အေခန်းမှ ကျင်းယွင်ကျောင်းနှင့် ဘီခန်းမှ ချောင်ဟုန်ယဲ့နှစ်ဦးလုံးသည် ထိပ်ဆုံးကျောင်းသားများ ဖြစ်ကြ၏။ သို့သော် သူတို့သည် အားကစားချိန်၌ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများ ဖြစ်ကြသည်။ ပထမတစ်ယောက်သည် ခံနိုင်ရည်မရှိ၍ ဒုတိယတစ်ယောက်သည် အမြဲတမ်း ဗိုက်အောင့်၊ ခေါင်းကိုက် အကြောင်းပြချက် ပေးတတ်၏။
ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် အားကစားချိန်ကို အမုန်းဆုံးဖြစ်၍ သူမသည် အချိန်တိုင်း နေမကောင်းဟန်ဆောင်တတ်သည်။ အခြားကျောင်းသားများကလည်း ချက်ချင်းပင် သူမအား အပြေးအလွှား အလိုလိုက်ကြ၍ ဆရာသည်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် မကြာခဏပင် ကျန်သော ကျောင်းသားများက အမောလွန်၍ သေမတတ်ဖြစ်နေကြချိန်များတွင် ချောင်ဟုန်ယဲ့က ဘေးမှနေ၍ သူတို့အား သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့လေး စောင့်ကြည့်နေတတ်သည်။
အားကစားလုပ်ပြီး ချွေးသံတရွှဲရွှဲဖြစ်နေသော မိန်းကလေးများနှင့် ယှဥ်ပါက ချောင်ဟုန်ယဲ့၏ လန်းဆန်းတက်ကြွမှုက အလိုအလျောက်ပင် ပို၍ နှစ်သက်ချင့်စဖွယ်ဖြစ်နေတော့၏။
"ဆရာ၊ ကျွန်မ..."
သူမသည် ထုံးစံအတိုင်း ပြောရန် ပါးစပ်ဟလိုက်သည်။
"ရပြီ၊ ဟိုမှာ သွားထိုင်နေ"
အားကစားဆရာက လက်ယမ်းပြလိုက်ပြီး စကားဖြတ်ပြောလိုက်၏။ တကယ်တမ်း သူသည် ပျော့ညံ့သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို သဘောမကျပေ၊ သို့သော် သူမ၏ အဆင့်များက ကောင်းနေသည်။ သူနှင့် အတန်းပိုင်ဆရာမ ထိုအကြောင်းကို ပြောသည့်အခါတိုင်း သူ့အား တစ်ခုခုလုပ်ခြင်းမှ တားမြစ်တတ်၏။ ထို့ကြောင့် သူဘာလုပ်နိုင်မည်နည်း။ သူသည် မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ထားရုံသာပင်။
ဘီခန်းဆရာ၏ စကားကို ကြားသောအခါ အေခန်းဆရာမက အားရပါးရပြုံးလိုက်ပြီး တမင်တကာ မေးလိုက်သည်။
"ကျင်းယွင်ကျောင်း၊ မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အဆင်ပြေသေးရဲ့လား"
နှစ်ယောက်စလုံးသည် စာတော်သော ကျောင်းသားများဖြစ်ကြပြီး ထိခိုက်လွယ်သော ခန္ဓာကိုယ်များရှိကြသည်။ သို့သော် ချောင်ဟုန်ယဲ့က မလုပ်နိုင်စဥ်၌ ကျင်းယွင်ကျောင်းက သူမ၏ အတန်းနှင့် အမီလိုက်နိုင်၏။
Chapter 114
En başından başla
