CAN SUYU'M (Tamamlandı)

56 - Yeni Kararlar (Part-1)

YAZAR NOTU: Merhabalar! Bu sefer erken geldim! :D çok mutluyum bu yüzden ^_^ Neyse konuyu çok uzatmadan bölüme geçelim, çok tatliş bir bölüm oldu bence umarım sizde beğenirsiniz :D

Multi medya; Buğra ve Mevsim'in istemede ki halleri :D Bölüm videomuz; Nazan Öncel-Aşkım Baksana Bana

Bölüm ithafı; @seneberre

Ayrıca geçen bölüm ki yorumu için @thousand_years a teşekkür ederim :*

İyi okumalar... ;*

CAN SUYU'M

56. Bölüm

"Hafta sonu Bursa'ya gitmem gerekiyor."

Derken Buğra'ya biraz daha sokulup gözlerimi televizyona diktim. Çünkü tepkisinden korkuyorum.

"Neden ceylan gözlüm?"

Yumuşacık sesi ile gülümseyerek boynunu öptüm.

"Anneme dün evlilik teklifinden bahsettim, hemen buraya geleceksin dedi. "

Derken yüzümü buruşturdum. Buğra da derin bir nefes aldı.

"Sonunda bahsedebildin demek ki. "

İma ile söylediği sözler ile doğrulup kırgın kırgın yüzüne baktım.

"Çekindim, n'apayım yani."

Dudaklarımı büzüp baksam da aslında haklı. Evlilik teklifinin üzerine tam 3 hafta geçti ama ben bundan anneme dün bahsedebildim. Annem sevgili olduğumuzu biliyordu. Babama da çıtlatmıştı azıcık ama evlilik kararı çabuk oldu galiba, kızdı. Yani kızdı denilemez ama işte yüz yüze konuşacakmışız. Babam affetmezmiş yoksa. Babamın karşısına geçip nasıl diyeceksem evleniyorum diye...

"Sevgili olduğumuzu söylerken de çekinmiştin. Gerçi onu 2 haftada söylemiştin."

"Ama aşkım..."

Dudaklarımı büzüp sokulduğum da gözleri hemen yumuşadı.

"Sonra Buğra öpünce sapık, suçlu."

Sözleri biter bitmez dudaklarıma yapışınca kıkırdaman dudaklarında soldu tabi. Ellerimi yanaklarına koyup onu kendime daha çok bastırdım. Ondan öğrendiklerimi ona uygulayınca inledi. Allah'ım n'apıyorum ben ya! Ne zaman böyle bir kız oldum ben?

Beni düşüncelerimden söküp çıkaran ince kazağımın altına giren buz gibi kocaman eldi. Bir anlık bir duraksama yaşasam da öpen dudakları o kadar ayartıcı ve tatlıydı ki duramadım, bu sefer ki öpüşleri başka şeyler vaat etse de karşılık verdim yeniden.

Çok geçmemişti ki sırtım koltuğa temas etti. İçim titredi, yine sesim çıkmadı. Kazağımın içinde ki eli hala belimi okşarken diğer eli bacaklarıma, dudakları boynuma indi ve ben nefes alabildim. Bir kaç koca nefesin ardından konuşmam gerektiğine karar verdim yoksa bu işin sonu benim için pişmanlık.

"B-Buğra..."

Diyebildim sadece. Hangi ara açıldığını anlamadığım omzumu ısırdığında inledim. Şey... Acıdan değil.

"Lütfen Buğra... Ben... Olmaz... "

Anlamsız kelimelerim ile dudakları durdu, başını boynuma gömdü. Ben hala deli gibi heyecanlı iken derin derin nefesler alıyordum. İlk defa bu kadar ileri gitti, yani gittik. O sadece öperdi, o da ufacık.