She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]

The End...

Masanın arkasındaki koltukta kahve gözlerinin feri gitmiş ve gevşemiş bir beden vardı.

Her şeyi başlatan ve en başından beri çektiğim tüm acıların sebebi olan beden...

Tüm bu olaylardan sonra öylece, alnından tek bir kurşunla ölmüştü.

Sasukeyle benim tetiğini çektiğim tabancadan çıkan kurşunla...

'Bitti...Her şey bitti...'

Sasuke'nin ellerinin altındaki ellerim titremeye başladı.

Gözlerimden akan yağmurlar görüşümü bulanıklaştırıyordu.

Kalbim rahatlamayla karışık acı verici bir ritim tutturmuş göğsümde yankılanarak atıyordu.

Dizlerimin bağı çözüldü.

Ancak Sasuke ben yere düşmeden önce omuzlarımdan doladığı kollarıyla ben dizinin üstüne oturttu.

Ve uzun zaman sonra yüzünü görebildim.

Gözlerinde saklayamadığı o endişe ve rahatlama duygusu...

Bana her baktığında ruhunda görebildiğim o yoğunluk...

Kalbime her seferinde uyguladığı sarhoş edici baskı...

Kollarımı boynuna doladığım gibi onu kendime çektim.

Gözyaşlarım daha da arttı, titremem hiç durmayacak gibiydi.

Ama Sasuke'nin sarılışı her şeye bedeldi.

Sıcaklığı, nefesi, kokusu...

'Meğer sana ne çok ihtiyacım varmış...'

"Seni çok özledim."

Ağladığım için kesik kesik çıkan sesim ancak bu kadarını söylememe izin vermişti.

Boynuma gömdüğü başını kaldırıp bana baktı.

"Üzgünüm...Benim yüzünden katlandığın şeyler yüzünden acı çektin ama bunu yapmalıydım, seni korumak için senden vazgeçmeliydim."

Anlımı anlına yasladım.

Ah, biliyordum.

Bunu yapabileceğini biliyordum.

'Çünkü bu hayatta en çok sana değer veriyor...'

"Sen benim en karanlık anlarımda gökyüzünde beliren bir yıldız gibisin. Bulutlu gecelerde ortadan kaybolan ama orada tüm parlaklığı ile yaşadığını bildiğim yıldız...Kendisi bilmese bile benim karanlığıma şahit olan, benim yaptığım tüm vahşeti gören o yıldız..."

Yüzüne öylece bakarken baş parmağı ile gözyaşlarımı silmeye başladı.

"Hiçbir zaman fiziksel olarak bana elini uzatmasa da parlaklığı ile karanlığımı dağıtan o yıldız...Bir zamanlar varlığını anlamdıramadığım ama büyüdükçe ve yalnızlaşınca varlığına tutunduğum o yıldız..."

"Şimdi ellerini tutup, gözlerine bakabildiğim o yıldız...Benim dünyamın pisliğinde bile kendine has varlığı ile parlarken onu, kendisinden güvenliği için vazgeçecek kadar çok seviyorum."

Sasuke'nin ağzından çıkan her bir kelimeyle, her bir cümleyle zaman durmuş gibiydi.

Ondan, bir zamanlar duygu bile hissetmeyeceğini düşündüğüm bu adamdan böyle sözler duyabilmek...

Onun kalbini çarptıran o kadın olduğumu bilebilmek bana dünyadaki en güzel hediyeydi.

Nabzım hızlandı.