သူမ၏ မူလအိုင်ဒီယာသည် ဆေးစက်ရုံတစ်ခု ဖွင့်လှစ်ရန်ဖြစ်သော်လည်း ဆေးဝါးများမှာ လူများ၏ အသက်တစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်နေသည်။ ကန့်သတ်ချက်လည်း အလွန်မြင့်လိမ့်မည်။ သူတို့ကဲ့သို့သော ကျောထောက်နောက်ဆံမရှိ၊ မျိုးရိုးမရှိသော စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအသစ်ကလေးက အောင်မြင်သော ရလဒ်များ ရရှိရန်မှာ အလွန်ခက်ခဲလိမ့်မည်သာ။ ထိုမျှသာမက ဆေးအသစ်ကလည်း တစ်နာရီ၊ နှစ်နာရီအတွင်း၌ လူများ၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းခံရနိုင်သည့်အရာ မဟုတ်ပေ။
သူမသည် ဘိုးဘေးထံမှ ဆေးပညာအသိကို အမွေဆက်ဆံထားသူဖြစ်သဖြင့် ဆေးလောက၌ ခြေလှမ်းစရန်မှာ မလွဲဧကန်ပင်။ ယခုအချိန်၌မူ သူမသည် ဆေးလောက၌ ခိုင်ခိုင်မာမာရပ်တည်နိုင်မည့်အချိန်ကို စောင့်ရန် လိုအပ်နေသေးသည်။
ပိုင်ယွီအန်း၏ နှလုံးသားက တုန်လှုပ်သွားပြီး သူ၏ ထိတ်လန့်မှုကို ဖုံးဖိရန်အတွက် ရေအနည်းငယ် သောက်လိုက်ရ၏။ အချိန်အတော်ကြာမှသာ သူသည် ကျင်းယွင်ကျောင်းနှင့် ပုံမှန် စကားဆက်ပြောနိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။
သူတို့ စကားပြောလေလေ၊ ဤကိစ္စက အမှန်တကယ် အကောင်အထည်ပေါ်လာနိုင်သည်ဟု သူခံစားရလေလေ ဖြစ်၏။
ပိုင်ယွီအန်းသည်လည်း ရည်မှန်းချက်နှင့် ပြင်းပြသော ဆန္ဒများရှိသည်။ ထို့အပြင် ဟွားနင်ခရိုင်၌ သူ၏ ဘဝကို ကုန်ဆုံးမည့် စိတ်ကူးလည်း တစ်ခါမှပင် မရှိဘူးချေ။ ကျင်းယွင်ကျောင်း သူ့ကို ပေးသည်မှာ အခွင့်အရေးတစ်ခုသာမက စိန်ခေါ်မှုတစ်ခုလည်း ဖြစ်၏။
သို့သော် သူတို့နှစ်ယောက် ပို၍ အသေးစိတ်ကျသော ဆွေးနွေးမှုများကို ဆက်လုပ်ရင်း ပိုင်ယွီအန်းအပေါ် ဖိအားများကလည်း တိုးလာသည်။
ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် အလုပ်အားလုံးကို လုပ်ရန် သူများကို မေးပြီး သူတို့ကိုယ်တိုင်ကိုမူ ဘာမှမလုပ်ခိုင်းသော သူမျိုးဖြစ်သည်။ သူမ၏ အသက်အရွယ်ကြောင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းမှ အရာအားလုံးကို ထိန်းချုပ်ရာ၌ သူမ၏ ကိုယ်စား ပိုင်ယွီအန်းကို ယာယီသုံးရန် လိုအပ်၏။ အစပျိုးသည့် အခြေအနေမှလွဲလျှင် ဝန်ထမ်းရေးရာမှစ၍ စက်ရုံတည်ဆောက်ရေးအတွက် ကုမ္ပဏီနေရာ ရွေးခြယ်ခြင်းအထိ သူ ဘာကိုမှ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ထိန်းချုပ်ရန် မလိုပေ။
Chapter 155
Start from the beginning
