She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]

If I close my eyes, can I see you?

Başta her şey karanlıktı.

Çok karanlık ve soğuk...

Süzülüyordum soğukluğunda, kayboluyordum boşluklarında...

Hiçbir şey göremiyordum ama duyuyordum, hissediyordum.

Kalp atışlarımı, rüzgarın sesini ve yumuşak zemini...

Ancak göz kapaklarımdan içeriye giren loş ışık beni ayırdı tüm bu karanlıktan...

Başımın arkasından başlayıp enseme yayılmış bir ağrının şiddetli baskısıyla gözlerimi araladım.

Hiçbir şey net değildi.

Sadece belli belirsiz karartılar silsilesi gibiydi.

Ancak yattığım yerde bana yakın olan siyah bir silüetin varlığı netti.

'Sasuke...'

Bedenimi hızla yataktan kaldırdım.

"Sakura."

Bu ses...

Kaşlarım hem duyduğum sesten hem de baş ağrımdan dolayı çatıldı.

Sasuke...

Birinin kollarına tutundum, beni beklenmeyecek şekilde sıkı sıkı tuttu.

Panik etrafımı sarmaya başlarken gözlerimi kırpıştırdım.

Ve karşımdaki manzara netleşti.

Bana yüzündeki endişeyle bakan kişi babamdan başkası değildi.

Yüzüne öylece bakarken ne yaşandığı yavaş yavaş aklımın bir kenarından zihnime sızmaya başladı.

Silah sesleri, etrafımı saran panik, Sasuke'nin bağırışı...

Babamın kollarımı tutan kollarına baktım.

"Sasuke... Nerede o?"

Sorum karşısında beni yatağa tekrardan yatırdı.

"Bilmiyorum. Buraya tanımadığım bir arabayla geldin, baygındın."

Gözlerimi ondan kaçırıp boşluğa diktim.

"Projenin adamları bize saldırdı. Hazırlıksız yakalandık."

Babam sinirle iç çektiğinde o soğuk yüz ifadesinin bir duygu belirtisiyle sarsıldığını görmek benim için ilkti.

"Haberim var. Seninle gelen şu Hyuuga bana olanları anlattı."

Hinata...

"O iyi mi?"

Başını salladı.

"Dışarıda uyanmanı bekliyor, istersen çağırabilirim."

Hinata'nın yanımda olmasını isterdim ama Sasuke'ye ulaşmam gerekiyordu.

Bir şeyler oluyordu ve kenara itilmek istemiyordum.

"Sasuke'ye ulaşabildin mi?"

"Denedim ama telefonu kapalıydı. Adamlarım onları arıyor, babasının da haberi var."

Başımı sallamakla yetindim ama içimdeki o saçma şüpheye engel olamıyordum.

"Bana Hinata'yı çağırır mısın?"

Ayağa kalktı.

Sanki az önceki o ufak duygu yüklü hali gitmiş yerine bir buz küpü gelmişti.

Onun bu tavrına gülmek istedim ama halsiz hissettiğimden sadece iç çekebildim.