FİNAL (Part-1)

4.6K 172 1
                                    

YAZAR NOTU: Merhabalar! Evet! Finale geldik. Daha önce belirtmiştim finale az kaldığını. veişte final. Ama bu burada bitmiyor. bunda sonra ki hikayemiz çocuklarımızın hikayesi HAYAT AŞKLA BAŞLAR  ve bence çok eğlenceli olacak ;) Tabi sizler yanımda olursanız :)

M.M: Poyraz- Açelya \ Doruk-Kumsal \ Yasemin Alex çiftleri :)

Bölüm videomuz; İmera- İmera Fera bölüme pek uymasa da şu sıralar çok hoşuma giden bir şarkı sizin ile paylaşmak istedim :)

İyi okumalar... :*

"Ben vermiyorum! "

Herkes Buğra dayıma şaşkın şaşkın bakarken benim omuzlarım düşmüştü. Hayır anlamıyorum, neden hayatımda ki erkeklerin hepsi birbirinden kıskanç? Neden bir tane normal insan yok hayatımda?

"Buğra ne diyorsun?"

Diyerek sessizliği bozan Mevsim teyzemdi. Buğra dayım ona öyle bir bakış attı ki...

"Vermiyorum diyorum Mevsim. Doruk, Kumsal ile evlenmez diyorum. Olmaz diyorum."

Dayım, Mevsim teyzeme hitaben konuşuyor olsa da gözlerini Doruk'un yüzünden çekmemişti.

"Bende vermiyorum!"

Diyen ses ile acıyla inlememek için kendimi zor tuttum. Tolga dayıma baktım yalvaran gözlerle, söylediklerini desteklercesine omuz silkti.

"Ama neden? "

Diye isyan etti sonunda Doruk. Yutkunduktan sonra devam etti.

"Güven mi vermiyorum? Sevgimden mi emin değilsiniz? Geleceğinden, ona bakmayacağımdan mı korkuyorsunuz? Yaşı mı küçük? Ne? Hangisi? "

Ara ardına sorduğu sorular boyunca sesi sakın olsa da o ses altında ki sabırsızlık, çaresizlik ve aşk kendini hissettirdi. Gözlerini iki dayım arasında gezdirdi sözleri bitince, şuan gelecek cevabı nefesini tutup beklediğine adım gibi eminim. Bende baktım onlara, ikisi birbirine baktı o an. Ve ben biran gözlerinde zafer parıltısı gördüm. Hatta babamın gözlerinde de aynı parıltıyı gördüm sanki.

O bakışmalardan sonra Tolga dayım boğazını temizleyip söze girdi.

"Diyelim ki hepsi... Neye dayanarak korkularımızı dindireceksin? "

Ben, "İşte şimdi yandık, elveda Doruk. " diye düşünürken, daha doğrusu buna yeltenirken Doruk kendinden emin konuşmaya başladı.

"Aşkıma dayanarak tabi ki! Aşkım ona olan sevgim, tüm sorularınıza yan-"

"Aşkını nasıl kanıtlayacaksın peki? "

Kaşları burnuna düşmüş Buğra dayım ile neredeyse ağlayacaktım. Böyle hayal etmemiştim!

"Kanıt için son 12 yılından birine baksanız yeter. Hepsinde kalbim Kumsal ile doluydu. Bizimkisi gelip geçici bir heves veya beden arzusu değil. Bizimkisi çocukluk aşkı hiç değil! Bizim kalplerimiz bir oldu daha çocukken! Şimdi biz sizden izin istiyoruz ama.. Oldu ki bu izni vermediniz... Biz ayrılamayız abi! Başta iç içe geçmiş kalplerimiz izin vermez buna! Et tırnaktan ayrılır mı hiç? "

Doruk sözlerini bitirince derin bir nefes aldı. İşte o zaman nefesimi tuttuğumu fark edip derin bir nefes aldım.

"Aşka bak be! Bende istiyorum bu modelden."

Diye mırıldanan Açelya'ya baktım. Gözlerini Poyraz'a dikmiş iç çekiy-Ne! Oha!

"Bu sefer kesin aldı seni."

CAN SUYU'M (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin