🌸អ្នកមកក្រោយ Season 2🌸វគ្គ{ My Alpha' husband 💑 }(Completed)

ភាគទី45:ខ្ញុំមិនដែលស្គាល់លោកឡើយ

.      នៅក្នុងពិធីជប់លៀងជុងហ្គុកធ្វើមុខដូចគេចងបាញ់ដើរទៅដើរមកយកចិត្តប្រពន្ធ
"ថេយ៍.."
"មើលថយចេញ ស្អប់មុខណាស់"
"ថេយ៍..កុំធ្វើចឹងអីបងខំទិញផ្ទះ surpriseអូនអស់លុយរាប់លានណា"
"ចុះបងគិតថារបស់បងធ្វើអោយខូចមិនអស់លុយមែន"
"ថេយ៍.."ជុងហ្គុកពេបមាត់អោនកេះក្រចកពិតជាគួរអោយអាណិត តែថេហ្យុងអស់សំណើច មិនដែលឃើញតែក៏យល់ថាគួរអោយស្រលាញ់ពិតមែន
"សឺត..អូននិយាយលេងទេ"
"ហា អូនថាម៉េច?"
"ហែ្អមៗនេះខ្ញុំរំខានអ្នកទាំងពីរដែរទេ"
"អូ!លា មកហើយអង្គុយមក"
"នេះកាដូរីករាយផងឯង"
"អឺ..អរគុណហើយ ជុង!នេះស្គាល់មិត្តអូនហើយនៅ លានេះជុងហ្គុកប្ដីយើងណា"
"សួរស្តី! នេះលោកចនជួបគ្នាទៀតហើយ"
"សួរស្តី!"
"អេ.."ថេហ្យុងស្រែកពេលដែលនាយទាញដៃគេទៅចាប់ដៃនាង ធ្វើអញ្ចឹងមិនសមទេ
"នេះគឺបង អាលាក់ហ្សីជាមួយមនុស្សស្រី"
"ចុះថ្ងៃមុនឃើញឈរអោបស្រី"
"មានណា អូនចេះតែនិយាយហើយ"
"ឆើស..មិនជឿ? អូនឃើញផ្ទាល់ភ្នែកនៅចំការបងនោះ"
"នេះកុំប្រាប់ថាអូនប្រចណ្ឌ័បងណា"
"អ្នកណាថា.."
"នេះខ្ញុំឃើញអ្នកទាំងពីរស្រលាញ់គ្នាបែបនេះខ្ញុំច្រណែនដល់ហើយ"
"ឯងគួរតែរកម្នាក់ដែរហើយ"
"ហៃយ៉ា..អ្នកណាទៅបានលឿនភ្លាមៗដូចជាឯងនោះ ថេយ៍ ឮថាផ្ទះនេះលោកចន ទិញអោយមែនទេ? ថេហ្យុងនេះឯងសំណាងណាស់ បើរៀបជាជាមួយម្នាក់ ជុនស៊ូនោះ-"
"ខិខិ.."និយាយដល់ត្រង់នេះថេហ្យុងស្រាប់តែឈ្លួកទឹក ទើបគ្រប់គ្នាមិនដឹងនាងនិយាយអី
"ថេយ៍..នេះអូនយ៉ាងម៉េចហ្នឹង?"
"អូ!អីយ៉ាស់..ថេហ្យុងយើងច្រឡំមាត់ហើយ"
"ហឹម?អ្នកនាងច្រឡំមាត់អី?"
"គ្មានទេ ជុងហ្គុក បងហុចក្រដាស់អោយអូនបន្តិច"ថេហ្យុងនិយាយបន្លប់ដោយប្រើនាយយកក្រដាស់ជូតមាត់អោយ នាយក៏ព្រមយកអោយដោយគ្មានការសង្ស័យអី
"ជុនស៊ូ ជាអ្នកណាពូជីន?"ជីមីនស្ដាប់ឮក៏កេះសួរ
"មិនដឹងដែរ ប្រហែលសង្សារចាស់ថេហ្យុងហើយ"
"ហើយនាងនេះយកមកនិយាយមុខប្ដីគេ មានបំណងអី"
"ប្រហែលច្រឡំមាត់ប៉ុណ្ណឹង"ការខ្សិបខ្សាវគ្នាបានបញ្ចប់ទៅ ដោយគ្រាប់គ្នាអោនមុខញ៉ាំបាយ ថេហ្យុងក៏លែងនិយាយអីបន្ថែមទៀត
