Chapter 10

85 7 2
                                    

....αυτός ο άντρας δεν έχει έρθει για καλό λόγο εδώ... το μόνο που θέλει είναι να επιβληθεί και να δείξει ποιος έχει το πάνω χέρι αλλά όχι... όχι... αυτή την φορά δεν θα τον αφήσω να με ποδοπατήσει τόσο εύκολα....

Κάθε φορά περνάει το δικό του... λέει ότι θέλει να πει... κάνει ότι θέλει να κάνει και μετά φεύγει... αυτή τη φορά θα μιλήσω εγώ!... αλλά... αυτή η κατάσταση... παραπάει.... γιατί;... γιατί αισθάνομαι το σώμα μου να ανατριχιάζει για άλλη μια φορά;... γιατί με κοιτάζει με αυτό το περίεργο βλέμμα ζωγραφισμένο στα μάτια του;.... δεν μπορεί... αν αυτό δεν είναι κάποιου είδους κακό γούστο αστείο και βρίσκομαι όντως σχεδόν γυμνή στο κρεββάτι με τον άντρα που μισώ πιο πολ-.... για μισό... γυμνή;.... για λίγο παγώνω... νιώθω το βλέμμα μου να ταξιδεύει στο σώμα μου και πράγματι το μόνο που καλυπτόταν απο τα σκεπάσματα ήταν τα σημαία απο την μέση και κάτω... απότομα ένιωθα και τα δικά του μάτια να φεύγουν απο το πρόσωπο μου και να κατεβαίνουν αργά και σταθερά προς το υπόλοιπο μου σώμα... τι στο καλό νομίζει πως κάνει;.... με βιαστικές κινήσεις τραβάω τα σκεπάσματα προς τα πάνω καλύπτοντας το γυμνό μου σώμα...

F:Φ-φύγε από πάνω μου.... ήταν το πρώτο πράγμα που ξεγλιστρησε από τα χείλη μου... Απλώνω το χέρι μου και προσπαθώ να σπρώξω το σώμα του από πάνω μου αγγίζοντας το γυμνασμένο του στέρνο... νιώθω το πρόσωπο μου να φλέγεται... να καίει από... θυμό!... γιατί;... γιατί έπρεπε να συμβεί αυτό;... και αυτός;... ποσό θράσος έχει πια;...

Α:Χα!.... η φωνή του ειρωνική... το επιφώνημα του αυτό γεμάτο ειρωνία και αγανάκτηση... νιώθω το σώμα του να απομακρύνεται ελαφρά από πάνω μου χωρίς όμως να σηκώνεται τελείως από το κρεββάτι... το σώμα μου είναι ακόμα εγκλωβισμένο ανάμεσα στα γόνατα του... δεν τον κοιτούσα... είχα γυρίσει το κεφάλι μου από την άλλη πλευρά... «Με αυτή σου τη στάση σίγουρα δεν θα ρίξεις άντρα στο κρεββάτι»... ο τόνος του καυστικός... η φωνή του ειρωνική... επιτέλους απομακρύνεται τελείως από το κρεββάτι... χα!... τι είπε μόλις τώρα;... μα καλά ποιος νομίζει πως είναι;....

F:Σίγουρα δεν θα είσαι εσυ ενας από αυτούς που θα ρίξω!... η φωνή μου βγήκε σα ψίθυρος από τα χείλη μου... δεν μπορούσα να κρατήσω τον εκνευρισμό μου...  απάντησα  το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό...ένιωθα το σώμα μου να σφίγγεται... τα νεύρα μου είχαν τσιτωθεί... μέσα μου για άλλη μια φορά έβραζα...πως τολμάει να μου μιλάει έτσι;... με έχει βγάλει εκτός εαυτού... πρώτη φορά νιώθω να έχω χάσει τελείως τον έλεγχο... εκείνος για λίγο κοντοστάθηκε...

Between yearning and obsession Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα