The Impossible Girl (COMPLETED)

Chapter 29: Preparations

A/N: Ang tagal ko ba hindi naka update ? hehe. Sorry. Dear beloved readers, asahan niyo po na matatagalan na talaga ako mag update dahil pasukan na ulit at graduating student po ako. Pressured kameng lahat. Nakasalalay ang kinabukasan namin sa school year na ito, Chos lang. Haha! Please pray for us na sana makakapasa kameng lahat ng classmates at batchmate ko sa board exam namin after graduation-AS IN ONE TAKE LANG KAMENG LAHAT. Salamat ng sobra sobra sa pag suporta sa The Impossible Girl. Asahan niyo na may mga darating na bagong characters na tyak na magugustuhan niyo. Don't worry I'll still update kahit magiging busy kame. Ingat kayo 'coz i care for you guys :*

Ps: Please disseminate my story!!! Thanks. Love Love

By the yung picture na nasa taas si Logan Blake yan, ang magiging partner ni Loise sa socialization.

Meishah22

Nathan Elric's POV

Nakatambay ako sa park at nakaupo lang ako sa bench with my canned beer. Hindi na ako magpapakalasing masyado, masyadong delikado. Bakit? I can't recall a damn thing of what had happened that night.

Kahapon lang pala kame nagkausap ni Angel. Her voice keeps on playing in my mind. I hate to remember all about it. Pero, ayaw ko rin na kalimutan lang si Angel. Minsan rin ako naging masaya noong araw na kame pa. Kapag inaalala ko ang nagyari parang tumutuyo ang lalamunan ko. I'm tired of crying. What's the use of it if she will not come back to me? Baka, magka Dry eye syndrome pa ako wala sa oras.

Paunti unti ako umiinom ng beer, eto muna ang best buddy ko sa oras na 'to. Kailan kaya ako makaka move on? Mangyayari paba yun? Nakatingin lang ako sa mga 'Lovers' dito sa park. Takte. Mas sweet pa kame ni Angel dati, kesa sa kanila. Call me BITTER. I don't give a damn. Patuloy parin ako sa paglagok sa beer hanggang sa may naglagay ng banana cracker sa bench ko. Napatingin ako sa taong nag lagay ng banana crackers.

Si Jessy...

"Hi? Pwede umupo?" tumango lang ako. Itinabi niya naman ang mga paninda niya sa gilid niya at binuksan ang bottled water niya sabay inom. Wala parin kameng kibo. Wala kasi akong gana mag salita. I can sense that she keeps on glancing on my direction.

"Ehem. Dapat may laman ang tiyan mo kapag gusto mo uminom ng beer." Inusod niya naman ang banana crackers saken. Kukunin ko na sana sakto naman nahawakan ko ang kamay ni Jessy, agad namin nilayo ang kamay namin isa't isa. Ang akala ko naman kasi hindi na niya iuusod pa ulit saken. Nag patay malisya lang kame.

Ang tahimik naman masyado. Wala ako masabi kay Jessy. Ngayon lang ako naging ganito sa kanya. Ayaw ko naman na ipakita sa kanya ang weak side ko. Tumingin ako sa kanya tapos ngumiti ng tipid.

"What's behind that smile?" tanong niya saken. Natigilan naman ako tanong niya. Nararamdaman niya kaya na malungkot ako? Kahit si Angel dati nung bago palang kame, hindi niya nababasa sa mata ko na malungkot ako. Pero si Jessy? Kahit bihira lang kame mag kasama nararamdaman niya ako. Umiwas lang ako ng tingin at napasandal sa bench.

"Sabi nga ng karamihan, The only person that can make you feel better is the same person who broke your heart. " sa oras na sinabi niya yun napatingin ako sa kanya. Hindi siya nakatingin saken, she's staring at the moon. Alam niya kaya?

"You knew?" tumango lang siya. Wala naman nakakaalam sa mga nangyari saken except sa mga kaibigan ko.. siguro ichinismis ni Carl 'to kay Jessy. Malilintikan yun saken. "How?" dagdag ko pa.

"I saw you. Nandun ako sa oras na yun. Napadaan ako sa Paladin College kung san nag aaral si Dani. Nakita kita at hindi ko lang magawang lapitan ka." ngumiti lang siya saken. Bigla ako napa sneeze. Ang sakit ng ulo ko hanggang ngayon at mukhang sinisipon rin ako. Naalala ko na nabasa pala ako sa ulan tapos natuyo ang suot ko nung nasa bar na ako.