Between yearning and obsession

Chapter 14

Δεν περίμενα οι μέρες να περάσουν τόσο γρήγορα... δεν κατάλαβα το ποτε έφτασε εκείνο το Σάββατο... τις τελευταίες νύχτες δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθόλου... πάει σχεδόν μια βδομάδα από τότε που ξεκίνησα να παιρνω την αγωγή και δεν έχω δει καμία διαφορά... κοιτάζω τον εαυτό μου για άλλη μια φορά στον καθρέπτη.. μπορεί να έχω βάλει όσο μεικαπ μπορούσα αλλά ακόμα μπορώ να διακρίνω τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου... είμαι τόσο εξουθενωμένη... το μόνο που κάνω τις τελευταίες μέρες είναι να τρέχω... να τρέχω σε δουλειές... χωρίς σταματημό... αλλιώς... αλλιώς αν δεν απασχολώ το μυαλό μου με κάτι άλλο νιώθω πως θα τρελαθώ... από εκείνη τη νύχτα και μετά προσπάθησα να θάψω ότι έγινε κάπου βαθιά μέσα μου.... Να ξεχάσω πως όλο αυτό έγινε αλλά... αλλά όσο και να προσπαθώ ο τροπος που με κοιτούσε... η ανάσα του να χτυπάει πάνω στο δέρμα μου... Freya σε παρακαλώ ξεχνά!... μη πέσεις ξανά σε αυτή την παγίδα!... θυμάσαι... θυμάσαι τι πέρασες.... Θυμάσαι ποσό βίαια και επίπονα αυτός ο άντρας.... ξερίζωσε την καρδιά σου!.... μην τον αφήνεις... μην μπαίνεις στον πειρασμό... ξεχνά τον!... ξεχνά ότι έγινε για το καλό σου!.... «Χααα...».... αφήνω έναν δυνατό αναστεναγμό να βγει από μέσα μου καθώς εξακολουθώ να κοιτάζω την αντανάκλαση μου στον καθρέπτη.... αξιολύπητη... αυτό είσαι Freya... λέω από μέσα μου... απλώνω το δεξί μου χέρι στην τσάντα διπλα μου... για λίγο ψάχνω ανάμεσα στα πολλαπλά χαρτιά που είχα διάσπαρτα μέσα μέχρι που επιτέλους βρίσκω τον φάκελο που έπρεπε να κοιτάξω πριν την σημερινή συνάντηση... άλλη μια μέρα γεμάτη από δουλειές... και όλα αυτά γιατί;... γιατί βασανίζω τον εαυτό μου έτσι;... δεν ξέρω πραγματικά... τώρα βέβαια που το σκέφτομαι είναι παράξενο... δεν περίμενα ποτε ο πατέρας μου να μου επέτρεπε να συνέχιζα να δουλεύω και μετά το γάμο σε μερικές από τις επιχειρήσεις όπου είναι κομμάτια του ομίλου Rossetti... την ίδια παράξενη απορία είχα και από την μεριά του 'συζύγου' μου... κανείς από τους δυο δεν μου είπε να σταματήσω να δουλεύω... αν και τώρα που το σκέφτομαι... τότε ο Alexander δεν είχε και πολλές επιλογές... αυτό το συμβόλαιο ήταν μια θηλιά στο λαιμό όλης την οικογένειας Castello αλλά τώρα πια... τώρα πια η αξία του έχει μετατραπεί σε ένα απλό κομμάτι χαρτί... όπως και να έχει... τουλάχιστον από την μεριά του πατέρα μου φαίνεται πως η δουλειά μου είναι ικανοποιητική... ίσως για αυτό δεν με έχει διώξει ακόμα από τη θέση στην οποία με έχει βάλει... ευτυχώς, χάρη σε αυτή του τη πράξη και τα τελευταία τέσσερα χρόνια που ασχολούμαι και γώ με τις επιχειρήσεις έχω καταφέρει να ανοίξω και δικό μου κύκλο συνεργασιών που δεν έχει καμία σχέση με τον όμιλο Rossetti...αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μαζέψω ένα αρκετά καλό ποσό... όταν έρθει η ώρα για το διαζύγιο... θα έχω αρκετά χρήματα για να ξεκινήσω μια νέα ζωή! Ξέρω... ξέρω πως μετά το διαζύγιο η 'οικογένεια' μου δεν θα με θέλει πίσω... ξέρω πως ο πατέρας μου θα με θεωρήσει υπαίτια για αυτό και θα ρίξει το μεγαλύτερο φτεξιμο πάνω μου παρόλο που του εξήγησα επανηλειμμένα πως η σχέση μου με τους Castello ήταν όσο απαίσια όσο και η δίκη του μαζί τους.... να μείνω έγκυος;... και μόνο στην ίδια γελάω!... ποσό τρελός πρέπει να είναι για να μου ζητήσει κάτι τέτοιο;... χα... και με κάποιο μαγικό τρόπο να γινόταν αυτό... στην κατάσταση που είμαι τώρα όχι μόνο το μωρό αλλά και εγώ μπορεί να μην τα καταφέρναμε... Freya τι στο καλό σκέφτεσαι;... γιατί πλάθεις σενάρια που δεν πρόκειται να συμβούν ποτέ;... τουλάχιστον όχι με αυτόν τον άντρα!.... παιρνω μια βαθιά ανάσα και κλείνω τα μάτια μου.... Άραγε... θα είμαι επιτέλους ελεύθερη;;...θα μπορέσω επιτέλους να ζήσω μια ζωή ήρεμη;... χωρίς άγχος, φόβο και ανησυχίες;.... Ρίχνω μια τελευταία μάτια στην φιγούρα μου και κατευθύνομαι προς την εξώπορτα του μπάνιου... με το που βγαίνω στο κεντρικό χώρο ακούω τον αριθμό της παραγγελίας μου να είναι έτοιμη... παιρνω στα χέρια μου τον καφέ μου και κατευθύνομαι εξω από το μαγαζί.... Η ώρα ήταν περασμένες τέσσερεις... σε μισή ώρα είχα μια αρκετά σημαντική συνάντηση για δουλειά και μετά από αυτό η ημέρα μου τελείωνε...