Η Εύα φορούσε τις όμορφες χειμωνιάτικες μπιτζάμες της ώσπου χτύπησε το κινητό της. Το μυαλό της σκέφτηκε κατευθείαν τον Γιάννη. Τον σκεφτόταν από την στιγμή που έκλεισαν το τηλέφωνο και έφυγε από το νοσοκομείο. Ένας φόβος την είχε κυριεύσει. Στα αλήθεια τι θα γινόταν αν οι γονείς της μάθαιναν πως θα την αντιμετώπιζαν. Ίσως και να μην την άφηναν να τον ξανά δει. Πλησίασε το κινητό αλλά δυστυχώς για κακή της τύχη αντί να γράφει Γιάννης έγραφε Άρης. Το παλιό της φλερτ.
<<Ωχ θεέ μου τι θέλει πάλι>>μονολόγησε. Μετά από πολύ σκέψη το σήκωσε ήθελε να μάθει γιατί την καλούσε στο κινητό στις εννιάμισι η ώρα την νύχτα.
<Παρακαλώ>,έκανε εκείνη αδιαφορώντας με τις αληθινές του προθέσεις.
<Εύα, Εύα μου εσύ είσαι>; Την ρώτησε εκείνος χωρίς να διστάσει.
Ακόμα και εκείνη την στιγμή ήταν τελείως χαζός, αφού ήξερε πως ο αριθμός ήταν δικός της γιατί την ρωτούσε τα αυτονόητα;
<Εγώ είμαι Άρη αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με λες Εύα σου νομίζω πως χωρίσαμε και καλά θα κάνεις να το πάρεις απόφαση γιατί είμαι αλλού>. Ο Άρης προσπάθησε να αρχίσει τις δικαιολογίες αλλά η Εύα του το έκλεισε στα μούτρα. Δεν τα άντεχε κάτι τέτοια της έσπαγαν τα νεύρα. Το τηλέφωνο ξανά χτύπησε.
<<Μα τι στο καλό θέλει πάλι>>,αναρωτήθηκε, κοίταξε την οθόνη του κινητού της πάλι καλά δεν ήταν αυτός. Τώρα της τηλεφωνούσε ο Νεκτάριος.
<Τι λες σηκώνεις και σε άλλους το τηλέφωνο>; Την ρώτησε εκείνος με ελαφρύ εκνευρισμό . Εκείνη όμως δεν του απάντησε γιατί πραγματικά δε θυμόταν πότε δε είχε σηκώσει το κινητό της.
<Με τον μελαχρινό τι συμβαίνει σου τηλεφώνησε επικοινωνήσατε>; Οι ερωτήσεις του έπεφταν βροχή και δεν της άφηνε και πολύ χρονικό περιθώριο για να σκεφτεί.
<Ναι επικοινωνήσαμε και για αυτό σου είμαι ευγνώμων Νεκτάριε>
<Σιγά δεν έκανα και τίποτα σπουδαίο. Εξάλλου όταν υπάρχει ο έρωτας όλα τα άλλα είναι απλά λεπτομέρειες σωστά>; Εκείνη γέλασε.
<Φυσικά έχεις δίκιο. Ααα ξέχασα να σου πω με πήρε τηλέφωνο ο Άρης>.
<Ποιός.... έκανε εκείνος έκπληκτος. <Και τι σε ήθελε ο βλάκας βραδιάτικα>; Ο Νεκτάριος ανησυχούσε πολύ για την κολλητή του γιατί όπως και να το κάνεις ο κύριος Άρης δεν ήταν και αγγελούδι. Η Εύα ένιωθε την ανησυχία του και έτσι του τα είπε όλα αναλυτικά όχι μόνο για τον Άρη αλλά και για τον Γιάννη. Για τον Γιάννη της.
< Βρε τον Γιάννη τι μας έχει κάνει στα καλά καθούμενα. Πρόσεχε να ναι καλός ο μελαχρινός γιατί αλλιώς δε θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα τ άκουσες>.
<Φυσικά και τ άκουσα θα μπορούσα να κάνω και αλλιώς>άφησε έναν μικρό αναστεναγμό να φύγει από τα χείλη της.
< Κορίτσι μου πρέπει να σ αφήσω έχω άλλη γραμμή θα τα πούμε αύριο στο σχολείο. Καληνύχτα >
<Καληνύχτα> του είπε και εκείνη και έκλεισαν το τηλέφωνο.
Ήταν δώδεκα μίση ώρα την νύχτα και είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι της αλλά ο Γιάννης ακόμα δεν είχε δώσει σημεία ζωής. Ένα λεπτό πέρασε από την σκέψη της και άκουσε το κινητό της να τρίζει γιατί το χε βάλει στην δόνηση. Ήταν εκείνος.....
<Χίλια χρόνια θα ζήσεις> του είπε η Εύα όταν το σήκωσε.
<Αχ αγάπη μου δεν ξέρεις πόσο άγχος είχα πως δε θα σε προλάβαινα επειδή θα σε είχε πάρει ο ύπνος και δε θα άκουγα την γλυκιά σου φωνούλα>. Η φωνή του Γιάννη έβγαινε λαχανιασμένη σαν να έτρεχε μαραθώνιο.
<Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κοιμηθώ αν δε σε άκουγα ψυχή μου. Αλλά που ήσουν μέχρι τέτοια ώρα και γιατί έχεις λαχανιάσει>; Τώρα η Εύα είχε αρχίσει να ανησυχεί και αυτό φαινόταν στην φωνή της.
<Είχαμε πάει με τον Παύλο και τον Στέφανο για προπόνηση και αργήσαμε. Συγγνώμη που σε ανησύχησα όμορφη μου>. Ο Στέφανος ήταν ακόμη ένας από τους καλούς του φίλους, όσο για την προπόνηση ήταν σε ομάδα ποδοσφαίρου και προπονοντουσαν συχνά. Όλη την ώρα ανταλλάζανε λόγια αγάπης.
< Νομίζω πως κάποια δεν έχει σκοπό να κοιμηθεί και δε θα σηκώνεται αύριο για το σχολείο>. Της είπε ειρωνικά.
<Δεν ξέρω για ποια μιλάς εγώ πάντως θα ξυπνήσω πρωί πρωί ειδικά τώρα που έχω και ένα παραπάνω λόγο>
<Α ναι δεν μας το λες και μας για να τον ξέρουμε>.
<Όχι βέβαια αλλά επειδή είσαι εσύ σκέφτομαι να σου τον πω αύριο>.Καληνυχτήστηκαν και έκλεισαν το τηλέφωνο.....Ενώ το αύριο θα έφερνε νέες στιγμές κεντημένες με έρωτα και πάθος......
