LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

Üçüncü Kitap-33. Bölüm

"Ben de lisedeyken öyleydim." dedi babam.

"Durumumu ben anlattım, sen daha yorulma."

"Emir, sahurunu yap."

"Zaten daha kaynatamıyorum. Oruç oruç edemiyorum valla."

"Allah'tan oruçlusun o zaman." dedim. "Yazık, her gün sana maruz kalıyorlar."

Emir bana tiksinircesine baktıktan sonra önüne döndü.

Sofrayı topladıktan sonra dişlerimi fırçalayıp abdestimi aldım. Sefa da yanında getirdiği fırçasıyla dişlerini temizledikten sonra o da abdestini alıp salona geldi.

Son sularımızı içip ezanın okunmasını beklerken üzerimi değiştiriyordum. Bizimkilerle sabah namazını camide kılacaktık.

Ezan okunurken üçümüzde evden çıkmıştık. Kültür Camisinin önüne geldiğimizde bizimkilerle karşılaştık. İçeri girip namazımızı kılmaya başladık.

Namaz bitince kızlarla dışarı çıkıp erkekleri beklemeye başladık. Hava biraz serindi ve bu titrememe sebep olmuştu. "Uykum geliyor." dedi Semra. "Hemen eve gitmek istiyorum."

"Aynen ya, bende." dedim.

Erkeklerde gelince hepimiz vedalaşıp evlerimize dağıldık. Oruç şu an iyi gidiyordu ama okulda nasıl olacaktı, bilmiyordum.

------

İkindiye kadar uyumuştum ve kimse beni uyandırmamıştı. Öğle namazımda geçmişti. Hâlâ üzerimde uyku sersemliği varken yataktan kalktım ve banyoya girip yüzümü yıkadım. "Anne!" diyerek salona girdim ama evde yoktu sanırım.

Hatta evde kimse yoktu.

İkindi namazını kılmak için abdest alıp odama geçiyordum ki kapının çalması ile yönümü oraya çevirdim. Kapıyı açıp, Feyza ile karşılaşınca gülümsedim.

"Niye aramalarıma cevap vermiyorsun?" dedi sinirle.

İçeri geçmesi için işaret verirken konuştum. "Yeni uyandım."

"Hey maşallah!" dedi. "Nasıl uyudun bu kadar?"

"Uyudum valla." dedim benim odama geçerken. "Namazımı kılacağım şimdi. Sen geç otur."

O yatağıma geçip otururken bende hemen namaza durdum.

Namazım bitince yatakta karşısına geçtim ve telefonumu elime aldım. Altı kere aramıştı ve bir sürü mesaj atmıştı.

"En sonda Emir'i aradım. O da okulda tabii. Dedi, yatıyordur ya da ders çalışıyordur. Bende kalktım geldim." diyerek konuştu.

"Ay kusura bakma valla." dedim mahcupça."

"Önemli değil." dedi. "Evde vakit geçmiyordu bende size geleyim dedim."

"İyi yapmışsın."

"Okul açılsa vakit tez geçer ama."

"Bence de."

"İftara ne var?" diye sordu merakla.

"Valla hiç bilmiyorum." dedim. "Siz de ne var?"

"Dolma var."

"Ayıp değil mi senin yaptığın?" dedim. "Oruç oruç yemek konusu mu açılır?"

"Ay ruh hastası manyak!" dedi gözlerini büyüterek.

"Dışarı mı çıksak?"

"Bilmem, çıkalım mı?"

"Bu bir çıkma teklifi mi?" diye sordum kaşlarımı kaldırıp indirirken.