Unicode
ဝမ်ပေါ်ရီနှင့်အတူ သက်တော်စောင့်များလဲ ကိတ်မုန့်လှည်း ပြန်တွန်းကာ ထွက်သွားကြသည်။ ထိုအခါကျမှ တိချိုးဟယ်လဲ ကိတ်မုန့်နှင့် အခန်းအလှဆင်ထားသည့်ပုံများကို စုစည်းကာ ဟောပိုင်ကို ဖုန်းခေါ်၏။
သို့သော် ဟောပိုင်ဘက်မှ ဖုန်းကိုချပစ်သည်။
တိချိုးဟယ်လဲ မိနစ်အနည်းငယ်လောက် စောင့်ပြီးမှ ပြန်ခေါ်သည်။
သို့သော် ဖုန်းအချခံလိုက်ရပြန်သည်။
... ငါ့ခွေးပေါက်လေး အလုပ်ရှုပ်နေတာများလား..
ထို့ကြောင့် စာပဲပို့ရန် စိတ်ကူးလိုက်၏။
ထိုအချိန် ဝမ်ပေါ်ရီက သခင်လေးဟော မှာသည့်စကားကို ပြောဖို့မေ့နေသည်ဟုဆိုကာ တံခါးလာခေါက်သည်။
တိချိုးဟယ်လဲ သိချင်ဇောနှင့် ပြန်မေး၏။
" သူ ဘာမှာထားလို့လဲ"
" သခင်လေးဟောက သခင်လေးအတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင် ဝယ်ပေးထားတယ်တဲ့.. ကျွန်တော် အိပ်ရာပေါ်မှာ တင်ထားပေးတယ်.. ညအိပ်ရင် ဖက်အိပ်ပါလို့လဲ မှာလိုက်တယ်"
ဝမ်ပေါ်ရီက ပြန်ဖြေသည်။
" ပြီးတော့ မကြာခင် သူ လိုက်လာမယ်လို့လဲ ပြောလိုက်ပါသေးတယ်"
" ဘယ်တော့တဲ့လဲ"
တိချိုးဟယ်၏ မျက်ဝန်းလေးများ တဖျပ်ဖျပ် လက်လာသည်။
" ဘယ်တော့လာမယ်လို့ အတိအကျပြောသေးလား.. ဘယ်လောက်ကြာဦးမှာလဲ"
ဝမ်ပေါ်ရီက ခေါင်းရမ်း၏။
" အဲ့ဒါတော့ ကျွန်တော်လဲ မသိဘူး... သခင်လေးဟောက ဘယ်တော့လာမယ်လို့တော့ မပြောသွားဘူး.. အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ပုံပေါ်လို့ ကျွန်တော်လဲ မမေးတော့ပဲ ဖုန်းချလိုက်ရတာ"
ဟောပိုင်က ပါမောက္ခရွှီနှင့် သူငယ်ချင်းတွေအကုန်လုံးကို သွားတွေ့မည်ဟု ပြောထားသည်ကို သတိရလိုက်တော့ တိချိုးဟယ်က ခေါင်းညိတ်ကာ ပြုံးသည်။
ဝမ်ပေါ်ရီ ထွက်သွားပြီးနောက် တိချိုးဟယ်လဲ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာကာ လူအရွယ်အစားလောက်ရှိသည့် ဝက်ဝံရုပ်နှင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိသွားသည်။ အိပ်ရာပေါ် တက်ကာ ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်နေပြီးနောက် ဝက်ဝံရုပ်လည်ပင်းရှိ ဖဲကြိုးလေးကို ကိုင်ကြည့်သည်။
