The Impossible Girl (COMPLETED)

Chapter 17: SunDate? (Part One)

A/N: Dedicated ito para sa lahat ng nagbabasa ng The Impossible Girl. Maraming salamat sa pagbabasa.. for fun lang naman to. Di ko nga expected na aabot siya ng 1K , masaya na ako kahit may isang nagbabasa ng story ko. Haha! Push pa natin to! Kahit aabot man lang ng 10k ang reads ko magpapa-party na ako. hahaha! Mua mua :*

~ At park 8:00 am

Matthew Kurt's POV

7:00 am palang umalis na ako sa bahay ko. At lahat ng pag-aaralan ko tungkol sa businesses namin ay tinapos ko na kagabi pa para naman wala na akong gagawin ngayong araw.

And last night, I was waiting for her text or call ! But she didn't bother to text or call me. Wtf! Is she planning to ignore my request? I am serious about my threats! Ha! Akala niya lang di ko kayang gawin yun? Makikita niya talaga.

Hanggang ngayon, I am still waiting for her to text me. Sana nga talaga kinuha ko nalang ang number niya para ako na ang ag-text sa kanya. That mister! She's really annoying.

1 hour early ako sa tagpuan namin at nakaupo ako sa bench. Ha? Excited, FYI I'm not. I just time conscious. Hindi naman ako sanay pinapahintay kasi ako talaga ang hinihintay. But, I can't blame her kasi 9:00 am naman ang usapan.  Bawal talaga siyang ma-late! Akala niya lang ha! Pag siya ang ma-late, even if a couple of minutes! I will really pursue my threats to her! And iiwan ko din siya dito.

Nag ayos pa ako ng isang oras kahit hindi ko ugali yun kasi si Ren at Ace lang ang gumagawa nun! At  nagdalawang isip pa ako kung dadalhin ko ba ang lighter at yosi ko. Psssh.. iniwan ko ang yosi ko kasi napansin kong ayaw niyang nagyoyosi ako. At ayaw kong tawagin niya akong YOSI BOY. Pwede namang Matt, Kurt o Matthew.. ay basta !Basta nandun sa may given name ko!

Hindi pa ako nag breakfast baka kasi ma-late ako pero isang oras pa pala early kahit gutom na ako hindi muna ako kakain kasi gusto ko sabay na kame. Baka di parin yun kumain, MUKHANG HINDI TALAGA YUN KUMAKAIN ! Lampayatot kasi eh!

Kanina pa ako patingin-tingin sa watch ko, 8:15 na pala. Medyo marami-raming tao ang napapadaan sa park na to. At talagang napapalingon sa direksyon ko. I am starting to have a headache because of the stares. Kaya naman tinatapunan ko sila ng masasamang tingin at agad naman umiiwas. That's good then.

Nasan naba ang babaeng yun?!!!! Sana naman maging early din siya katulad ko! Nakakainis talaga. Hindi parin siya nagtetext sakin. Baka naman nakalimutan niya? Naaa..impossible, hindi siya papayag na mawalan ng trabaho.

If she'll get here, I will really emphasize that she should be time conscious and it's not good to make others wait. Ha! Ipapamukha ko talaga sa kanya. Baka naman isipin niya na kanina pa ako naghihintay? Ayy! Magtatago ako, lalabas nalang ako kapag nandito na siya. That's right. You are so Genius Matthew Kurt.

~ 8:55am.

Saan na kaya ang mister na yun?! At wala paring text or call?! Malilintikan talaga sa akin ang mister na yun! Mataas na rin ang sikat ng araw. Ang init na. 5 minutes nalang at ma 9:00am na! Does she have a effin watch?!

~Beep Beep

Whoa.. Unknown number? Agad-agad ko yun binukas at tama nga ang hinala ko, si Mister ang nagtext.

(HOY YOSI BOY! MALA-LATE AKO. AT KUNG MAGSASAWA KA SA PAG-HIHINTAY PWEDE KANANG UMALIS. SIGE BYE!) at CAPSLOCK talaga? Sinubukan kong tawagan pero cannot be reach naman agad. WHAT THE FVCKING HELL? Sinusubukan niya talaga ako?! She didn't told me that she will not come, she said she'll be late only. Well, I'll wait for her a while.