The Campus Heartthrob Kings And Me (Book 1 of Kings Trilogy)

Chapter 66: Unexpected Visitor

Facebook: Rach WP

IG: @dreamerearth_11

Twitter: @DreamerearthWp

Official facebook page: Dreamerearth Stories

Facebook Group: Dreamerearth (OFFICIAL GROUP)

~*~
Estella's POV

It's been five months she is comatose and her life depends only on life-support machine. Naapektuhan kasi yung ulo niya, sabi ni doc. kaya heto, hanggang ngayon tulog pa rin siya.

Umupo ako at sinuklay ang buhok niya. Ang himbing ng tulog niya, samantalang kami ay naka-graduate na ng high school pero kahit ang himbing pa rin ng tulog niya naka-graduate rin siya. Ako na ang tumanggap ng diploma niya dahil alam naman nila na comatose pa rin si Racelle. Malaki nga ang pasasalamat ko sa principal maging ang mga guro namin dahil hinayaan nilang naka-graduate si Racelle.

Ngayong college na kaming lahat iba-iba kami ng course na kinuha, pero lagi pa rin kaming nagkikita at nagkakasama. Sa katunayan nga ay salitan kaming lahat sa pagbabantay kay Racelle pero madalas na pinapauwi rin kami nina auntie at uncle dahil may pasok pa raw kami. Kahit kailan hindi namin inereklamo na nakakapagod magbantay dahil gusto naman namin talaga siyang bantayan. Mahalaga siya sa amin, parang kapatid na ang turing namin sa kaniya.

Seeing her like this it's look like we're losing our sister. I really missed her and god knows how I regret that day when I said those useless words that I didn't supposed to say.

Pinagmamasdan ko ang maamong mukha ni Racelle habang hinaplos ko ang buhok niya. "Racelle, ang daya mo naman. Mabuti ka pa hindi ka nai-stress, samantalang kami stress na stress sa college life." pagmamaktol ko sa kaniya.

Mahina ko siyang pinalo sa braso. "Pero sana gumising ka na. Ang tagal mo ng tulog diyan pero miss na miss ka na namin." naiiyak kong sabi sa kaniya. Pinahid ko ang nangingilid kong luha. Miss na miss ko na siya, madami pa akong ikuwe-kuwento sa kaniya. Miss ko na rin ang mga advice niya at ang pagtawa niya.

"I really miss you Racelle, please wake up." pabulong kong sabi sa kaniyang tainga, sana marinig niya.

Pinagmamasdan ko lang ang mukha niya. Wala pa ring kupas ang Racelle na nakilala ko. Umaasa akong mamayang gabi o ni bukas ay gising na siya.

Sana naman, magising na siya dahil ang daming nangungulila sa kaniya. Nagulat naman ako ng bumukas ang pintuan at iniluwa nito ang tatlong hari at ang nag-iisang baklang si Jerome. Maging si Claire ay nandito rin pala. Kinawayan at nginitian ko siya, lumapit naman siya sa akin at niyakap.

Umupo si Claire sa couch sabay lapit sa akin si Justin at upo sa tabi ko. Halos ilang buwan na siyang naghihintay sa oo ko. Until now, hindi ko pa siya sinasagot pero mahal ko na siya. Siguro hindi ko muna siya sasagutin. Ibibigay ko na lang ang matamis kong oo kapag dumating na 'yong tamang panahon, at siguro malapit na iyon.

Mas okay na muna ang ganito kami kasi hindi pa ako handa. Hindi pa ako handang sumubok sa pag-ibig.

"Do you really miss her?" tanong niya sa tabi ko. Tumango ako at ngumiti. "So much. I know you really miss her too,"