Hoofdstuk 8

3.2K 152 5
                                    

Hoofdstuk 8

Bijgewerkt: 19/09/2015 

[Brooke]
Justin brengt me naar de slaapkamer. Daar ga ik op bed zitten en kijk hem aan. " ik wacht " zeg ik en kruis mijn armen. Laat hem nu niet met één of ander dom verhaal afkomen, alsjeblieft. Hij gaat voor me staan en leunt tegen de muur, met zijn handen in zijn zakken. " ik denk dat je alles wel gehoord hebt en dat je daar zelf wel een uitleg bij kunt verzinnen. Maar aangezien je die uitleg toch wilt ... Shane belde me, om te horen hoe de missie ging. Hij vroeg ook hoe het tussen ons ging. Dus heb ik hem dat allemaal verteld.. We hebben het dan even over ons gehad en tja ... ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik je niet aantrekkelijk vind " Mijn armen zijn op mijn schoot gezakt en ik kijk hem aan terwijl hij alles uitlegt. Bij het laatste kleuren mijn wangen rood, ik voel het gewoon en ik schaam me ervoor. Zo heeft hij meteen door dat ik binnenin een tweestrijd voer. " Normaal zijn vrouwen een open boek voor mij, maar jou kan ik niet doorzien. Soms denk ik dat je gevoelens voor me hebt, zoals nu want je bloost maar op andere momenten haat je me of ben je boos op me en op nog andere zit je met me te flirten. Serieus, mijn hoofd kan dat allemaal niet aan. " Hij komt naar me toe en zet zich naast me. " Dus, nu wil ik een uitleg " Ik trek een wenkbrauw op. Hij zwijgt en wacht duidelijk op mijn uitleg. Dan mag hij nog lang wachten, ik ga helemaal niet toegeven dat ik ook gevoelens heb voor hem heb.

[Justin]
" Het is het beste voor iedereen als wij geen gevoelens hebben voor elkaar " Een steek recht in mijn hart. Wat doet ze toch met me ?! Ik geef net zowat toe dat ik haar leuk vind en het enige dat ze kan zeggen is dat we geen gevoelens voor elkaar moeten hebben?! " maar daarmee weet ik nog steeds niet of je verliefd bent op mij of niet. " Ik wil het horen. Ja of nee ... Aangezien ze zo rond de pot draait kan het 50/50 zijn. " Dat doet er niet toe " zegt ze en staat op. Ik loop meteen achter haar aan. Voor mij is dit gesprek nog niet voorbij. " zeg het! " roep ik naar haar. " ik wil een duidelijk antwoord! " Ik voel woede opkomen. Kalmeer Justin. Niemand heeft er iets aan als je boos wordt. " nee " zegt ze kort en loopt de kamer uit. " ik ga de buurt verkennen ... alleen " schreeuwt ze nog. Een paar seconden later hoor ik de deur dichtslaan.

[Brooke]
Tranen wellen op in mijn ogen. Ga ik nu echt huilen om die vrouwenmanipulator?! Hij wil me gewoon één keer in zijn bed krijgen om me daarna te dumpen en te doen alsof er niets gebeurt is. Dan zal hij toch een ander slachtoffer moeten zoeken! Ik loop met een snelle pas door de straat. Aan het einde ervan, een paar minuten stappen, is er een cafeetje. Daar ga ik naar binnen. Ik moet even wat tijd voor mezelf hebben. Een tafeltje aan het raam is nog vrij. De ober komt bijna meteen naar me toegelopen en ik bestel een koffie. Nog geen 2 minuten later staat hij al voor mijn neus. Het liefste zou ik nu naar een vriendin bellen maar dan zou ik terug naar huis moeten gaan, en naar Justin. En daar heb ik totaal geen zin in. Dan zal ik dit maar zelf moeten oplossen. Ik ga gewoon in de logeerkamer slapen of op de zetel. Het maakt me allemaal al niet meer uit. En voor de buitenwereld houden we de schijn op. Het gelukkig getrouwde stel ... Ik zucht even. Waarom heb ik ook ooit met deze missie ingestemd ?!

Een paar uur later

[Brooke]
Na een paar koffie's, 5 als je het echt wilt weten, loop ik terug naar huis. Eigenlijk wil ik nog niet naar huis maar ik kan me moeilijk blijven verstoppen. Ik pak mijn sleutels en open de voordeur. Langzaam en voorzichtig ga ik naar binnen. Er liggen wat spullen op de grond die daar absoluut niet horen te liggen. Ik raap ze op en leg ze op hun plaats. " Brooke? Brookie, ben je ... thuis?" Ik hoor Justins stem uit de keuken komen en rol met mijn ogen. Nee, ik ga niet antwoorden. Een minuut of 2 later hoor ik wat lawaai in de keuken en daaropvolgend gelach. Wat is hij toch allemaal aan het doen in de keuken? Ik kan het niet laten om toch te gaan kijken, straks breekt hij het hele huis nog af! " Justin? " zeg ik zacht. Ik ga voorzichtig de keuken in en wat ik daar vind ... Justin staat met zijn rug naar me toe en houdt zich vast aan het aanrecht. " je bent terug ... wow, dat had ik niet meer verwacht " Hij draait zich naar me om en ik zie de fles wiskey verschijnen. Hij waggelt naar me toe met een glas in zijn handen. Veel evenwicht heeft hij niet meer en als ik kijk naar de bijna lege fles weet ik al waarom. " Heb je je de hele tijd zitten bezatten?" Ik vraag het hem maar bedenk me dan dat ik waarschijnlijk geen redelijk antwoord uit hem zal krijgen. " Ja. Ik heb mijn nieuwe liefde gevonden. Zij is tenminste lief voor mij " Hij zet het glas aan zijn lippen en neemt een slok. " volgens mij heb jij al genoeg gehad " Ik pak het glas uit zijn handen en giet de whiskey die er nog inzit in de gootsteen. " ga je me dat nu ook al afpakken " mompelt hij. Ik moet moeite doen om hem te verstaan. De fles whiskey zet ik in de kast en draai me dan om naar Justin. " volgens mij is het het beste als jij gaat slapen " Ik pak hem bij zijn arm mee en help hem naar boven. Hij zegt nog wat tegen me maar ik versta er niets van. Boven ga ik naar de logeerkamer/bureau. Geen denken aan dat hij nu in de grote slaapkamer gaat slapen. Hij houdt zich vast aan de muur. " ik help je wel met je kleren. Dan kunnen die meteen in de wasmachine " Ik trek zijn t-shirt over zijn hoofd en maak daarna zijn broek los. " ik dacht dat je dit niet wou " lacht hij. Ik let niet op zijn opmerking, maar duw hem wel wat harder in het bed. " slaapwel dronkaard " mompel ik en loop met zijn kleren de kamer uit. Ik steek ze meteen in de wasmachine en bedenk me dan dat ik zelf ook wel moe ben. Ik kleed me om in de badkamer en ga toch nog eens bij Justin kijken. Hij ligt al te slapen en snurkt zelfs een beetje. Ik schud zuchtend mijn hoofd. Waarom heb ik ooit ja gezegd tegen deze missie ... Hij moet zich wel heel verdrietig en schuldig gevoeld hebben om zich zo te bezatten. Ik ga naar de slaapkamer en leg me in het bed. Bijna meteen val ik in slaap, met het beeld van een zatte Justin op mijn netvlies.

~~~~~~~~~~~~~~
Bedankt aan iedereen die mijn verhaal leest :)


Undercover Agents [Book 1/2/3]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu