"ကလေး၊ ဒီမှာက လုံခြုံရေးအခြေအနေက သိပ်မဆိုးဘူးဆိုပေမယ့် မင်းက ငယ်သေးတယ်။ ညဘက်တွေမှာ လျှောက်မသွားပါနဲ့၊ အထူးသဖြင့် ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာပေါ့။ မှောင်မဲနေတဲ့ လမ်းကြားလေးတွေက နေရာတိုင်းပဲ။ တကယ်သာ တစ်ခုခုဖြစ်သွားခဲ့ရင် ဘာသက်သေသဲလွန်စမှတောင် ကျန်ခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး"
ကန်စုန့်ပိုင်တွင် ကောင်းစေလိုသော စေတနာများသာရှိကြောင်း ကျင်းယွင်ကျောင်း အပြည့်အဝ နားလည်၏။
အကယ်၍ သူမသာ ကန်စုန့်ပိုင်၏ မြေးအရင်းဖြစ်ပါက သူသည် သူမအား ဤကဲ့သို့ ငြင်ငြင်သာသာ အကြံပေးနေလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ သူသည် သူမအား ဆူပူငေါက်ငမ်းပြီးသား ဖြစ်မည်ပင်။
သို့ရာတွင် အဖိုးကန် ပြောသည်ကလည်း မမှားပေ။ သူမသည် သူမ၏ အသက်အရွယ်နှင့် ကိုယ်ခံပညာ အနည်းငယ် တတ်လျှင်တောင်မှ အဓိကအချက်မှာ သူမသည် အချိန်အများစုတွင် တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေသဖြင့် အခြေခံအားဖြင့် ၎င်းက အခြားသူများကို ရာဇဝတ်မှု ကျူးလွန်ရန် တိုက်တွန်းနေသလိုပင်။
"ကျွန်မ နားလည်ပါပြီ အဖိုး။ အဲဒီကို ညဘက်မှာ ထပ်မသွားတော့ပါဘူး"
ကျင်းယွင်ကျောင်းက ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
ကန်စုန့်ပိုင် အနည်းငယ် ရှုပ်ထွေးသွား၏။ အဲဒီကို ညဘက်တွေထပ်မသွားတော့ပါဘူး၊ ဟုတ်လား။ အဲဒါဆို သူက အဲဒီနေရာကို ထပ်သွားဦးမယ့် သဘောလား။
ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ချောင်မိသားစုနှင့် သူမ၏ဆက်ဆံရေးအားလုံးကို ဖြတ်တောက်ခဲ့ပြီးဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ထိုသူများနှင့် တွေ့ဆုံရန် အကြောင်းသိပ်မရှိပေ။၊ ဒါဆို သူက ဘာလို့ ဒီနေရာကို ပြန်လာနေသေးတာလဲ။
(T/N : အဖိုးရှုရဲ့အိမ်က ချောင်မိသားစုရဲ့အိမ်နဲ့နီးပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် ကျင်းယွင်ကျောင်းက ချောင်မိသားစုကြောင့် ဒီနေရာကိုလာတယ်လို့ ကန်စုန့်ပိုင် ယူဆလိုက်တာပါ။)
ကန်စုန့်ပိုင်သည် အသက်ကြီးပြီဖြစ်ပြီး ကျင်းယွင်ကျောင်းသည်လည်း မိန်းကလေးငယ်တစ်ယောက်သာဖြစ်၏။ ထို့ထက်ပိုသောအချက်မှာ သူတို့သည် သွေးသားရင်းချာများ မဟုတ်ကြပေ။ ထို့ကြောင့် အချို့မေးခွန်းများသည် ထုတ်မေးရန် မကောင်းတတ်။ သူသည် ကျင်းယွင်ကျောင်းကို ပိုဂရုစိုက်ပေးရန် ချူချူ၊ ထိုကလေးကို နောက်မှ မှာထားဦးမည်ဟု စိတ်ထဲတွင် မှတ်လိုက်လေတော့သည်။
Chapter 50
Start from the beginning
