Undercover Agents [Book 1/2/3]

Hoofdstuk 20

~ Hoofdstuk 20 ~

[Justin]
Na ons gesprek is Brooke nog wat op haar bed gaan liggen, wat slaap inhalen. Ze is nog geen 5 minuten boven of de deurbel gaat al. Ik vloek even. Als ze aan het slapen was zal ze nu wel wakker zijn. Ik loop langzaam naar de deur toe en zie Taylor voor me staan. Mijn hand vormt een vuist. Wat zou ik toch graag die glimlach van zijn gezicht slaan. Net op tijd bedenk ik me dat we ons dan serieus in de nesten werken. En we hebben een uitvlucht, dus ik hoef dit niet te doen. Ookal wil ik het zo graag. " Ik kom voor Brooke, is ze thuis" Ik leun tegen de deurpost aan en schud mijn hoofd. "Ja, maar ze ligt op bed. Ze is wat ziek " zeg ik en bedenk me dan dat ik het meteen moet zeggen. Dan blijft hij meteen weg want welke 20 jarige zou de minnaar willen zijn van een zwangere vrouw?! " ow, wat heeft ze misschien?" Vraagt hij met opgetrokken wenkbrauwen. Ik doe alsof ik even door de straat kijk en kijk hem dan aan." We wouden het eigenlijk nog wat stil houden, maar ... we krijgen een kindje. We weten het nog maar pas " Ik glimlach even breed als ik zijn gezicht zie betrekken. " nou,proficiat zeker " Hij zet een stap naar achter. " ik laat jullie dan maar " Hij draait zich meteen om en loopt de oprit af. De deur doen ik snel dicht en grinnik even tevreden. Van hem zullen we wel even geen last hebben.

[Brooke]
Ik probeer wat te slapen maar de deurbel maakt me meteen wakker. Geen denken aan dat ik naar beneden ga! Ik draai me om en probeer opnieuw wat te slapen, maar ik voel me misselijk worden. Dat kleine beetje drank van gisteren kan me toch niet misselijk maken ?! Ik spurt naar de wc en geef een paar keer over. Shit! Wat is er met me aan de hand?! " Brooke, alles goed? " Ik blijf over de wc hangen en voel hoe Justin mijn haar uit mijn gezicht houdt. " rustig maar ... alles is goed "

[Justin]
Ik probeer haar gerust te stellen, ook al be ik zelf bezorgd. Ze geeft nog een paar keer over voor ik haar terug naar de slaapkamer breng. " we gaan naar de dokter " zeg ik en help haar in nieuwe, propere kleren. " nee, ik ben gewoon moe en de drank van gisteren zal me teveel geworden zijn " Ze probeert me van gedachten te laren veranderen maar ik geef niet toe. " Je hebt gisteren bijna niets gedronken ... we gaan naar de dokter en daarmee uit! "

Een halfuurtje later

[Brooke]
Justin brengt me naar het ziekenhuis. Veel te overdreven als je het mij vraagt. We worden meteen naar een onderzoekskamer gebracht. Justin legt meteen uit wat er gebeurt is en daarna moet ik op de onderzoekstafel gaan liggen. " doe je shirt wat omhoog. Ik ga je buik even onderzoeken " Ik doe wat de dokter mij vraagt en wacht tot ze iets zegt. En dat duurt wel lang. " ik wil even een echo maken van je buik. Er zijn nog verschillende mogelijlheden die ik wil onderzoeken " Ik knik even en wat later voel ik het apparaat op mijn buik. De dokteres kijkt de hele tijd naar het scherm en gaat met het apparaat over mijn hele buik. De zalf voelt wat koud aan en het bezorgd me een rilling. Justin slaat meteen zijn arm om me heen. " heb je gisteren of vandaag iets van alcohol gedronken? " vraagt ze me. Langzaam knik ik. " gisteren zijn we naar een feestje geweest en daar heb ik wat gedronken. Waarom vraagt u dat?" Ze doet teken dat ik mijn shirt weer naar beneden mag doen en aan het bureau mag zitten. " door de echografie en het feit dat u gisteren gedronken heeft weet ik wat u heeft. " Ze komt meteen ter zake en ik kijk kort naar Justin. Het heeft dus toch iets te maken met de drank. " U bent waarschijnlijk zwanger ... nog maar pas eigenlijk, de vrucht is moeilijk te zien dus denk ik dat het best is om voor alle zekerheid een bloedonderzoek te doen " Mijn ogen worden groot. Zei ze nu dat ik waarschijnlijk zwanger ben?!

~~~~~~~~~~~~~~~
Is Brooke echt zwanger? Zoja, gaan ze het kindje houden? Stoppen ze dan met de missie of niet?

Toevallig deze post op moederdag :p
Votes& comments zijn altijd welkom.