Hoofdstuk 56

1.3K 62 1
                                    

~  Hoofdstuk 56 ~ 

[Justin]

Dit gebeurt ongeveer chronologisch met het vorige hoofdstuk

Mijn hoofd bonkt nog door de kater als Bryan me wakker maakt. " We hebben nog net geen halfuur om daar te zijn, dus ik zou me maar haasten. Ik krijg liever geen ruzie met Brooke " Een grinnik verlaat mijn mond. " Geef me eerst maar een dafalgan voor ik opsta " Ik hoor Bryan's voetstappen weg gaan en daarna weer terug komen. Hij drukt een glas in mijn handen en nu open ik pas mijn ogen. Het is inderdaad een dafalgan.

Snel drink ik het glas leeg, voor ik me ga douchen. De alcohol lucht van vannacht hangt nog rond mee heen. Het was mijn vrijgezellenavond. Als ik iemand een tip mag geven: doe dat nooit de dag voor je moet trouwen. Ik voel me een wrak!

Uiteindelijk heb ik een 20 minuten nodig om me klaar te maken. Het zal toch nog nipt worden om daar op tijd te geraken. De trouwlocatie is een 10 minuten van Bryan's huis, de plaats waar ik vannacht geslapen heb. Ik kan me zelfs niet eens meer herinneren hoe ik daar geraakt ben.

" Brooke kan er elk moment zijn " zegt mijn moeder, voor ze me een knuffel geeft. " Ga dus maar vlug klaar staan " Ze geeft me een zacht duwtje naar het verhoogje, waar ik op ga staan. Waarom zijn alle vrouwen toch zo nerveus om een trouw? Er zouden maar 2 mensen nerveus moeten zijn. Ik en Brooke. En geloof me, ik ben heel nerveus!

Brooke's moeder komt naar haar plaats gelopen en dat is het startsein. Brooke kan nu echt ieder moment door het gangpad lopen. Aan de hand van haar vader loopt ze naar me toe. Ze ziet er echt stralend uit in haar jurk. En haar ronde buikje is goed te zien. Een glimlach ontstaat op mijn gezicht.

" je ziet er prachtig uit " is het eerste dat ik tegen haar fluistert. Met een glimlach antwoord ze: " Jij ook ". De man die onze bruiloft gaat begeleiden begint te praten en ik ben als eerste aan de beurt voor de trouwbeloften. Het briefje met de tekst zit in mijn binnenzak en ik haal het eruit, om te beginnen spreken. De hele tijd kijk ik naar Brooke en merk dat ze bijna moet huilen. Dan is het haar beurt.

" Justin ... Ik weet nog de eerste keer dat we mekaar leerden kennen. Toen vond ik je arrogant en betweterig. Maar nu weet ik dat je vanbinnen heel anders bent. Je bent juist lief en behulpzaam. " Ik wist niet dat ze me arrogant vond?! " Ik beloof om alleen te klagen wanneer ik er écht niet meer om heen kan. Je mag me daar altijd aan blijven herinneren, want ik weet dat ik van een mug een olifant kan maken. Ik moet nu eenmaal altijd gelijk hebben " Ik grinnik zachtjes omdat het zo herkenbaar is. " Ik beloof dat ik voor jou compromissen zal maken, want sommige interesses van ons liggen ver uit elkaar maar ik wil mijn best doen om ze toch te ontdekken voor een eerste oordeel te vellen. Hopelijk wil je samen met mij nieuwe dingen ontdekken en samen een nieuw avontuur starten " Ze geeft de microfoon terug en veegt een eenzame traan weg op haar wang.

---------------------------------------

A/N: 7000 views :D Wow. Bedankt allemaal!

Ik weet ook dat het nog niet echt spannend is, maar dat komt nog ;) Jullie moeten nu alleen een paar schattige hoofdstukken doorstaan haha :p

Vote/Comment/Follow

Undercover Agents [Book 1/2/3]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu