In Red - سرخ‌پوش
جونگکوک جئون، رئیس زاده‌ی بند هشتم زندان گری سی! کسی که توی سلولهای اون زندان بزرگ شده بود و حالا یک تازه وارد توی بند هشتم، همه چیز رو بهم ریخته بود! 🔞🃏⛓
تازه واردی که بدون هیچ ترسی مقابلش می‌ایستاد و با گستاخی جوابش رو می‌داد ا...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"قسمت دوم"
با ناباوری نگاهش را به راهروی طویل و پهنی گره زده بود که در دو سویش به سلول هایی به یکدیگر چسبیده ختم میشد و در میانی ترین نقطه از آن پله ای فلزی و رنگ و رو رفته قرار‌گرفته بود، پله ای که بدون شک به طبقه ی بالا منتهی میشد. پس آن بند هشتی که از زبانهایشان نمی افتاد، همان خرابه ی خوفناک مقابلش بود!
آب دهانش را فرو داد و با فشاری که به شانه اش وارد شد به ناچار قدمی به داخل برداشت. -لاشت رو تکون بده! تحقیر آمیز بود، پوشاندن لباس ها بر تنش کافی نبود که آنگونه جثه اش را خطاب میکردند؟لاشه؟
پوزخند بی صدایی زد و در حالیکه پلکهای عصبی اش را بر هم میفشرد قدم های مرددش را به داخل کشید. دیگر خبری از آن نگهبان آسیایی لبخند بر لب نبود، بدون شک بازه ی لغات او "لاشه" را در خود نمی گنجاند؛ نیم نگاهی به نگهبان جدید و سفید پوستی که پا به پای او قدم بر میداشت انداخت، درشت اندام بود و بیش از حد بور! حتی چشم های بی حسش که به رنگ آب بودند، همانقدر بی رنگ و همانقدر خنثی بودند! -همونطور که میبینی دو ردیف سلول اینجا هست، سمت چپ سلولهای ردیف "اِی" و سمت راست سلولهای ردیف "بی"، جرم ها توی این بند یکسانه، جدا شدن چون سابقه ها یکسان نیست!
با پیچیدن صدای نگهبان پشت سرش بی توجه به زندانیانی که همچون دیوانگانی آدمخوار از میله های سلولهایشان آویزان شده
بودند تا با دشنام هایشان به او خوش آمد بگویند، نگاهی خالی شده به او انداخت. چهره ی او هم خالی به نظر میرسید، گویا دیالوگهایش را از بر شده بود!
-ردیف اِی سابقه دار ها هستن و به اکثرشون حبس ابد خورده، ردیف بی رو هم کم تجربه های کم سابقه تری مثل... تو، پر کردن! کم تجربه؟ نمیتوانست منکر نیشخند تلخ و عصبی کنج لبهایش شود، با این حال سرش را به نشانه ی تفهیم تکان داد و نگهبان بی توجه به عکس العمل او ادامه داد! -پله های وسط به طبقه ی بالا و در واقع بند نهم ختم میشن، تو هیچ کدوم از سالن ها دوتا بند رو روی هم ننداختن، اما اینجا یه استثنا هست... جرم ها یکسانه، حکم ها متفاوت ! با متوقف شدن پاهایشان مقابل سلولی از ردیف بی، درحالیکه نگاه خیره اش را به نگهبان میدوخت زیر لب زمزمه کرد:
