Στο πρόσωπο τους είχε χαραχτεί ο φόβος. Ο Γιάννης βρισκόταν δίπλα στην αγαπημένη του όλη την ώρα. Από την στιγμή που ήρθε το ασθενοφόρο μέχρι την στιγμή που πήγαν στο νοσοκομείο.
<Γιάννη πονάω, Γιάννη σε παρακαλώ, σε εκλιπαρώ βοήθησε με>. Το πρόσωπο της ήταν λουσμένο στον ιδρώτα και εκείνη ήταν πάνω σε ένα νοσοκομειακό φορίο. Εκείνος της κρατούσε το χέρι συνέχεια δεν ήθελε να την χάσει ούτε στιγμή από τα μάτια του.
<Ψυχή μου ηρέμησε σε παρακαλώ και πάρε βαθιές ανάσες σε παρακαλώ προσπάθησε λίγο. Για μένα. Για μας>. Τα πόδια της ήταν λυγισμένα πάνω στο κρεβάτι και σκεπασμένα με ένα σεντόνι. Έφτασαν μπροστά από την πόρτα ενός ιατρείου.
< Συγνώμη κύριε αλλά δεν μπορείτε να μπείτε>ακούστηκε μια νοσοκόμα που μετέφερε το φορίο.
<Σας παρακαλώ αφήστε με> φώναξε η φωνή του Γιάννη αλλά δεν τον άκουσαν και έκλεισαν την πόρτα. Η Εύα είχε ήδη ξανά λιποθυμήσει και δεν μπορούσε να διεκδικήσει κάτι.
Δεν είχε περάσει πολύ ώρα όταν είδε τον φίλο του τον Παύλο. Έτρεξε τον αγκάλιασε και τον χτύπησε απαλά στην πλάτη.
<Που την έχουν>; Τον ρώτησε. <Δεν ξέρω μόλις τώρα την έβαλαν σένα δωμάτιο και ακόμα δεν έχουν βγει. Δεν με άφησαν να μπω κιόλας>. Του απάντησε χωρίς να τον κοιτάει, πήγε έκατσε σε μια καρέκλα και έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του.
<Φίλε άμα πάθει κάτι....> τον διέκοψε ο Παύλος.
< Τίποτα δε θα πάθει. Εσύ κοίτα να ηρεμήσεις γιατί έχεις φάει χοντρό κόλλημα με την μικρή>. Του είπε και έκατσε δίπλα του.
<Καλά ρε θα με τρελάνεις θα μπορούσα να ήμουν εγώ στην θέση της τώρα. Εκείνη όμως μπήκε μπροστά για μένα επειδή με αγαπάει>. Ο Παύλος κάγχασε.
<Άμα θες να πεις κάτι φίλε πες το ευθέα αν είναι να το μάθω και εγώ> τον ειρωνεύτηκε.
<Ένα μήνα τα χετε μωρέ Γιάννη πότε κατάλαβες ότι σ αγαπάει>. Με μιας σηκώθηκε όρθιος και πιάστηκαν στα χέρια, ώσπου εμφανίστηκε ο Άγγελος και τους χώρισε.
<Καλά ρε πάτε καλά θα μαλώσετε και μεταξύ σας τώρα> τους ρώτησε κατηγορηματικά.
<Να σαι δω τι θα κάνεις όταν έρθουν οι γονείς της. Γιατί μη μου πεις πως δεν ξέρεις πως θα τους ενημέρωνε το σχολείο> τον ρώτησε αν και δεν περίμενε απάντηση.
<Θα φας πολύ ξύλο στο υπόσχομαι> του φώναξε ενώ μετά από λίγη ώρα είχαν ηρεμήσει αρκετά.
Πέρασε αρκετή ώρα . Ώσπου ακούστηκαν φωνές στον διάδρομο. <Σε ποιό δωμάτιο έχουν την κόρη μου πείτε μου> φώναξε ένας κύριος στη ρεσεψιονίστ ενώ μαζί του ήταν και μια γυναίκα που ο Γιάννης δεν την έκανε κάτω από πενήντα.
<Αν εννοείτε μια κοπέλα που την έφερε το αγόρι που είναι στον διάδρομο, τότε θα σας ενημερώσει εκείνος>. Ο Γιάννης με τον Παύλο κοιτάχτηκαν ενώ τα πρόσωπα τους είχαν ασπρίσει. Ο Άγγελος είχε πάει να φέρει καφέδες. Ένιωσαν βήματα να τους πλησιάζουν. Σηκώθηκαν.
<Ποιός από τους δύο έφερε την κόρη μου εδώ> ρώτησε ο πατέρας της.
<Γιάννης Παπαδόπουλος. Εγώ έφερα την κόρη σας δεν ήταν πολύ καλά και έτσι.....> τους διέκοψε ο γιατρός.
