from nerd to spy

~9~

"Je zou me toch eerst moeten aankijken voordat je je tas terug krijgt sweetheart." Pff als hij een zou weten wie ik echt ben zal hij me geen sweetheart meer noemen. Eerder devilheart. Of blackheart. Jet black heart, dat zou eerder van toepassing zijn dan sweetheart. Ik ben niet sweet. Ik ben niet lief. Ik ben gemeen, ik ben angstaanjagend. Ik ben een moordenaar. Ik gruwelijk persoon....

Langzaam wende ik mijn blik op de jongen en het verbaasde me helemaal niks toen ik zag dat hij er typisch uitzag als een badboy. Waarschijnlijk was hij niet eens een echte badboy maar gewoon een jongen die er alleen maar stoer uit wilde zien en ondertussen misschien een keer ergens graffiti had gespoten, op een plek waar dat niet is toegestaan. Oh oh wat een badboy...

"Goedzo sweetheart." Hij liet mijn rugzak los en gaf me een klopje op mijn hoofd. Daarna draaide hij zich om en liep weg. Ik beet hard op mijn lip om mezelf tegen te houden om tegen hem uit te vallen. Met een gefrustreerde zucht deed mijn rugzak om. Ik begon mijn weg te maken naar de receptie en liet me deze keer niet afleiden door de omgeving.

Nadat ik mijn rooster en mijn locker sleutel had gehaald begon ik mijn weg in de richting van mijn locker te maken. In mijn locker bleken al mijn boeken al te liggen dus daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Ik kwam bij mijn locker aan en tot mijn schok was het letterlijk dezelfde locker als die ik vroeger had. Ik slikte en deed de locker open door de code in te typen. De deur ging zonder moeite open, iets wat voor mij nogal raar was aangezien ik 4 jaar geleden eerst een heel gevecht met de deur aan moest gaan om hem open te krijgen. Op mijn rooster stond dat ik wiskunde, biologie en engels de eerste 3 uur had. Ik pakte de boeken uit mijn locker en deed deze in mijn rugzak. Ik keek op mijn horloge en zag dat ik nog een kwartier de tijd had. Ik rolde mijn ogen en ging naar mijn lokaal toe. Het lokaal was nog leeg op 1 persoon na. Een meisje zat helemaal voorin en was een boek aan het lezen. Fronsend bleef ik even staan en observeerde haar even. Zeker weten een nerd. Alhoewel ze er best knap uitzag. Ze had niet van die lelijke kleding aan en haar haar zat ook niet in van die abnormale vlechten zoals die ik nu zelf in had. Ze zag er vrij normaal uit. Het enige wat weg gaf dat ze een nerd was was dat ze zo vroeg op school was en dat ze al meteen aan het lezen was, anders had ik niet verwacht dat ze een nerd was. Met een zucht liet ik mijn hoofd hangen en liep het lokaal in. Ik liep helemaal door naar achter en ging op de achterste rij zitten. Ik zette mijn rugzak op tafel en begon uit het raam te kijken.

"Je kan daar beter niet zitten..." Ik keek langzaam op en zag dat het meisje omgedraaid zat en me aankeek. Ik fronste en zette mijn rugzak op de tafel naast me. Het meisje begon te grinniken.

"Daar ook niet. Hier kom naast mij zitten." Langzaam pakte ik mijn spullen en begon naar haar toe te lopen. Ik legde mijn spullen op de tafel neer en ging voorzichtig zitten.

"Mijn naam is Olivia." Ik keek naar haar hand en wist niet zeker of ik hem wel vast moest pakken. Voorzichtig stak ik mijn hand uit en gaf haar een hand.

"Mijn naam is Madison..." mompelde ik zacht en boog mijn hoofd een beetje om de act helemaal geloofwaardig te laten zijn. Iedereen moet het geloven, ook de nerds. Je weet maar nooit wie wel of niet in een gang zit. Ook weet je nooit zeker wie wel echt zichzelf is en wie niet.

Opeens ging de bel en ik sprong letterlijk de lucht in. Naast me hoorde ik Olivia giechelen. Ik voelde mijn wangen warm worden en keek naar mijn handen.

"Je schrikt snel, niet waar?" ze keek me geamuseerd aan en haar ogen twinkelde. Ze stelde me een beetje om me gemak maar ik vond het maar niks dat ik me voor moest doen als de persoon die overal bang voor was. Ik ben gewent dat mensen bang zijn voor mij. Tuurlijk Charles en de andere zijn niet bang voor me, of nou ja meestal niet dan. Ze zijn alleen een klein beetje bang als ik heel kwaad ben, of als ik net een nachtmerrie heb gehad en daardoor het idee heb dat ik weer terug ben bij V.

"Meestal niet..." mompelde ik zachtjes. De deur van het klaslokaal ging open en leerlingen kwamen de klas binnen gestroomd. Ik deed mijn boek open en keek naar de stof.

Formules oplossen... Simpel... Dit heb ik al zo vaak gehad. Bij V was dit niet echt belangrijk dus kreeg ik het ook niet. Maar Charles zorgde er wel voor dat ik al het lesmateriaal kreeg wat andere kinderen van mijn leeftijd ook kregen. Binnen no-time had ik mijn achterstand dus ook weer ingehaald en nu zit ik weer helemaal op pijl met de rest, waarschijnlijk ben is zelfs verder.

Iedereen was aan het praten, of bijna iedereen. Iedereen behalve ik en Olivia. Olivia staarde uit het raam terwijl ik vanuit mijn ooghoeken om me heen keek. Het eerste wat me opviel was dat er groepjes waren. Cheerleaders bij cheerleaders, voetballers bij voetballers, muzikanten bij muzikanten enzovoort... Tot mijn grote verbazing werden er geen opmerkingen naar mijn hoofd gegooid over wat voor een grote nerd ik ben. Ik fronste mijn wenkbrauwen. Een paar jaar geleden had dat heel anders geweest. Het leek een beetje alsof er elke dag een jacht was op de nerds. Elke dag was er wel weer een nieuw slachtoffer. Zelf had ik geluk aangezien ik Brad en Bruce als vrienden had. Andere? Die hadden minder geluk.

Ik werd uit mijn gedachten gewekt toen de deur met een knap open werd gegooid. Ik schrok zo erg dat ik een klein sprongetje maakte. Langzaam draaide ik mijn hoofd in de richting van de deur en tot mijn verbazing stond de gast van eerder deze morgen in de deuropening. Hij keek de klas rond en toen zijn blik op mij belandde begon hij te grijnzen en gaf me een knipoog. Ik wende mijn blik meteen af.

Oh nee... Dat voorspeld niet veel goeds...Ik moet een low-profile houden, hoe moet dat lukken wanneer een badboy achter me aan zit?!

***************

tum tum tum...

Heeft onze speedy nu al een badboy achter zich aan? Dat stond niet echt op de planning. Maar wie weet, misschien komt hij nog van pas...

of misschien ook niet, misschien brengt hij de hele missie in gevaar. Je weet het maar nooit met die BadBoys.

-xxx- love yaaa