Chapter 179 : ရှင်က ဒါနဲ့ပဲ တန််တယ်
လွန်ခဲ့သော နှစ်အနည်းငယ်က ချင်ဇစ်ရွှယ်သည် ကြံ့ခိုင်ဖျတ်လတ်၍ ကြင်နာတတ်ပြီး သိမ်မွေ့သော လူငယ်လေးတစ်ယောက်ဟု ခေါ်နိုင်သေးသည်။ သို့သော် သူ၏ဇနီးဖြစ်သူအား အကွက်ချကြံစည်ပြီးသည့်နောက်တွင် သူ၏စည်းနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားများသည် မရှိသလောက်ပင် ဖြစ်လာ၏။ သူသည် သူ့ကိုယ်သူနှင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အကျိုးအမြတ်ကိုသာ တွေးတတ်သည့် ကြောင်သူတော်တစ်ယောက်၏ လမ်းကြောင်းပေါ်သို့ စတင် လျှောက်လှမ်းခဲ့သည်။
ကျင်းယွင်ကျောင်းက တိုက်ခိုက်မှုတစ်ခုကို လုပ်လိုက်ကာ သူမ၏ ခွန်အားကလည်း အမျိုးသားတစ်ယောက်ထက် ပိုအားမနည်းခဲ့။ သူမက သူ့အား လွှဲပစ်လိုက်ပြီး လည်သွားအောင် လုပ်လိုက်သည်။
သူသည် ခဏအတွင်းမှာပင် ထုံထုံထိုင်းထိုင်းဖြင့် အပတ်ရေအနည်းငယ်ခန့် လည်သွားခဲ့၏။ နောက်ခဏမှာပင် သူသည် ကျင်းယွင်ကျောင်းအား အရှင်လတ်လတ် ဝါးစားပစ်ချင်နေပုံဖြစ်နေခဲ့သည်။
"မင်းက ငါ့ကို ရိုက်ရဲတယ်ပေါ့လေ"
သူသည် ယခုအခါ စီးပွားရေးလောကထဲ၌ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျင်လည်ခဲ့ပြီးဖြစ်၏။ သူသည် သူ၏ စမှတ်များက အခြားသူများထက် မြင့်သောကြောင့် အလုပ်များ၍ သူ၏ နေ့ရက်များကို အကြံအစည်ရှိရှိဖြင့် ကုန်ဆုံးရသည်။ သူ၏ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းမှာ သေးငယ်သောကြောင့် သူသည် အရေးပါသောသူများထဲမှ တစ်ယောက်ဟု မယူဆနိုင်သော်လည်း အနည်းငယ် ထင်ရှားသော စွန့်ဦးတီထွင်သူတစ်ယောက်ဟူ၍တော့ ယူဆနိုင်သေး၏။ လူများက သူ့ကို မြင်သောအခါ သူတို့အားလုံးသည် လေးစားသော သဘောထားရှိကြသည်။
သို့ရာတွင် ကံဆိုးမှုများက ဤရက်များအတွင်း တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် စုပုံလာခဲ့ပုံပေါ်၏။
ရုတ်တရက် သူ၏ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများနှင့် စီမံကိန်းများသည် ၎င်း၏ လုပ်ငန်းစဥ်များ ရှေ့မဆက်နိုင်တော့သည့်အထိ ပြဿနာတစ်ခု ရုတ်တရက် ရှိလာခဲ့သည်ကို ဉာဏ်မမှီနိုင်အောင်ပင်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူများသည် အမြဲတမ်း အားကြီးသူကို အထင်ကြီး၍ အားနည်းသူကို နင်းခြေတတ်သူများ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့သည် သူ့၌ ပြဿနာများတက်နေသည်ကို မြင်သောအခါ သူတို့၏ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံငွေများကို ပြန်ထုတ်နိုင်သည့်သူများက ထုတ်သွားကြ၏။ သူ၏ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုများကို ငြင်းပယ်ကြသည့် သူများပင် ရှိသေးသည်။
