In Red - سرخ‌پوش
جونگکوک جئون، رئیس زاده‌ی بند هشتم زندان گری سی! کسی که توی سلول‌های اون زندان بزرگ شده بود و حالا یک تازه وارد توی بند هشتم، همه چیز رو بهم ریخته بود! 🔞🃏⛓
تازه واردی که بدون هیچ ترسی مقابلش می‌ایستاد و با گستاخی جوابش رو می‌داد ا...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"قسمت بیست و چهارم"
"بی گناهی؟" بیگناهی... گویا واژه ها مفهومشان را از دست داده بودند، تنها آوایی نامفهوم از میان لبهای چروک افتاده ی قاضی بود و اشک واضحی که درست در بازه ی نگاهش از گوشه ی چشم تهیونگ پایین چکید.! "بیگناهی" همان واژه ی دردناکی که حقیقت هارا بر دهانش میکوبید. بیگناهی متهم؟ همان متهمِ بیگناهِ گناهکاری که حالا با سیلی حقیقت نیمی از چهره اش به سرخی کشانده شده بود، همان گناهکارِ بی گناهی که تنها خودش میدانست "گناهش" چیست!
بی اراده دستهایش مشت شدند، نفسش حبس و نگاه پر تزلزل ناباورش خیره به موهای سفید شده ی قاضی خیره ماند. پس چرا آن چکش عدالتِ بی عدالتش را بر میز نمیکوبید؟! با احساس تند شدن نفس های آشنای تهیونگ در کنار جثه اش، آب دهانش را فرو داد و همان کافی بود تا قبل از هر حرکتی صدای قاضی میان گوش هایش اکو شود. -و در رابطه با درخواست آزادی مشروط ایشان... با چکیدن قطره ی یخ زده ای از عرق شقیقه اش بر لاله ی گوشش، نفسش را حبس کرد.
آن آزادی رد شده بود، میدانست... آنها پرونده ای را باز کرده بودند که هیچ راه فراری نداشت! شدت نفس های خفه شده اش بیش از پیش شدت گرفت و حالا تنها قلب پردرد و فشرده ای بود که وحشیانه به قفسه ی سینه اش کوبانده میشد!
-با بررسی دقیق سابقه و پرونده ی وی و همچنین رای عادلانه ی هیئت منصفه، تصمیم دادگاه بر... صدا ها برایش نامفهوم شده بودند، آنگونه که گویا سرش در میان حجم عظیمی از آب فرو رفته بود و حالا تنها سنگینی و صدای خفه شده ی آبی بود که سلول هایش را در خود میبلعید. با قرار گرفتن گرمای ناگهانی دست تهیونگ، به دور دست ثابت شده اش بر روی زانوی پایش، گویا از آن دریای بیکران بیرون کشیده شده باشد، نگاه شفاف از اضطرابش را به او دوخت و همان گره و تلاقی کافی بود تا همچون ریزش آب بر روی آتش، تمام تپش های شدت گرفته و نفس های رفته اش، سرکوب شود!
نگاه پسر کوچکتر میلرزید، درست همچون وجود مرد بزرگتری که خیره به او دستش را میفشرد بی خبر از قلبی که صدای تپش هایش گوش دادگاه را کر کرده بود! تپش های بیشرم و ترسیده ای که اینبار بر لبهای قاضی ثابت شده بود تا آن حکم را از میانشان بشنود...
