"ကိုကို"
ဘဲြ႔ကိုျမင္တာန႔ဲ ျပံဳးျပလာသလို လူကလဲ ဘဲြ႔အနားကိုေရာက္လာေတာ့တယ္ သူ႔မူပိုင္ ခ်ဳသံေလးေတြ ဆူညံေနၿပီးေတာ့ေပါ့
"ဆရာကိုကို ကိုရိပ္ေလးကလြမ္းေနတာ"
အသံေလးကထြက္လာသလို ဘဲြ႔ကိုလည္းသူ႔အပိုင္ထင္ေနလားမသိဘူး ဘဲြ႔လက္ေမာင္းကို အတင္းလာဖက္တြယ္ေနေတာ့တယ္
"ဆရာကိုကို ဒီမွာထိုင္"
ဘဲြ႔ စပ္စလူးေလးေျပာတ့ဲေနရာမွာထိုင္ၿပီး စားပဲြဝိုင္းကလူေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုေက်ာင္းတက္ခါစက စပ္စလူးေလးနားမွာေတြ႔ဖူးတ့ဲ လူကိုေတြ႔လိုက္ကတာမလို႔ စိတ္ထဲအလိုမက်သလိုျဖစ္သြားေတာ့တယ္
"ရိပ္ေလး အဲဒါမစားရဘူးေလ မတည့္ဘူးေလ အရမ္းစပ္တယ္ ၿပီးရင္ဗိုက္ေအာင့္အံုးမယ္"
"ရိပ္ေလးစားဖို႔မဟုတ္ဘူး ကိုႀကီး ကိုကိုက အစပ္ႀကိဳက္လို႔ထည့္ေပးမလို႔"
"အင္း ျဖည္းျဖည္းစား အစားကိုအာရံုစိုက္ထားအံုး"
"ဟုတ္က့ဲ ကိုႀကီး"
"လြန္းလည္းစားအံုးေလ ရိပ္ေလးက ကေလးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး"
"ကေလးမဟုတ္လို႔ေပါ့ အသြင္ ကေလးဆိုရင္ အဲလိုပံုမ်ိဳးန႔ဲ ခနခန အ႐ိုက္ခံေနရၿပီ"
"ကိုႀကီးကလဲ"
"ကိုကို႔ ကိုမိတ္ဆက္ေပးရအံုးမယ္ ဒါက ရိပ္ေလးရ႕ဲအစ္ကို ခ်စ္လြန္းအားမာန္တ့ဲ"
အစ္ကိုဆိုတ့ဲ စကားေလးက ဘာလို႔မွန္းမသိပဲ ဘဲြ႔ရ႕ဲ စိတ္ထဲေအးခ်မ္းသြားေတာ့တယ္
"ကိုႀကီး ဒါက ရိပ္ေလးရ႕ဲဆရာကိုကို ဘုန္းဘဲြ႔အလကၤာ တ့ဲ ေနာက္လည္းမိသားစုတခုတည္းျဖစ္ ေတာ့မွာဆိုေတာ့ ခုကတည္းကရင္းႏွီးေအာင္ မိတ္ဆက္ေပးထားတာ"
အဟြတ္ ဟြတ္ ဟြတ္ ဟြတ္
စပ္စလူးေလးစကားေၾကာင့္ ဘဲြ႔မွာ ေသာက္ေနတ့ဲ ေရေႏြးေတာင္သီးသြားၿပီး ေခ်ာင္းေတြ တဟြတ္ဟြတ္ ထဆိုးေတာ့တယ္
YOU ARE READING
Love story of Encyclopedic Leaf
Romanceဆရာ ကိုကိုန႔ဲ တပညိ့ ေဘဘီတို႔ၾကားက အခ်စ္သံစဥ္တစ္ပုဒ္ပါပဲ ဆရာ ကိုကိုနဲ့ တပညိ့ ဘေဘီတို့ကြားက အချစ်သံစဉ်တစ်ပုဒ်ပါပဲ
