Undercover Agents [Book 1/2/3]

Hoofdstuk 69

Hoofdstuk 69

[Brooke]

Het is nog steeds een bedrijvigheid in huis. Justin zit nog steeds in het ziekenhuis, maar hier thuis lopen er genoeg andere mensen rond. Iedereen zit achter een laptop of met zijn telefoon tegen zijn oor. Het enige waar ik aan zit te denk is: Een vrouw? Welke vrouw kunnen we in godsnaam boos gemaakt hebben? Een familielid van Taylor? Iemand jong dan toch, want op de foto ziet ze er niet echt oud uit.

Ik sta recht van de zetel en loop naar één van de mannen toe die aan de eettafel zit. " Zou u soms iets voor me kunnen doen? " Zijn blik verschuift kort van het scherm naar mijn gezicht. " Ik zou een lijst willen van vrouwen die het laatste jaar contact hebben gehad met Taylor. En een lijst met personen die hem bezocht hebben in de gevangenis " De man zucht zachtjes, duidelijk niet blij dat ik hem een taak gegeven heb.

Toch doet hij wat ik hem gevraagd heb. Na een paar minuten tokkelen print hij de eerste papieren af. Bij de meeste van hen zit er een foto bij. Heel makkelijk om meteen een selectie te maken. Ik begin met de contacten die hij het laatste jaar gehad heeft. De gevangenislijst moet aangevraagd worden en dat kan nog even duren.

Ik streep de eerste namen door als mijn gsm begint te trillen. Ik hou hem tegen mijn oor, terwijl ik mijn ogen over de volgende naam laat gaan. " Alles goed daar? " Justin's stem galmt door de telefoon. Ik hum even. De stylo zit namelijk in mijn mond. " Brooke? Waar ben je mee bezig? " Ik rol met mijn ogen en haal de stylo uit mijn mond, om een volgende naam door te strepen. " Ik zoek door een lijst met vrouwen die Taylor het laatste jaar gezien heeft. Exen, familieleden, vrienden en ga zo maar door. Straks komt er nog een lijst van in de gevangenis "

Het blijft even stil dus verander ik maar snel het onderwerp. " Hoe gaat het met Bryan? " Een kleine zucht. " Redelijk. Zijn verwondingen blijken mee te vallen, alleen zijn de volgende dagen nog belangrijk. Ik heb al met hem kunnen praten, alleen heeft hij de vrouw niet gezien. " Daar gaat onze enige mogelijkheid om Charlotte zo snel mogelijk te vinden. Al bijna een halve dag is ze nu al vermist. Zou ze merken dat ze niet bij haar ouders is? Ik mag er niet teveel aan denken. Ik moet doorwerken.

Ik kom bij de laatste naam uit en merk dan dat ik ze bijna allemaal doorstreept heb. En dan krijg ik eindelijk mijn tweede lijst. De lijst waar ik al zo lang op wacht. " Ik kom naar huis, oke? " Mijn stylo blijft boven een naam en foto hangen. Het gezicht dat me zo bekend voorkomt staart me aan. " Brooke? Is er iets? Antwoord me! " Mijn ademhaling gaat een beetje sneller en het enige dat ik kan zeggen is: " Sofie "

A/N: Sorry dat het zo lang geduurd heeft :s

Vote/Comment/Follow