This is not a gun, just war and sacrifice.

59 9 9
                                    

Bir zamanlar Amerika'da rutubetli tavana bakıp acı çekerken parmak uçlarımın sihirli olduğunu ve her bir hareketiyle silindiğimi hayal ederdim.

İlk hareketle hayallerim,

İkinci bir hareketle düşüncelerim,

Üçüncü bir hareketle ruhum silinirdi...

Böylece acı çekmez ve kendi yalnızlığımda ölür giderdim.

Büyülü ve ulaşılmaz bir şey olsa da, gerçek olsaydı tüm sorunlarım çözülürdü.

Kaçarak ve saklanarak...

Ama gerçeklikle hayali ayırt edecek kadar bilinçliydim.

Yok olup gidersem hiçbir şey düzelmeyecekti, annem geri gelmeyecekti, sorularım bitmeyecekti, babamın beni terk etmesinin ağırlığı gitmeyecekti...

Kim bilir...

Belki de içimde annemin ölümünden beri barındırdığım o intikam hırsı nedeniyle bu hayale fazla tutunmayıp buralara kadar gelmiştim.

Kendi ihtiyaçlarıma ya da hissetmek istediklerime ket vurmuştum.

Sasuke'yi bulduğumda ve kabuğumdan sıyrılmaya başladığımda ise Mikoto'nun ve annemin geride bıraktıkları bir tokat gibi yüzüme çarpmıştı.

Biliyordum, tüm bunlarla tek başıma yüzleşmek zorunda değildim ama neden elim kolum bağlı hissediyordum..?

"Bir hamle yapacakları belliydi ama...Bu kadarını ben de beklemiyordum."

Naruto'nun kararsız sesiyle ürperdim.

Yerde olan bakışlarımı kaldırıp Sasuke'ye diktim.

Bana bakıyordu ama onu bir türlü çözemiyordum.

Bakışlarındaki ağırlık ve ezicilik dün geceyi yaşanmamış gibi hissettiriyordu.

'Dün gece yatağımızda paylaştıklarımız dışında hayat ikimizin de üstüne geliyordu...'

"Herkesi öldürdüler. Koca bir aileyi yok ettiler..."

Gözlerimi Sasuke'den kaçırdım ve sabah aldığımız haberin Naruto'nun ağzından sinirle karışık bir şekilde çıkmasını dinledim.

İnanması güçlü bir ilahi adalet...

Ve bu adalet düşmanımız tarafından verilen bir hediye gibi görünse de aslında bize ithaf edilen bir tehditti.

Hyuugalar...

Etleri kemiklerinden ayrılmış ve parçalanmış bir halde yok olmuşlardı.

Hepsi dün gece katledilmişti...

Hayatta kalan sadece Hinata olmuştu, o da Naruto'nun onu koruması sayesindeydi.

Dün Hinata'yı öldürmek için Naruto'nun ailesinin evini kurşuna dizmiş olsalar da başaramamışlardı.

Hinata yaralanmamıştı ama şoka girmişti.

Şimdi ise yukarıda sakinleştirici etkisinde uyuyordu.

Dudaklarımı birbirine bastırdım.

'Tek bir an bile rahatlamamıza izin vermiyorlar.'

"Kaç adamını kaybettin?"

Sasuke'nin sorusu karşısında Naruto başını olumsuzca salladı.

"Çok fazla. Ancak endişelenecek bir şey yok, bizimkiler olaydan haberdar oldukları için destek göndereceklerini söylediler."

She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]Where stories live. Discover now