from nerd to spy

~ 4 ~

"Stop."  zei ik tegen Charles.

"Ze zijn verhuist...." Ik voelde dat Jane naar me  keek.

"Hoe weet je dat?" Ik wees naar de woonkamer. "De gordijnen...  Mijn moeder zou nooit zulke gordijnen ophangen."
De deur van het huis  ging open en er kwam een man naar buiten.
"En dat-" zei ik terwijl ik  naar de man wees. "is niet mijn vader."
Ik keek droevig uit het raam. 
"Het spijt me Vanessa.... Ik had echt voor je gehoopt dat ze hier nog  woonde..." Ik keek weer uit het raam en nam het huis nog een keer goed  in me op.

"Zullen we naar de  politie gaan? Zij hebben namelijk ook naar je gezocht en waarschijnlijk  weten ze waar je ouders nu wonen." Ik schudde snel mijn hoofd.

"Nee,  geen politie. V heeft een stel hackers die de politie goed in de gaten  houdt. En als we naar de politie gaan sta ik morgen in de krant, en dan  weet V meteen alweer dat ik niet dood ben gegaan in dat gebouw....  Maar.... wacht. Jij zit bij de politie! Kan je niet, uhm je weet wel.  Gewoon stiekem op zoek gaan naar het adres van mijn familie?" Charles  keek ongemakkelijk om zich heen.

"Jaa.... nu we het daar toch over  hebben... Ik uhm... Ik werk niet meer bij de politie. Al een tijdje niet  meer. Ik heb dat alleen maar gezegd om jullie vertrouwen te winnen." Ik  voelde woede in me opborrelen. Hij had gelogen! Ik wilde de deur van de  auto open doen en uit de auto stappen maar de deuren waren allemaal  vergrendeld.

"Oke, ik zal het even  uitleggen. Ik wilde jullie alleen maar helpen. Ik wist dat jullie daar  binnen in het gebouw waren en wilde jullie helpen met ontsnappen. Ik kan  jullie niet vertellen hoe ik wist dat jullie er waren. Maar ik kan  jullie wel vertellen dat ik jullie vanaf nu ga helpen om weer bij jullie  familie te komen." Dat laatste zei Charles terwijl hij mijn in de ogen  aankeek. Ik keek hem boos aan en draaide mijn hoofd zodat ik hem niet  meer recht aan keek. Ik keek weer uit het raam en besloot om mijn mond  te houden. Ik voelde de woede nog steeds door mijn lichaam heen stromen  en moest nodig iets slaan. Charles startte de auto weer en reed weg.

~

Een half uur later  stonden we weer stil. Ik keek naar buiten en zag dat we voor een grote  villa stonden. Ik woonde ook altijd in een groot huis, maar mijn ouders  hebben er vroeger voor gekozen om niet in een villa te gaan wonen omdat  alle villa's in een bepaald wijk stonden. En dat wijk was best ver van  school af. Mijn broer had nog geen rijbewijs en mijn ouders konden ons  ook nooit naar school brengen dus daarom zijn we in een groot huis  vlakbij school gaan wonen.

Jane stapte uit de auto  en liep langzaam naar het hek van de villa. Ze bleef even voor het hek  staan en keek naar de villa. Daarna zag ik dat ze op een knopje drukte.  Ik kon niet verstaan wat Jane zei maar na een minuut ging de boort open.  Ik zag dat de deur van de villa open ging en dat er een vrouw naar  buiten rende. Toen ze Jane zag bleef ze even stil staan en rende daarna  huilend naar Jane toe. De 2 vielen elkaar in de armen en bleven daar een  tijdje staan. Ik keek glimlachend toe. Na 10 minuten wenkte Jane  Charles. Charles stapte uit de auto en keek me aan.

"Loop je niet mee?"  Ik schudde mijn hoofd.
"Ik ben niet echt goed met nieuwe mensen  ontmoette." antwoordde ik nors. Hij knikte en liep naar Jane en de  vrouw, volgens mij was het haar moeder, toe. Ik keek toe hoe ze met  elkaar begonnen te praten. Ondertussen kwam Jane weer naar de auto toe.  Ze deed de deur open en keek me aan.

"Ik wil je nog bedanken  dat je me mee hebt genomen daar uit het gebouw... Zonder jou zou ik nu  nog in de gang zitten, of misschien nog wel erger. Dan zou ik dood zijn  geweest. Al hoewel ik niet helemaal zeker weet of dat echt zoveel erger  is dan in de gang zitten." Ik glimlachte.

"Geen dank. Als ik iemand kan  redden van de dood doe ik dat ook. Al die andere keren moest ik het doen  omdat ik anders zelf dood zou gaan, maar gelukkig heb ik ook aardig wat  levens kunnen redden door ze gewoon in een keer bewusteloos te  slaan....." Jane grinnikte zenuwachtig.

"We houden contact. Ik zal aan  Charles zijn nummer vragen." Ik knikte zonder er echt bij na te denken  en keek naar mijn handen. Jane liep weer terug naar haar moeder en gaf  haar een knuffel. Charles kwam weer naar de auto toe gelopen en ging  weer achter het stuur zitten. Hij startte de auto en we reden weg....

******************************

Hello Fighters!

Ik hoop dat jullie het weer een leuk hoofdstuk vonden! Het volgende hoofdstuk zet ik er aankomen weekend op, dus deze keer is er geen doel.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden dat ik een keer een doel had en hierna ook iets heb geplaats, zouden jullie dit vaker willen of niet?

Mijn eindexamens beginnen vrijden wish me luck hahah :)

-xxx- love yaa

en voor alle mensen die ook eindexamens hebben deze komende weken: Heel veel succes, zet hem op je kunt het!