του. Ρώτησε τον με ποιά πηδιότανε όλον αυτό το καιρό που ήσουν εξαφανισμένη και μετά αντε πες μου>. Εκείνη χωρίς να τον ακούει έτρεξε στον αγαπημένο της. <Πάρτε τον>φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε στους αστυνομικούς.
<Θα γίνω η σκιά σας Εύα. Θα βρίσκομαι ένα βήμα μπροστά σας δε θα σας αφήσω να ευτυχίσετε>. Οι αστυνομικοί τον τράβηξαν έξω από το σπίτι.
Η Εύα έκατσε στο προσκεφάλι του και του έσκισε το πουκάμισο με τα νύχια της. Η πληγή αν και δεν ήταν βαθιά ήταν πολύ άσχημη.
<Γιάννη μου άνοιξε τα μάτια σου σε παρακαλώ>εκείνος είχε χάσει τις αισθήσεις του.
<Μαμά μου τι έπαθε ο μπαμπάς μου;>ρώτησε η Ιωάννα κλαίγοντας. <Είναι καλά μωρό μου. Είναι καλά>προσπάθησε να την καθησυχάσει εκείνη μαζί με την δικιά της ταραγμένη καρδιά.
Είχε φτάσει κιόλας το βράδυ. Ο Παύλος με την Εύα είχαν πάει ήδη στο αστυνομικό τμήμα για να καταθέσουν. Βρισκόντουσαν όλοι στο πρώην σπίτι του Μάνου. Η Ιωάννα γνωριζόταν με τον Άγγελο και τον Στέφανο. Η μικρή τους είχε συμπαθήσει απο το πρώτο λεπτό. Η πληγή του Γιάννη ήταν πολύ καλύτερα και ο ίδιος κοιμόταν στο διπλό κρεβάτι του δωματίου του.
Η Εύα ήταν δίπλα του,ήταν στο πλευρό του όλη την μέρα. Ο Γιάννης άρχισε να ξυπνάει.
<Μωρό μου κοιμήσου λίγο ακόμα είναι νωρίς>του είπε η Εύα και τον χαϊδέψε απαλά στο πρόσωπο.
<Τι έγινε; Όλα είναι καλά; Η μικρή μας;>την ρώτησε και ανασηκώθηκε στο κρεβάτι αλλά πόνεσε.
<Γιάννη μου δεν χρειάζεται να κουράζεσαι όλα είναι καλά. Όλα είναι υπό έλεγχο ακόμα και η μικρή. Να φανταστείς τώρα που εμείς είμαστε εδώ εκείνη είναι με τα παιδιά και παίζουν>. Τον κοίταξε με θερμή ενώ εκείνος της έκανε νόημα να καθίσει δίπλα του. Ξάπλωσε στην άλλη πλευρά και τυλίχθηκε στο χέρι του.
<Νόμιζα πως θα σου έκανε κακό ψυχή μου. Και μόνο στην ιδέα ότι θα σε άγγιζαν τα χέρια του...>τον διέκοψε.
<Δεν με άγγιξε όμως Γιάννη δεν θα τον άφηνα.Κάνεις άλλος δε μπορεί να με αγγίξει όπως εσύ με τον δικό σου τρόπο.Κατάλαβε το>. Τα μάτια του έλαμψαν από χαρά και ανακούφιση. Πιπίλησε για λίγο το λαιμό της αφήνοντας της ένα κόκκινο σημάδι. Ακούστηκε.
<Πες μου πως δεν μου άφησες σημαδι;>τον ρώτησε και εκείνος της χαμογέλασε πονηρά.
<Το πρώτο σου σημάδι. Η πρώτη σου πιπιλιά. Από δω και πέρα δεν θα σε ξανά πλησιάσουν, δε θα σε ξανά ακουμπήσουν.Κανένας τους>. Ψυλάφισε τον λαιμό της και άφησε ένα πλατύ χαμόγελο.
<Δηλαδή τώρα είμαι σημαδεμένη;>τον ρώτησε και εκείνος κούνησε θετικά το κεφάλι του.
<Ούτε στο σχολείο δεν μου άφηνες σημάδια. Μάλλον τότε με είχες σίγουρη.>του δήλωσε και πείσμωσε σαν μικρό παιδί.
<Τι λες τώρα μάτια μου ποτέ στην ζωή μου δεν σε είχα δεδομένη ούτε και σίγουρη. Απλά τώρα υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως δε θα σε ξανά αφήσω να μου φύγεις. Ούτε εσένα ούτε το αγγελούδι μας>. Η Εύα κούρνιασε και άλλο στην αγκαλιά του και τον φίλησε απαλά στην τραυματισμένη του πληγή.
<Σαγαπάω Γιάννη. Και θα σε αγαπάω για μια ζωή>
<Και εγώ ψυχή μου. Και εγώ. Δε μπορείς να φανταστείς τι είσαι για μένα γυναίκα μου>της είπε και την είδε να δακρύζει. Σκούπισε το δάκρυ της και φίλησε το μουσκεμένο μάγουλο της.
#Πάνω ψηλά βρίσκεται ο Άρης. Εύχομαι να σας αρέσει....
