O DEĞİL [ bxb ]

kim

Kapıdan gelen sesle oraya yöneldi Cem. Turan kapıyı açıp içeri girerken göz göze geldiler. Cem'in kızarmış gözlerinden ağladığını anlasa da bişey sormadı Turan. "Uyanmışsın"

"Hoşgeldin, kusura bakma, ilk defa uzun yolculuk yaptım, yorucuymuş."

"Ne kusuru, ev yemekleri getirdim, hadi yiyelim. Fazla vaktim yok işe dönmeliyim." Cebinden bi anahtar çıkarıp uzattı. "Evin anahtarı sende de bulunsun. Cem Turan'ın uzattığı anahtarı alırken "biraz konuşsak olur mu?"
"Cafe bu saatlerde çok yoğun oluyor. Kapanıştan 20 dakika sonra evde olurum o zaman konuşalım."
"Tamam" yemekten sonra Turan çöpleri de alıp çıkmıştı evden.

Cem etrafı incelerken hiç girmediği Turan'ın odası da acaba gri midir diye düşündü. Tabiki bakmayacaktı.

Salonda ufak bi kitaplık vardı. Yüzyıllık Yalnızlık'ı görünce gülümsedi. Okumuş çok beğenmişti. Cem kitap okumayı çok severdi ama hiç kitaplığı olmamıştı. Okuduğu kitapları ikinci el satış sitelerinden satıyordu. Her alışverişinin fişini inceyen Hasan'dan habersiz bişeyler almaktı önce amacı. Bi sakız bile olabilirdi. Kimseye hesap vermeyeceğin küçük bi alışveriş. Sonra ayda iki kitaptan fazlasını istemesi yasaklanınca başka kitaplar almak amacıyla sattı. Bi tek Yüzyıllık Yalnızlık'ı satmaya kıyamamıştı. Valizindeydi içerde.

Telefonuna gelen bildirimle keyfi iyice yerine geldi. Nişan davetiyesi tasarlaması için istek gelmişti. Hemen tabletinden işe koyuldu. Vaktin nasıl geçtiğini anlamamıştı. Turan geldiğinde içine sinen tasarımla yeni kapatmıştı ekranı. "Hoşgeldin".
"Hoşbuldum"

Cem çekinse de direk konuya girdi "yeterince yük oldum biliyorum ama iş konusunu ne zaman halledebiliriz?"

"Yarın konuşurum."

"Teşekkürler. Gerçekten. Lütfen sinirlenme, tersleme? Hani demiştin ya 'hemen başka kalacak yer arama'. Burda kalacaksam masraflara ortak olacağım. Baştan uymamı istediğin kurallar varsa da söyle olur mu? Başka türlü rahat edemem."

"Anlıyorum. Tamam olursun ortak ama önümüzdeki aydan itibaren." "Kural" deyip düşündü Turan "aynı evde yaşıyorsak birbirimizden haberdar olalım, her adımını anlat demiyorum ama önemli bi şey olursa, geç geleceksen bilmek isterim. 2 hafta da bir temizliğe abla geliyor ama tezgahta bulaşık görmek, etrafı dağınık görmek istemem. Gerisine zamanla yaşadıkça bakalım ne dersin?"

"Olur." Biraz daha salonda beraber oturdular. Cem Turan'ın neden yalnız yaşadığını sormak istese de soramadı. O da ailesiyle ilgili bir şey sorarsa diye korkuyordu. Hep zordu Cem için iletişim kurmak. Turan da belli etmemeye çalışsa da yorgun görünüyordu. Cem iyi geceler dileyip odasına geçti.

    Az konuşan, ona evini açan, sorular sormayan adama minnettardı. Sabah kahvaltı hazırlamaya karar verdi. Önce çıkıp alışveriş yapması lazımdı, mutfak gerçekten tam takırdı. Hem biraz etrafı gezmiş olurdu.

    Hava çok sıcaktı camı açıp öyle uzandı yatağa. Yakında bir işi olacaktı. Biraz birikmişi vardı. Acaba burası kira mıydı? Keşke sormayı akıl etseydi. Kiraya da ortak olacaktı o zaman. Böyle böyle düşünürken geç saatte uyuyakalmıştı. Uykusunun arasında sesler geldi kulağına. Çok uzakta bir şey bir şeye çarpıyor gibiydi. Kapısına mı vuruldu az önce, emin olamadı. Üşüdüğünü hissetti sonra ama açmaya çalışsa da kıpırdamadı göz kapakları. Birden odasının kapısının açıldığını fark etmesiyle irkildi. Gözleri kocaman açıldı ama kapıya sırtı dönüktü. Kalbi deli gibi atmaya başladı. Turan neden gelmişti ki odasına? Ses çıkarmamaya çalışarak odada ilerleyen adamla gözlerini sımsıkı kapattı Cem. Kalbi kulaklarında atıyordu sanki. Yutkunmak istese de yutkunamadı, ses çıkarmaktan çok korkuyordu. Ne cesaretle hiç tanımadığı bi adamla yaşamayı kabul etmişti ki? Az sonra perdenin yavaşça kornişte ilerleme sesi geldi, sonra da pencerenin kapanma. Demek ses ordan gelmişti. Hala gözleri kapalıyken, kıpırdayamıyordu Cem. Adım sesleri yaklaştı sonra üstüne yumuşacık bir şeyin örtülmesiyle ve uzaklaşan adım sesleriyle gevşedi. Kapının da kapatılmasıyla rahat bi nefes aldı, örtünün kenarını sımsıkı tuttu. Uykusu iyice kaçmıştı.

     Biraz daha ısınınca rahatladı. Turan gerçekten iyi bir adamdı. Çatık kaşlı, Cem kadar asosyal ama çok düşünceliydi.