ChanBaek: One Drop Per Second (TF#2 Mpreg) Completed

xxvii

Nilingon ko si Chanyeol at tinitigan ang likod nya. He's slowly drifting away and slowly changing. I don't know him anymore. Di ko nalang namalayan nakatulog na pala ako kahit ang hapdi ng mata ko dahil sa walang tigil na pagiyak. Umaasa ako na sa paggising ko... babalik sa dati ang asawa ko..

Sana... dahil kailangan ko ang asawa kong yun. Kahit ang korni nya at kahit manyak sya. I just need my husband. Kinabukasan, naabutan ko na sa dining si Chanyeol at si Jesper. "Pagpasensyahan mo na si Appa kagabi, If I scared you." Chanyeol said in such calm voice, tapping Jesper's head. "Oh kumain ka na." dugtong nya at binuhusan ito ng fresh milk sa baso. Uupo na sana ako sa tabi ni Jesper but Chanyeol stopped me. "Dito ka sa kabila, Baekhyun." utos nya.

Sumunod nalang ako at pumwesto sa harap ni Jesper. Lagi kaming magkatabi sa tuwing kakain pero ngayon, Chanyeol wants me to sit in the other side. Hindi ko alam but why do I feel like he's is slowly trying to get our son away from me? No. "Eomma, kanin!" Nakangiting sabi ni Jesper at napangiti ako dahil dun. Just by seeing his cute smiles eh, feeling ko gumagaan na ang pakiramdam ko kahit papaano. "Gusto ko dami!" he added.

"Jesper, malaki ka na. Here," Inabot nya ang isang malaking mangkok ng kanin and Jesper glanced at me, pouting his lips. "You don't need to cry. What did I tell you? Big boys don't cry. Big boys are strong, didn't I? Ako ang maglalagay sa plato mo." sabi nito. Again, Jesper glanced at me and I only looked as if telling him to listen to his father and everything is okay. Nagsalin nalang ako ng kape at kumuha ng sarili kong makakain.

"Eomma, kain ka dami."

Tumango ako, "Oo." I smiled.

Jesper smiled back at me and I took a short glanced at Chanyeol, he's busy reading the latest news in the newspaper. Nagtama pa ang mata namin bago nya ininom ang kape nya. "I'm going." he said coldly, taking his coat with him. Hinabol ko sya hanggang sa front door. Hindi ko na kaya yung ganito. I feel like I'm slowly dying, tearing me apart.

"Chan, anong oras ka uuwi? Magluluto ako." sabi ko pero hindi nya ako sinagot. I held onto the doorknob tightly. "Chan, ano ba dapat kong gawin para maniwala ka? Wala kaming relasyon ni Namhyun. He's just trying to break us." Hinawakan ko ang kamay nya. "Please, ako yung paniwalaan mo at hindi yung nakita mo. I swear, wala akong alam. Walang nangyari sa amin." I told him but he only shoved my hand away.

"Save it to yourself. May trabaho pa ako. Kung gusto mong pumasok sa shop mo, I will not stop you.. Bahala ka sa buhay mo. I don't care about what you do. Just don't bring them to our house, Baekhyun. Wag mong gawing motel ang bahay natin." he stated with such sharp tongue again. Anong tingin nya sa akin? Kung sino sino na lang?!

"Hindi ako ganun!" I shouted.

"Hindi nga ba?! Don't waste my time." he murmured, walking towards his car. I only followed him with my gaze. Nang bumalik ako sa dining, niyakap ako ni Jesper. Tinap ko lang ang ulo nya at pilit na nginitian sya.

"Eomma, galit sayo Appa?"

"Nagtatampo lang si Appa mo."

"Kiss mo nalang po sya!" aniya.

Sana nga ganun lang kadali yun.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Chanyeol

"Sineseryoso mo masyado ang trabaho, Chanyeol. Para mawala sa isip mo kung ano ang ginawa ni Baekhyun? Feeling ko tuloy kasalanan ko. Kung hindi ko sinabi sayo kung nasaan sya nun" Nana stopped in mid sentence in surprise when I put the papers on my desk awkwardly. Sa paraang nagdadabog lang.. I want to keep my head busy, forgetting what I saw. Putangina lang.

