CAN SUYU'M (Tamamlandı)

54-Yeni Bir Aşk (Part-2)

YAZAR NOTU : Merhabalar ! Ben geldim! Hemde çok tatlı olduğunu düşündüğüm bir bölümle! :D Umarım sizde seversiniz!

Multimedia; Buğra! Ay ben bu adama aşığım ya ^_^

Video; bölüm şarkısı, Acaba-Cem Özkan

Bölüm ithafı; @ezgicik_

İyi okumalar... :*

Mevsim'in dışarıyı izlediği bir yolculuk sonucunda arabayı evimin önüne park ettim. Ne yapmam ne söylemem gerekiyor bilmiyorum ama bundan sonra onsuz olamam, bunu ona anlatmalıyım.

"Neden buraya geldik? Beni evime götür. "

Konuşurken bile yüzüme bakmayan Mevsim ile derin bir nefes aldım. Anlaşılan bazı şeyler hiçte kolay olmayacak.

"Konuşmamış lazım."

Diyebildim sadece. Boş gözlerle baktı bana... Bomboş gözlerle...

"Konuş o zaman."

Derken söyleyeceklerimi hiçte umursamıyor gibiydi. Benden vazgeçmiş olabilir mi? Bu... Bu olamaz değil mi? Daha iki gün önce sevdiğini söylemiyor muydu?

"Konuşacağımız konu ayak üstü konuşulacak kadar önemsiz değil, biliyorsun."

Sesim nasıl bu kadar net çıktı bilmiyorum içimde ki aşık tir tir titriyor korkudan. Ya artık istemez ise beni?

"Ne diyeceğini biliyorum Buğra ama emin ol bunlara gerek yok. Ben zaten seni sevmekten vazgeçtim, endişelenme."

"Vaz... Vaz mı geçtin?"

Sesimin titremesi hiçte olağan dışı bir şey değildi. Allah'ım bu olmamalı! 30 yılın sonunda gerçek aşkı bulmuşken bunu bana yapamazsın! Onsuz olamam ki ben!
"Evet vazgeçtim. Korkmana gerek yok rahatsız etmem seni."

Cennet gözlerinde alev gibi sinirin arkasında gördüğüm kırgınlığın beni bu kadar sevindireceği aklımın ucundan bile geçmezdi. O hala beni seviyor! Allah'ım teşekkürler!

"Beni rahatsız etmiyorsun zaten, aksine senin varlığın bana huzur veriyor. "

Dediğimde ilk önce duraksasa da dudaklarını büzüp kırgın kırgın bakmaya başladı.

"Huzur değil aşk vermek istemiştim."

Mırıl mırıl söylediği sözler ile gülümseyip daha o ne olduğunu anlamadan kucakladığım gibi bacakları iki yanıma gelecek şekilde dizime oturttum. Arka tarafta, direksiyondan dolayı, çok alan olmadığı için olmadığı için vücudu neredeyse vücuduma yapışmıştı. Yüzlerimiz arasında ki mesafe bir nefes kadardı. Öpsem ya onu? Beni seviyor nasılsa. Ben de onun için yanıp tutuşuyorum. Şuan öpsem iki sevgilinin buluşması olacak bizimkisi. Ama biliyorum ki onun ilk öpücüğü. Daha düzgün bir ortamda öpülmeyi hak ediyor. Şimdi ölmeyeceğim, nasılsa ilerde çok, çok öpeceğim.

"Mevsim..."

Mırıldanırken gözümü dudağından zar zor çekip gözlerine baktım, şaşkın şaşkın bakıyor. Seslenmem ile kendine gelip kucağımdan inmeye çalıştı. Ama sadece çalıştı. Belinin iki yanında duran ellerinden birini sırtına çıkarıp hareketlerini iyice kısıtladığımda bile durmadı.

"Bıraksana beni!"

Diye çemkirince sadece gülümsedim. Bu onu iyice çileden çıkarırken hareketleri iyice hızlandı, homurdanmaya başladı.

"Bıraksana ya! Manyak! Kucağında ne işim var benim!"

"Bırakmayacağım Mevsim! Rahat dur."