Between yearning and obsession

Chapter 33

Δεν μπορεί... θα με γελούν τα μάτια μου... δεν είναι δυνατόν να είναι αυτός ο άντρας εδώ... μπροστά μου... κάποιο λάθος θα έχει γίνει... δεν υπάρχει κανένας λόγος να βρίσκεται εδώ... δεν έχει κανένα λόγο να με ψάξει... δεν του είμαι τίποτα... και να πέθανα μπροστά του είμαι σίγουρη πως δεν θα γύριζε να μου ρίξει ούτε μια μάτια... τοτε... ποιος είναι αυτός ο άντρας που στέκεται τώρα μπροστά μου;... κοιτάζοντας με τόσο έντονα... τόσο θυμομενα...

F:Ποιος είσαι;... ο τόνος μου σοβαρός... η φωνή μου με το ζόρι έβγαινε από το στόμα μου... ο λαιμός μου με κάθε λέξη που έβγαινε από το στόμα μου ένιωθα να καίει ακόμα πιο πολύ... ο άντρας μπροστά μου για λίγο φάνηκε να παγώνει... με κοιτούσε με βλέμμα μπερδεμένο;... δυσκολευόμουν να καταλάβω... ο φωτισμός στο χώρο δεν βοηθούσε καθόλου...

Α:Χα.. Ποσό έχεις πιει;.... Ο τόνος του σκληρός... στο άκουσμα της φωνής του νόμιζα πως τα αφτια μου βούιζαν... γιατί αν δεν βούιζαν... πως γίνεται να ακούω την φωνή του αυτή τη στιγμή;...

F:Κάτι σε ρώτησα!... ο τόνος μου αυστηρός... με το χέρι μου αγγίζω το στέρνο του τοποθετώντας τον δείκτη  του χεριού μου πάνω του... εκείνος απότομα παγώνει... τι στο... νιώθω το βλέμμα του να κοιτάζει το δικό μου... τα μάτια του κοιτούσαν τα δικά μου με θυμό... το χρώμα τους τόσο έντονο... τόσο γαλάζιο... για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους... το χρώμα τους τόσο μεθυστικό... τόσο όμορφο.... Εκείνος γυρίζει το βλέμμα του προς μια άλλη κατεύθυνση... ασυναίσθητα τοποθετώ τα χέρια μου στα μάγουλα του αναγκάζοντας τον να γυρίσει ξανά να με κοιτάξει... η έκφραση του ξαφνιασμένη... στο άγγιγμα μου ένιωσα το σώμα του να τινάζεται ελαφρά...

Α:Απ ότι φαίνεται όντως δεν ξέρεις ποιος είμαι... για λίγο το βλέμμα του άλλαξε... είχε πάρει ένα περίεργο ύφος.... Δεν ήξερα πως να το περιγράψω... απότομα νιώθω τα χέρια του να απομακρύνουν τα δικά μου από το πρόσωπο του... ενώ βλέπω την φιγούρα του για λίγο να απομακρύνεται... με το βλέμμα μου δεν μπορούσα παρα να ακολουθώ τις κινήσεις του... για κάποιο περίεργο λόγο τα μάτια μου αρνούνταν να κοιτάξουν κάπου άλλου... δεν ήξερα... δεν μπορούσα να καταλάβω αν όλο αυτό που έβλεπα εκείνη τη στιγμή ήταν όντως αληθινό... δεν μπορεί... δεν μπορεί να ήταν παιχνίδι του μυαλού μου... ήταν όντως αυτός... ο άντρας που με μισούσε όσο τίποτε άλλο... ο άντρας που μου κατέστρεψε τη ζωή... ο λόγος που βρισκόμουν σε αυτό το μέρος μεθυσμένη... κλείνω ελαφρά τα μάτια μου... γιατί... γιατί η καρδιά μου δεν έχει σταματήσει να χτυπάει τόσο έντονα;... Freya τι στο καλό σε έχει πιάσει;... μη μου πεις... μη μου πεις πως χάρηκες.... Χάρηκες που ήρθε και... σε βρήκε... απότομα νιώθω μια φιγούρα να στέκεται ακριβώς μπροστά μου... με δισταγμό ανοίγω τα μάτια μου.... Χα... είσαι όντως εσυ... το βλέμμα του έντονο... τα μάτια του για άλλη μια φορά κοιτούσαν τα δικά μου... το κεφάλι μου γυρίζει... νιώθω να ζαλίζομαι ξανά...