ကျန်ရှအား ကြိုက်နေကြသော မိန်းကလေးများ၏ မျက်လုံးများသည် တစ်ခုခုများ မှားနေကြသလော။ သူသည် ရုပ်ချောကောင်းချောနိုင်သော်လည်း အသုံးမကျသည့် ငဖျင်းတစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။ သူသည် မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်ပင် ရပ်တည်မပေးနိုင်ပေ။ သူသည် ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်ရန် အရည်အချင်းမပြည့်မီရုံသာမက အသုံးမကျသည့် အမှိုက်တစ်စထက်ပင် ပိုသေးသည်။
"နင့်ရဲ့မျက်နှာက အ...အဆင်ပြေရဲ့လား"
ကျန်ရှသည် ခဏမျှကြာအောင် သူ့ကိုယ်သူ ရုန်းကန်နေပြီးနောက် တစ်ခုခု ပြောလိုက်နိုင်၏။ သို့သော် သူသည် သင့်လျော်သောစကားကိုမူ မပြောခဲ့ချေ။
ချောင်ဟုန်ယဲ့၏ နှလုံးသားသည် မွန်းကြပ်သွား၏။ သူမသည် ယခင်ကထက်ပင် ပို၍ သည်းသည်းထန်ထန် ငိုကြွေးလိုက်သည်။ ကျန်ရှသည် ထိတ်ထိတ်ပျာပျာ ဖြစ်သွား၏။
"နင် ငါ့ကို လိမ်းဆေးသွားဝယ်စေချင်လား"
ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် အကြိမ်များစွာ မရေမတွက်နိုင်အောင် မျက်ဖြူလှန်ပြနေမိသည်။ သူမသည် ဤအရူးကောင်အား အဆောက်အဦးအောက်သို့ ပစ်ချပစ်လိုက်ချင်၏။
ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် မူလက နောက်ဆုံးတွင် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူမအတွက် ရပ်တည်ပေးဖို့ ဆန္ဒရှိနေမည်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း သူမသည် ဤကဲ့သို့ အသုံးမကျသည့် ငဖျင်းတစ်ကောင် ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့ပေ။
သူမသည် အချိန်အတော်ကြာ ငိုကြွေးပြီးဖြစ်၏။ အကယ်၍ သူမသာ ဆက်ငိုနေလျှင် ကျင်းယွင်ကျောင်းအား အပြစ်တင်မည့်သူများ မတိုးလာရုံသာမက သူမကိုပါ လူညာတစ်ယောက်အဖြစ် စတင်၍ ပြောလာကြတော့မည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ အငိုသရုပ်ဆောင်ခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်ရ၏။ သူမသည် မျက်ရည်များကိုသာ သုတ်လိုက်နိုင်၍ အတန်းသို့ ပြန်ရန် ဟန်ပြင်လိုက်သည်။
"မသွားပါသေးနဲ့ဦး၊ ချောင်ဟုန်ယဲ့။ ငါ နင့်ကို ဆေးရုံကို ခေါ်သွားသင့်တယ်လို့ ထင်တယ်။ တကယ်တော့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့မျက်နှာက သူတို့အတွက် အရေးအကြီးဆုံးအရာပဲလေ"
Chapter 84
Start from the beginning