.       នៅថ្ងៃនេះជុងហ្គុកបានជួលចុងភៅមក រៀបចំនៅក្រោមដើមឈើធំមួយជិតរបងផ្ទះនាយហ្នឹង
ទីងតុង!
សម្លេងចុចកណ្ដឹងជុងហ្គុកជាអ្នកក្រោកទៅព្រោះនាយម្ចាស់ផ្ទះ
"ជុនស៊ូ!"ឮសម្លេងជុងហ្គុកហៅឈ្មោះភ្ញៀវ ថេហ្យុងភ្នែកសរព្រាត
"នេះគឺខ្ញុំមានការឡើងមកប៊ូសាន ទើបប៉ា គាត់ផ្ញើរអំណោយអោយខ្ញុំមកអោយបងប្រុស អបអរបងទិញផ្ទះថ្មី"
"អរ..អរគុណហើយ"
"បើអញ្ចឹងខ្ញុំទៅវិញហើយ"
"ប្រញាប់ម្លេះ មិនចូលញ៉ាំអីសិនទេ"
"មិនអីទេ គេចាប់ផ្ដើមហើយ កុំអោយរំខានគេ"
"ហៃយ៉ា..រំខានអីឆាប់ចូលមក"ជុងហ្គុកចូលទៅអូសដៃនាយដើរចូលមកក្នុងរបងផ្ទះ ថេហ្យុងធ្វើមើលមិនឃើញអី គិតតែពីអោនមុខញ៉ាំបាយ
"សួរស្តី..ទាំងអស់គ្នា មានអ្នកស្គាល់ហើយ នេះគឺប្អូនប្រុសខ្ញុំ ចន ជុនស៊ូ"
"សួរស្តី! សុំទោស ខ្ញុំមកយឺតហើយ "
"មិនអីទេ ថេយ៍.."ជុងហ្គុកចូលទៅហៅថេហ្យុងចេញមក
"ថេយ៍..នេះគឺជុនស៊ូ ប្អូនប្រុសបងនោះអី មនុស្សដែលអូនតែងតែសួររក"
"អូ!នេះបងថ្លៃសួររកខ្ញុំហី?"
"ត្រូវហើយ ព្រោះឮថាស្វាមីមានប្អូនតែមិនដែលឃើញមុខសោះស្មានតែស្លាប់បាត់នោះអី"
"ថេយ៍.."ជុងហ្គុកនិយាយរបៀបហៅឃាត់
"ម៉ោះ..ជុនស៊ូ នេះគឺថេហ្យុងបងណែនាំអោយស្គាល់"
"ខ្ញុំស្គាល់គាត់ហើយ"
"អូ!..ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលស្គាល់លោកឡើយ សួរស្ដី"ថេហ្យុងហុចជុងហ្គុកទៅចាប់ដៃនាយជុនស៊ូដូចនាយធ្វើមុនហ្នឹងអញ្ចឹង
"នេះគឺ..កាដូមែនទេ អរគុណហើយ"ថេហ្យុងនិយាយហើយដើរមកញ៉ាំបាយវិញ
"ឯងកុំប្រកាន់អី គេតែបែបហ្នឹងទេ"
"ខ្ញុំដឹងហើយ"
"អស់កៅអីហើយ ចាំបងទៅយក"ជុងហ្គុកដើរចេញទៅនាយជុនស៊ូក៏ទៅអង្គុយកៅអីទំនេរជាប់ថេហ្យុងហ្នឹង
"នោះគឺចានរបស់ប្ដីខ្ញុំទេ"
"មិនអីទេ គាត់ក៏ធ្លាប់ញ៉ាំរបស់ដែលខ្ញុំដែរ"ថេហ្យុងឈប់និយាយពេលជុងហ្គុកត្រឡប់មកវិញដាក់កៅអីក្បែរថេហ្យុងម្ខាងទៀត
"របស់បងប្អូនបងញ៉ាំហើយញ៉ាំជាមួយអូនទៅ"
"អរ.."ជុងហ្គុកទម្លាក់ចានទទេចុះ យកចានស្លាបព្រាថេហ្យុងមកញ៉ាំ
*លោកឃើញទេ ថេហ្យុងនៅតែស្រលាញ់លោកនៅឡើយ
.         ពួកគេនៅទីនេះដល់ពេលល្ងាចទើបនាំគ្នាទៅផ្ទះវិញ

To be continues...