<Ήρθα να σας ενημερώσω για την κατάσταση της κοπέλας. Την προλάβαμε λίγο ακόμα να αργούσες νεαρέ και θα την χάνατε, είναι πολύ σοβαρά>. Τους αποκρίθηκε εκείνος, όλοι είχαν μείνει άφωνοι. Ο Γιάννης ήταν έτοιμος να εκραγεί άμα δεν τον έπιανε αυτόν τον Άρη δε θα ησύχαζε.
<Ωχ θεούλη μου το παιδί μου> έκανε απεγνωσμένα η μητέρα της.
Ο Γιάννης χτύπησε με το πόδι του τον τοίχο και πλησίασε τον γιατρό. <Η κοιλιά της είναι καλά γιατί ούρλιαζε από τον πόνο όταν την έφερα> τον ρώτησε δυναμικά.
<Υπάρχει περίπτωση να της αφαιρέσουμε το ένα νεφρό το χτύπημα που δέχτηκε ήταν μεγάλο>. Ο γιατρός έφυγε ενώ οι άλλοι έμεναν πίσω σαστησμένοι να κοιτάνε ο ένας τον άλλο.
<Εσύ χτύπησες την κόρη μου αλήτη άμα σε πιάσω στα χέρια μου...> του φώναξε ο πατέρας της και τον έπιασε από τον γιακά.
<Σας παρακαλώ αφήστε με να σας εξηγήσω. Εγώ δε θα μπορούσα ποτέ να το κάνω αυτό την αγαπάω>. Τα παιδιά τους χώρισαν αλλά εκείνοι συνέχιζαν να επιτίθονται ο ένας στον άλλο.
<Μη σε ξανά δω δίπλα στην κόρη μου θα σε σκοτώσω τ άκουσες>
<Αυτό δεν μπορείτε να μας το κάνετε αγαπιόμαστε>. Ο πατέρας της πήγε να του ορμήσει αλλά εμφανίστηκε ο γιατρός.
<Συγγνώμη που σας διακόπτω από τον καβγά αλλά η κοπέλα μόλις ξύπνησε και μου ζήτησε να φωνάξω τον Γιαννη>. Κοίταξε τον πατέρα της και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο της. Τα παιδιά έκατσαν πίσω και προσπάθησαν να εξηγήσουν στον πατέρα της τι πραγματικά είχε συμβεί.....
Η πόρτα χτύπησε και από μέσα ακούστηκε μια φωνή.
<Περάστε> είπε εκείνη και ο Γιάννης χωρίς να χάσει καιρό μπήκε μέσα.
<Αγάπη μου, ψυχή μου με κατατρόμαξες το ξέρεις> της είπε και έκατσε δίπλα της. Εκείνη άφησε το κεφάλι της πάνω στο στήθος του.
<Οι γιατροί μου είπαν πως ήρθαν και οι γονείς μου είναι αλήθεια;>Εκείνος κούνησε το κεφάλι του καταφατικά.
<Και τι έγινε Γιάννη πες μου σε παρακαλώ>. Στην αρχή δίστασε αλλά στην συνέχεια της τα είπε όλα.
<Με τον πατέρα σου τσακωθήκαμε λίγο. Νομίζει πως εγώ σε χτύπησα αλλά του είπα πως δε θα μπορούσα γιατί σ αγαπάω και έμαθε πως είμαστε μαζί Εύα>. Εκείνη έμεινε άφωνη σήκωσε για λίγο το πρόσωπο της και τον κοίταξε.
<Τι έκανες λέει. Όχι ρε εσύ Γιάννη γιατί βρε αγάπη μου>
<Γιατί σ αγαπάω χαζό μου και δεν θέλω να σε χάσω για αυτό. Α και δεν πρόκειται να τον ακούσω δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μείνω μακρυά σου πριγκίπισσα>.
<Δηλαδή συγγνώμη ο πατέρας μου σου ζήτησε να μείνεις μακρυά μου. Όχι θεέ μου>έκανε και άφησε έναν μικρό αναστεναγμό να φύγει από το στόμα της. Για λίγα λεπτά έκατσαν αγκαλιασμένοι και στην συνέχεια ο Γιάννης την έκλεισε στην αγκαλιά του και άρχισε να την φιλάει.
<Σιγά θα με σκάσεις όμορφε μου,σιγά> του είπε και του έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο.
<Άμα πάθαινες κάτι θα πέθαινα να το ξέρεις> της δήλωσε χωρίς δισταγμό. Πήγε κάτι πάλι να πει αλλά εκείνη έβαλε το χέρι της μπροστά από το στόμα του και τον σταμάτησε.
<Σςςςς μη μιλάς τώρα, τώρα μόνο φιλάμε> εκείνος χωρίς να χάσει ευκαιρία άρχισε να την φιλάει με πάθος.
< Θα σ αγαπώ ότι και να γίνει τ ακούς>, του είπε καθώς μετά από μία ώρα έβγαινε από το δωμάτιο της.
<Και εγώ χαζουλα μου. Θα σ αγαπάω ότι και να γίνει>, της αποκρίθηκε και της έστειλε ένα φιλί για Καληνύχτα.....
