ချောင်ဝေ့မင်သည် ခြေလှမ်းကျဲကျဲဖြင့် လျှောက်လာ၍ သူမ၏ ရှေ့သို့ ချက်ချင်း ရောက်လုနီးပါးပင်။ ထို့နောက် သူသည် သူမဆီမှ ကြွေထည် ရှေးဟောင်းပစ္စည်းကို လုယူချင်သောကြောင့် လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။
"ဒီလိုမျိုး ကြွေထည်ခရားက ယွမ်နှစ်သိန်း ကျတယ်တဲ့လား။ ငါ သင်းကို အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာဖြစ်အောင် ခွဲပစ်မယ်"
သို့ရာတွင် သူ၏ လက်ချောင်းများက ကြွေထည်ကို ထိမိလိုက်သည်နှင့် ကျင်းယွင်ကျောင်းက သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဘေးသို့လှည့်၍ ရှောင်လိုက်သည်။ ချောင်ဝေ့မင်သည် တစ်စုံတစ်ခုအား ခလုတ်တိုက်မိသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရပြံး မြေကြီးပေါ်သို့ 'ဘမ်း' ခနဲ ပစ်လဲကျသွား၏။
အဖိုးလီသည် တုန်လှုပ်နေ၍ အံ့အားသင့်နေသော်လည်း အလျင်အမြန်ပင် ထသွားလိုက်ပြီး သူ့အား ကူ၍ ထူမပေးလိုက်သည်။
သို့သော် ချောင်ဝေ့မင်၏ မျက်လုံးထဲတွင် ငွေကိုသာ မြင်တော့၏။ ထို့ကြောင့် သူသည် အဖိုးလီ၏ လက်မောင်းများကြားရှိ စာအိတ်ကို လက်လှမ်းယူရန် ထပ်မံ၍ ကြိုးစားလိုက်ပြန်သည်။
စာအိတ်က သူ၏ လက်ချောင်းများကြားသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် ကျင်းယွင်ကျောင်းက သူ၏ လက်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်၏။
"ရှင့်ကို လုယက်မှုနဲ့ ထောင်ထဲ ထည့်ပစ်မယ်"
ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ခံစားချက်မရှိသော မျက်နှာသေနှင့် ဖြစ်သော်လည်း သူမသည် ချောင်ဝေ့မင်၏ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာ၌ ကြီးမားသော ဖိအားကို တိတ်တဆိတ် အသုံးပြုထားရာ ရလဒ်အနေနှင့် ချောင်ဝေ့မင်သည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် နာကျင်စွာ သံရှည်ဆွဲ ညည်းညူနေတော့သည်။
"နင် ငါ့လက်ကို ချိုးပစ်ဖို့ကြိုးစားနေတာလား၊ ပုပ်သိုးနေတဲ့ အယုတ်တမာမ။ လွှတ်စမ်း"
ချောင်ဝေ့မင်သည် မချိမဆံ့နာကျင်မှုအား ကြံ့ကြံ့ခံရန် နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ရင်း ထိုစကားလုံးများအား မနည်းဖျစ်ညှစ်၍ ပြောလာ၏။ သို့သော် ပို၍ အရေးကြီးသည်မှာ သူသည် အလွန်အံ့အားသင့်နေသည်။ သူသည် ကျင်းယွင်ကျောင်း၌ လူသန်ကြီးကဲ့သို့ ခွန်အားမျိုးရှိကြောင်း တစ်ခါမှ မသိခဲ့ပေ၊ သူ၏အရိုးများကြေမွသွားလောက်ပြီဟုပင် ထင်နေမိ၏။
Chapter 88
Start from the beginning
