In Red - سرخ‌پوش
جونگکوک جئون، رئیس زاده‌ی بند هشتم زندان گری سی! کسی که توی سلول‌های اون زندان بزرگ شده بود و حالا یک تازه وارد توی بند هشتم، همه چیز رو بهم ریخته بود! 🔞🃏⛓
تازه واردی که بدون هیچ ترسی مقابلش می‌ایستاد و با گستاخی جوابش رو می‌داد ا...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"قسمت سی و چهارم اِی"
"زمانی که "پیاده" به جلو قدم برمیدارد و راه برگشتی نیست، "نگاهی" از پشت به حرکتش دوخته شده!"
همان جمله ی حک شده بر جثه ی عریان آن هرزه؛ همان جمله ی عمود شده بر هیکل او که حالا تنها کمر برهنه ای را برایش به تصویر میکشید که وجودش را به لرز میانداخت! درست همان جمله بود، بدون ذره ای جا به جایی، با آن تفاوت که مخاطبش اینبار او نبود، اما اشاره ی مستقیمی به "پیاده" داشت!
گویا نویسنده ی آن کتاب، دستهایش را به قصد خفگی به دور گردن "سرباز" محکم کرده بود و حالا ترسناک تحمیل سرباز بودن به وجودش بود! اگر هدف سربازان بودند، اینبار او را انتخاب کرده بودند تا سرباز آن صفحه ی بازی باشد! سربازی که تنها به جلو حرکت میکرد؛ سربازی که راه برگشت نداشت؛ همان مهره ی کوه تحمیلی که اگر تحمل میکرد، به انتها میرسید! انتهای آن صفحه برای او چه بود؟!
نفس حبس شده اش را رها کرد و با صدایی که سعی در سرکوب ارتعاشش را داشت زمزمه کرد: -این کتاب... رو از کجا آوردی؟!
با ظاهر شدن پوزخندی کج شده بر روی لبهای مرد بزرگتر، با صدای بلندتری تکرار کرد: -از کجا آوردیش، کیم؟! محتوای کتاب را میشناخت که صدایش آنگونه به لرزش افتاده بود؟! زبانش را بر لب پایینش کشید و بی آنکه لحظه ای نگاهش را از نگاه شفاف و پر سوال او بگیرد لب زد: -خودت چی فکر میکنی رئیس؟! کلافه از جمله های تهیونگ و هراس زده از آن جمله ی آشنا، صفحه های کتاب را به عقب ورق رد...
همان کوشش انگشتهایش کافی بودند تا تپشهای قلبش آنچنان به تندی کشانده شوند که صدایش میان سرش بپیچد؛ آن
کتاب دفن شده میان معما بود، جمله هایی مشابه جمله ی آن هرزه! -من فکری نمیکنم، این کتاب رو از کدوم جهنمی... -پدر بزرگ پیرت! با بریدن جمله ی تهاجمی پسر کوچکتر، با قاطعیت بیشتری ادامه داد: -همون کسی که به خاطر خواسته ی کوفتیت بیرون از این خونه، نخواستی ببینیش! دستی یخ زده بر عرق های پیشانیاش کشید و بی توجه به جثه ی برهنه ای که نیمی از هوش و حواس مرد بزرگتر را ربوده بود پوزخند صداداری زد؛ "تهیونگ در اوج درکش هم هیچ درکی از موقعیت و زندگی او نداشت!" -جونهو ازم خواست این کتاب رو به دستت برسونم جونگکوک!
