mon chéri | harry styles

trente-sept

ÇABUK YUKARDAKİ ŞARKIYI AÇIN. 3.26DA ÖLMEYİN.

3 gün aralıksız onu dinliyvem. komadayım.

ve o fotoğrafı ben çektim, o el benim. fazla garip. bikaç bölüm sadece bende olan alex (EVET SADEXE BENDE ILAN) fotoğrafları koyabilirim.

bu kısımdan sonrasını önceden yazdım, ona göre okuyun

o kadar çok hamilelik videosu izledim ki... aman aman ya benim gibi hamilelik fobisi olan biri için bu sahiden de fazla, kabuslarımda falan sürekli böyle şeyler var

aman aman...

bilen bilir bazen hikayeleri yazarken karakterlerimle aramda ilginç olaylar yaşanıyor. ben bir seferlik istisna sanmıştım, ama değilmiş. englishmandeki ana karakterimin dudağının üstünde bir beni vardı, yazmaya başkarken benim yoktu ama açık tenli ve sıkıldıkça yeni benleri çıkan biriyim. hikayemi bitirmeden benim de dudağımın üstünde benim çıktı inanabiliyo musunuz... biraz ürpermiştim. insanın yüzünde yeni beni çıkınca üzülür genelde ama ben üzülmedim, zaten hali hazırda bir sürü vardı çoğu kişi de fark etmedi ama olsun, ben baya sevindim

şimdi ben bunu nereye bağlıycam dimi. sen git, kız hamile mi değil mi diye gerilim yaratıcakken kırk saat kistten bahset, sonra bugün de kistin olduğunu öğren :pp

odetteçim ortak bi noktamız olmuş oldu...

şaka bi yana ciddi bi şey değil ama tesadüfe bakar mısınız? bu ikinci kez başıma geliyo

bu notu önceden yazıyorum, bölümü bitirmemişken. eğer hâlâ okuyorsanız bi mucize olmuştur ve ben alex turner'ı, yanında jamie cook'u -hem de on electric guitar-, nick'i ve matt'i görmüşüm demektir.

ilk konser yarın, 9 ağustos salı. bugün 8 ağustos ve umarım siz bunu okurken de 10 ağustostur.

iyi ki geldin alex, iyi ki bilet buldun böceğim -isme ihtiyacın yok kahramanım benim ya... hayallerimi elime iki bilet vererek gerçekleştirdi-, çok güzel olmuşsunuzdur eminim sahnede, beni ağlatmışsınızdır ve kırk saat uğraştığım makyajı da eminim bozmuşsunuzdur.

ya bi de umarım skyblue lacosteumu bulmuşumdur, çünkü kayıp ve onun yerine sırf şarkıda geçiyo diye catty eyelashes yapıcam...

ve ben makyajdan anlamam

ama yine de... ALEX GELDİ VE BEN -umarım yani- İLK SIRADAN İZLEDİM.

BU ASLA HİKAYEYLE ALAKASI OLMAYAN NOTU SONUNA KADAR OKUDUYSANIZ BİLİN Kİ SİZİ ÇOK SEVİYORUM, İYİ Kİ VARSINIZ

VE

iyi okumalar :,]

-⤝♆*♆*♆⤞-

Odette ve Harold sarılarak uyudukları gecelerden bir diğerini geçiriyorlardı. Harold önceki gece de yolda da uymamasına rağmen uyuyamamıştı. Kollarının arasında uzanan, yüzünü boyun girintisine gömen karısının güzel sırtını sevmişti uzun uzun.

Onu huzursuz eden bir şeyler vardı... ne olduğunu bilmiyordu. Ancak bir şey onu feci hâlde huzursuz ediyordu. Ve Harold, bunun ne olduğunu bulmadan huzura erişemeyecekti.

Sorun her ne ise bu şehir ve ona hissettirdikleriyle alakalıydı. Sanki Cornwall'da kalsalar ailesini tüm sorunlardan sonsuza dek koruyabilecekmiş gibi hissediyordu... ancak Londra... burası hiçbir zaman Harold'ın en sevdiği şehir olmamıştı.

"Harold..."

Harold beklemediği sesle karısına döndü hafifçe, "Sevgilim..."

"Uyu artık. Bebeğimizi huzursuz ediyorsun..."