"Wala kang kasalanan. Kung hindi mo sinabi sa akin, hindi ko malalaman na niloloko na pala ako ng asawa ko. I will fight my brother head on." Humigpit ang hawak ko sa ballpen. "I will make sure I'll be the next head of this hospital. I'll take back everything. I'll make them see, I'm deserving of that position. Will you help me, Nana?" I asked her seriously, banging the pen on my desk. Nana gave me a smile.

"Oo naman. I'm on your side."

"Thanks." Magsasalita pa sana ako pero di ko na naituloy nang may kumatok sa pinto. Napatingin kami ni Nana sa isa't-isa. Biglang naginit ang dugo ko nang makita si Hyung. I want to punch him again. Lahat nalang kasi gusto nyang kunin. Hindi ko alam kung ano ginawa nya at nabilog nya si Baekhyun. Fck. Pare-pareho lang sila. Si Aya at si Baekhyun!

"May paguusapan lang kami, Dr. Im. Can you leave us for a while?" Tinignan muna ako ni Nana bago sya lumabas ng silid. "So brother, di na ako nagfile ng complaint against you for doing this to me." Tinuro nya ang mukha nya. "Pinagbigyan ko lang ang asawa mo. Hindi naman mangyayari yun kung di sya nagbibigay ng motibo." I clenched my fist. "Hindi ko na kasalanan. Lalaki lang ako, napasubo na." sabi nya.

Huminga ako ng malalim at ibinaling ang pansin ko sa papel. "Gawin nyo ang gusto nyo. I don't care." Sumandal ako sa shivel chair, "Wag mong isipin na uurungan na kita sa laban, Hyung. Babawiin ko lahat sayo." sabi ko at sinuri na ang ilang files ng pasyente ko. Narinig ko ang mahinang tawa nya. I really hate him. I want to punch him.

"Go on. I'll meet you halfway, brother. I just hope, you'll make it." sagot nya bago sya lumabas ng silid. Nasapo ko ang mukha ko at napatingin sa picture ni Baekhyun sa may desk ko. Itinaob ko yun at lumabas na.

Nagkaabutan pa kami ni Nana pagdating sa parking lot. "Going home?" I asked her and she nodded, "Want to have some drink for a bit? Damayan mo lang ako." Natawa sya bago ulit tumango. Ginamit namin ang kotse ko. Agad ding pinaharurot ko ang kotse sa pinaka-malapit na bar. Umorder agad ako pagpasok namin and I gave Nana one cocktail.

Nanatili kami dun, I ordered one drink after another. Tuwing naaalala ko yung nakita ko, nagliliyab agad ako sa galit. Putangina talaga. "Why don't you take some vacation for a few days or a week? Unwind lang para ba makalimutan mo ang ginawa nya." Nana asked, drinking her cocktail. "Look at you, you're so wasted, Chanyeol." she added.

"I guess so? A few days won't hurt."

"Come on, umuwi na tayo bago ka pa malasing ng tuluyan dyan." Nilabas ko agad ang wallet ko at nagbayad na. Hinatid ko muna sya sa condo unit nya. "Thank you, Dr. Park." Tumango ako. "Do you want to forget him even for tonight?" Hinawakan nya ang kamay ko. Dahil sa tama ng alak, I got affected by that. Hindi na ako nakasagot when I felt her lips pressed against mine. I did not respond at first but eventually, I did.

Naalala ko na naman yung nakita ko at lalo akong nagalit. Paano nya nagawa yun? Did he enjoyed it? Fck! Nana opened her condo unit. She unbuttoned my shirt and I carried her towards the sofa without breaking our kiss. I lifted her skirt up and she unbuckled my belt, sitting on my lap. Yung isipin ko na nagpagalaw si Baekhyun sa iba, pushing to me to do this sin. I fcked her as if releasing all of my anger to her and grabbed her hair.

"Chanyeol, fck, it's too much!"

I covered her mouth, continuing my pace.

All of them are same sluts.

I can't believe I married one.