An Extraordinary Love (LuFany) [COMPLETED]

Chapter 6 : Lending Help

[Tiffany's POV]

Kanina pa ako pagulong-gulong dito sa kama ko. Hindi kasi ako mapakali at nabobore ako. Hays.

Kinuha ko yung cellphone ko at kinalikot. Sino kayang pwedeng magambala? Hohoho. Nahagip ng mata ko yung 'Luhan'. Sino ba to? Luhan.. Luhan.. Luhan.. Lu-- ahh! Si Luhan! Matext nga.

To: Luhan

-Hi! 

*kringgg*

Huh? Bakit naman biglang tunawag tong si Luhan? Sinagot ko nalang.

"Hello L--"

["Who are you?!"] nagulat ako nung biglang sumigaw yung sa kabilang linya. Teka, di to si Luhan ah! Babae eh.

"A-ahh.. Si Tiffany, kaibigan ni Luhan. Nasaan si Luhan?"

["He's not here. I'm his girlfriend. Bye."]

*Call ended*

Luh. Grabe! Ang possessive naman ng girlfriend ni Luhan. Ngayon, wala na naman akong gagawin.

Tumayo nalang ako at pumunta sa mini library dito sa kwarto ko. Kinuha ko yung libro na para lang sa akin. Tungkol ito sa mga fairy at iba pa.

Binuklat-buklat ko lang to, kahit saan man ako mapunta. Random, kumbaga, haha. Pero, maya-maya ay napahinto ako nung may nahagip ang mata ko.

"Evil Fairies o Fairy ng kasamaan.." pagbabasa ko dito.

"Hindi tiyak ang kanilang lugar na pinagtataguan. Kadalasang itim, pula o lila ang kulay ng kanilang mga pakpak. Sila ay hindi kilala ng lahat dahil minsan lamang silang magpakita o gumawa ng kahit anong eksena. Sumasalakay sila sa mga kaharian ng walang babala." hindi ko na itinuloy ang pagbabasa dahil nakakatakot na.

Kakain na nga lang ako.

Lumabas ako ng kwarto ko at palipad na sana pababa kaso ay bigla kong napansin ang isang silid na medyo may umiilaw na pula. Ano yun?

Lumipad ako papunta doon at binuksan ang pinto. Dito nga nanggagaling yung pulang ilaw. Pero, madilim dito, yung pulang ilaw lang ang nagpapaliwanag, patay-bukas ito.

Maya-maya ay nagulat ako nung biglang may puting ilaw na parang iniscan ako, mula ulo hanggang paa. Pagkatapos nun magscan ay biglang nagliwanag at may lumabas na parang screen. Merong.... digmaan? Saan to? Merong mga fairy na hindi masyadong makita ang mga mukha. Kulay pula ang pakpak nila. Anong fairy ito? Ngayon ko lang to nakita ah. Teka-- hindi kaya? Ito yung fairy ng kasamaan? Sumasalakay sila? Sa aling kaharian? Nilipat ko ang paningin ko sa ibang fairies. Itim ang pakpak nila. Sigurado ako, Dark fairies sila. Ibig sabihin, dark kingdom ang sinasalakay nila?! Kaaway namin ang mga dark, pero, may malasakit pa rin naman ako.

Agad akong lumabas at lumipad papunta sa kwarto ko tapos kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Taeng.

Calling Taengoo <3..

["Yes, Ppani-ah?"]

"Taeng, pumunta kayong dalawa ni Sehun dito. Ngayon na!"

["Ha? Anong meron?"]

"Basta!"

["Sige, pupunta na kami jan!"]

"Sige."

Kinakabahan ako eh. Nag-aalala ako. Hindi naman dapat, kasi kaaway namin sila, pero hindi ko talaga mapigilan. Gusto kong tumulong.

Palakad-lakad lang ako dito sa kwarto, hanggang sa dumating na rin sila sa wakas.

"Fany, ano bang meron?" alalang tanong ni Taeng.

"Sumama kayo sakin." sabi ko at lumipad palabas ng kwarto ko at papunta sa silid na yun kanina.

"Anong meron?" tanong naman ni Sehun. Binuksan ko yung pinto at bumungad ulit sa amin ang dilim, pero may ilaw pa rin na pula.

"Ano to?" takang tanong ni Taeng habang nililibot ang paningin nya sa silid.

"May ipapakita ako sainyo." sabi ko. Tapos iniscan na ulit ako tapos lumabas na ang screen.

"WOAHH! Ano yan?" gulat na sabi ni Sehun.

"Dig... digmaan?" patanong na sabi naman ni Taeng.

"Oo. Sa dark kingdom yan. At ayon sa nabasa ko sa libro, ang mag sumasalakay sa kanila ay fairies ng kasamaan." sabi ko naman.

"Fairies ng kasamaan? Ano yun?" takang tanong ni Sehun.

"Ngayon ko nga lang din nalaman yun eh." sagot ko.

"Pero, teka, Dark? Hindi ba kaaway natin ang mga yon? Bakit mo sa amin to pinapakita, Ppanyang?" taka namang tanong ni Taeyeon.

"Gusto kong... tumulong."

"Ha?!" gulat na sigaw nilang dalawa. Why so gulat?

"Mga kaaway natin sila!" dagdag ni Sehun.

"Tumulong? Fany, seryoso ka? Delikado yan ah." sabi naman ni Taeng.

"Hindi porket kaaway natin sila ay hindi tayo tutulong." depensa ko at ngumiti. Gusto ko talagang tumulong.

"Ano, tulong tayo?" tanogn ko habang naka-eyesmile. Kahinaan nila yan eh hohoho.

"Gusto ko rin.. pero.. paano?" sabi naman ni Taeng. Oha! Gusto rin nya hahaha.

"Seryoso ba kayong dalawa?" takang tanong ni Sehun. Itong baklang to, ang kj talaga.

"Sige na, Sehunnie!" pagmamaka-awa ko at nagpuppy eyes.

"Argh. Fine! Pero paano nga?" yun oh!

"Fany, ano to?" napalingon kami kay Taeng.

"Ewan." sagot ko. Merong parang string. Nagulat kami nung hinila yun ni Taeng.

O______O

"WAHHHHH!"

------------------

A/N: Ano kayang nangyare? Hohoho.

Oh, diba? Nagupdate ulit ako, hahaha! Medyo corni, surey.

Vote and comment <3