I Love You, Ghost

Epilogue

His POV

Samu't saring sigaw ang naririnig ko sa palagid ng naglakad ako papunta sa aking racing car— ilan dun ay naging supporters ko, but my parents are not agreed when I'm joining with this kind of group. We argue all the time because it's illegal to drove a car in the road without a license.

"Hey bro!, Good luck!" Bati sa'kin ni Cydel.

Cydel Morten was my childhood friend since daycare—he also my buddy. Siya ang taong palagi kong kasama sa tuwing pumunta ako sa mga racing competitions,pareha kaming dalawa ng gusto sa buhay—na isang magaling na racer at ngayon ay maging kalaban ko na siya sa karera. Ngumiti agad ako sa kanya pagkatapos ay inakbayan.

I smirked, "Don't worry, this car are always be lucky"  Sabi ko naman kaya mahina siyang natawa.

"We'll see, Mateus"  Panghuli niyang sabi.

We starting the engine first nang makapasok na sa kanya- kanyang sasakyan while waiting the person who holds the flags raised it—tinaas na ang green flag kaya ang ibig sabihin nito ay simula na ang karera.  Pinaharurut ko na ang sinasakyan kong Haas VF-22 F1 sa kalsada na may 47 na numbero ang nakatatak sa harapan nito, we're here in province of Sierra. This is a place where there is not much transportation so this is where the competition is held.

It was fun to drive with a full speed and smooth in highway, nasa bandang gilid ko lang si Cydel habang ang ibang kalaban ay nasa likuran lang namin. Hanggang sa bigla nalang pumutok ang gulong na sinasakyan ko at naging dahilan nang nawalan ng ako ng preno, I just hit the steering wheel because I didn't even check the tire to see if it was okay to use it before the race started.

"Sh*t! Sh*t! What am I going to do?!" I shouted.

Pati brake ng sasakyan ay hindi na gumagana, ginawa ko ang lahat para napahinto ko ito—halos hindi na nga ako makatingin sa kalsada. Nang muli akong nakatingin sa kalsada ay hindi ko namalayan na may nagtitinda ng palamig sa gilid at sumalpok ang racing car ko sa poste ng meralco, nasama rin sa banggaan ang vendors pati na rin ang anak nitong babae na malapitsa poste sila nakatambay kung merong bumili sa kanilang paninda.

My head hit on the metal side of my window— I touched it  slowly and saw blood on my right hand. Pakiramdam ko ay parang yumanig ang paligid ko dahil sa lakas ng pagbangga ko, para bang panghuling buhay ko na sa mundong ito. I heard someone cry and scream, I wanted to go outside to ask for help but I couldn't move my legs, my vision started to blur and my last breath i close my eyes with painful until ambulance came to us.

"No way, that annoying girl I meet in the hospital and my old friend are the same?! You're just kidding me" Hindi makapaniwalang bigkas ko sa matanda na kausap ko ngayon sa labas ng hospital.

Napahawak ito sa kanyang kwintas, "Alagaan mo siya, tutulungan at higit sa lahat kaibiganin mo ang batang 'yon dahil ang ama n'ya ang sumalo sa bala na para sana sa'yo" Utos niya agad sa'kin.

They trying to shoot me with a gun in the accident?

Sa tuwing pupunta ako sa labas ng hospital, hallway at sa rooftop ay palaging nakasunod itong babae na mahabang buhok. Kahit na sinusungitan ko siya kapag nag uusap kami ay 'di niya parin ako lulubayan. I didn't think he would see me even as a ghost, she's the only person who staying at my side, palagi niyang sinasabi na kaibigan na raw kami pero habang iniisip ko si Cydel—hindi man lang n'ya ako tinulungan nang makita niya akong bumangga sa kotse at iniwan ako dito dahil mas inuuna nitong maging panalo ng karera.

Humakbang ako papunta sa likod niya, "You're brain will not working..." Ulit na sabi ko mula sa kanyang tenga at nakita ko na umusog ang upuan.