| AÇIKLAMA | |TAMAMLANDI|
"Başından beri bana bilerek mi yaklaştın?"
"...... evet."
"Düşmanın kızını seviyormuş gibi yapmak zor olmalı."
Annette, kraliyet soyundan geliyordu ve askeri bir generalin tek kızıydı.
İki yıl süren tutkulu bir aşkın ardınd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****
Annette onun kollarında kıpırdandı. Heiner refleks olarak kollarını onun etrafında sıktı, sonra fısıltıyla "bekle" deyince bıraktı.
Kolları sıcaklık olmadan kendini boş hissetti. Kaşlarını çattı ve gözlerini yarı açarak sarı ışıkta parlayan yuvarlak omuzları gördü.
Uzun altın rengi saçlar bir tarafa dökülmüş, çıplak bir yaka, pürüzsüz bir sırt boyunca kemikli eklemler....... tıkladı. Lamba kapatıldı ve bir anda oda karanlığa gömüldü.
Heiner kızın ince bedenini kendine doğru çekti ve yorganı kızın üzerine çekerken güven duygusunun geri geldiğini hissetti.
Bir süre dönüp durduktan sonra Annette yuvarlandı, yüzünü Heiner'in göğsüne gömdü ve bir nefes verdi. Bir süre rahat bir sessizlik oldu.
"Annette."
Annette'in sırtını okşamakta olan Heiner aniden konuştu.
"Başkente gitmek istemiyorsun, değil mi?"
Kızın vücudunun küçük tepkiler verdiğini hissedebiliyordu. Bitkin bir halde yatan Anette yavaşça başını kaldırdı ve sordu,
"Başkent mi?"
"Taşınmaktan bahsetmiyorum elbette, sadece biraz seyahat."
"Geçen yılın başlarında bir kez gitmiştik......."
"Sen bir konferansa gittin, hepsi bu, ben bir otelde kaldım ve hemen geri döndük."
"Evet, gittik."
Başkente yaptığı seyahatlerin genellikle iki nedeni vardı. Kompozisyonla ilgili işler ya da Joseph'i ziyaret etmek.
O zaman bile yılda sadece bir kez olurdu. Annette Padania Kadın Besteciler Derneği'nin ilk üyelerinden biriydi ama düzenli resitaller dışında başkentteki toplantılara nadiren katılırdı.
Joseph'e gelince, o zaten her tatil Santa Molly'ye gelirdi, bu yüzden mezuniyet törenleri dışında gitmesi için bir neden yoktu.
"Ama neden birdenbire başkent? Ortağa ihtiyacın olan bir şey mi var?"
"Pek değil...... ve bir ortağa ihtiyacım olsa bile sen istemezsen gitmezdim."
Heiner dudaklarını kızın alnına bastırdı ve sonra bıraktı."Ay sonunda bir komite toplantısı için oraya gitmem gerekiyor ve benimle gelmek ister misin diye merak ediyordum."
"Oh, komite......."
Annette mırıldandı.
Heiner emekli olduktan sonra Başkomutan'ın icrai görevi olmayan danışmanı olarak atanmıştı. Görünüşte sivil olmasına rağmen, istendiğinde orduya tavsiyelerde bulunmak üzere komitelere ve önemli toplantılara katılırdı.
