Chapter 106 : နစ်နာသူ
ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ဂျင်ဆင်းအား ချောင်ဟုန်ယဲ့၏ ရှေ့တွင် ထုတ်ပြလိုက်သည်။ လက်တစ်လှမ်းစာသာ ကွာခြား၍ ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် အရာအားလုံးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရ၏။
ပြပြီးသွားသောအခါ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ပစ္စည်းအား သူမ၏ အိတ်ထဲသို့ ပြန်ထည့်လိုက်သည်။ သူမသည် ချောင်ဟုန်ယဲ့အား အေးအေးစက်စက် တစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်ပြီးနောက် ကန်ကျင်းချန်၊ စူးချူ တို့နှင့်အတူ အပေါ်ထပ်သို့တက်ရန် လှည့်ထွက်သွားတော့၏။
ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် သူမ၏ မျက်လုံးနှစ်ဖက်လုံး ဝိုင်းစက်နေသည်အထိ စူးစူးနစ်နစ် စိုက်ကြည့်နေသည်။ ကျင်းယွင်ကျောင်းက ဂျင်ဆင်းအား မျက်နှာတွင် ဘယ်လိုအသုံးပြုမည်ဟု ပြော၍ သူမအား အမှန်တကယ် အရှက်ခွဲရဲသည်အား သူမ, မယုံကြည်နိုင်သေးပေ။ တစ်နေ့တာလုံး စုပုံလာသော ထိတ်လန့်အံသြမှုများနှင့် ပေါင်းလိုက်သောအခါ ချောင်ဟုန်ယဲ့ သူမ၏ဦးနှောက်က ပေါက်ကွဲတော့မလို ခံစားနေရလေသည်။
သူမသည် ဂျင်ဆင်းကို မခိုးယူနိုင်ရုံသာမက ကောင်းရှင်း ကိုပါ အပြစ်ပြုမိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ကောင်းရှင်းအား လှုပ်ရှားခိုင်းခဲ့သည့် အကြောင်းကို သူမ၏ အဖေအား ဖုံးကွယ်ထားခဲ့၏။ သို့သော် မနက်ဖြန်၌ သူမသည် အဖေဖြစ်သူအား ပြန်လည်တင်ပြရဦးမည်။ အကယ်၍ သူမ၏ အဖေသာ ကိုယ်တိုင်လှုပ်ရှားပြီး ဂျင်ဆင်းအား ခိုးယူရန် ကြိုးစားခဲ့ပါလျှင်...
သူသာ ခိုးယူရန် အစီအစဥ် အောင်မြင်ခဲ့ပါက အရာအားလုံး အဆင်ပြေသွားမည်ဖြစ်သော်လည်း အကယ်၍ မအောင်မြင်ခဲ့ပါလျှင် ... သူမသည် ဤရုတ်တရက်ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျမှုကို ခံနိုင်ရည်မရှိမည်အား ကြောက်ရွံ့မိ၏။
ထို့အပြင် ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ကြိုတင်ပြင်တင် တွက်ဆမှုများ ပြုလုပ်ထားပြီးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူမ၏ အဖေ လွှတ်လိုက်သောသူများလည်း ဤသို့အဖမ်းခံရပါက ထိုအချိန်တွင် သူမသည် သေချာပေါက် အဆုံးသတ်သွားလိမ့်မည်။
ချောင်ဟုန်ယဲ့၏ နှလုံးသားသည် အလွန်အမင်း ဗြောင်းဆန်နေ၍ ထိုအကြောင်းနှင့်ပတ်သတ်ပြီး သူမ ဘာလုပ်နိုင်မှန်း မသိတော့ချေ။
