မောင့်ခြေဖျားကအထက်တန်းစားဝိုင် (Completed)

Part - 7

(Unicode)

ဒေါ်မေခ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သားဖြစ်သူက ဧည့််ခန်းထဲ၌ အခန့်သားတီဗီထိုင်ကြည့်နေတာ တွေ့ရသည်။ သူကတော့ အေးအေးဆေးဆေး နေနိုင်တာပေါ့။

" နေခမင်းမြတ် မင်း ငါ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့ပါဦး"

နေခမင်းမြတ်က သူ ဒေါသထွက်နေသည်ကို မြင်တာတောင် အရင်လို ပျာပျာသလဲမရှိ။ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နှင့် သူ့အနောက်က လိုက်လာသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဒေါ်မေခလည်း အိတ်ထဲမှ ဓာတ်ပုံအထပ်လိုက်ကို ထုတ်ပြီး နေခထံ ပစ်ပေးလိုက်သည်။

" ရော့ ကြည့် အဲ့ဓာတ်ပုံတွေကို၊ မင်း ကိုယ်မင်း သိပ်လည်လှပြီလို့ ထင်နေတာလား၊ ရှင်းစမ်းပါဦး"

" မား! ဘာလို့ သားအနောက်ကို လူတွေလိုက်ပြီး စုံစမ်းခိုင်းရတာလဲ၊ သားအသက် ၂၅နှစ်တောင် ရှိပြီ၊ သား ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး၊ သားမှာ ကိုယ်ပိုင်လွတ်လပ်ခွင့်ဆိုတာ မရှိတော့ဘူးလား"

" အမလေး...အမလေး...နေခမင်းမြတ် မင်း ငါ့ကို ဘယ်တုန်းက အဲ့သည့်လို ပြန်ပြောဖူးလို့လဲ၊ ငါ ထင်ပါတယ်၊ မင်းအဲ့လို အတန်းအစားတွေနဲ့ သွားပေါင်းလို့ အဲ့လောက်ထိ ရိုင်းစိုင်းလာတာ၊ မင်း မေ့သွားပြီလား၊ မင်းက သာမန်လူတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူးနော်၊ မင်းက အနုပညာရှင်တစ်ယောက်၊ နိုင်ငံကျော် မင်းသားတစ်ယောက်၊ သည်မှာ ငါ တစ်ခါတည်း ပြောမယ်၊ မင်းကို နောက်တစ်ခါ အဲ့လိုအပြင်ထွက်ခွင့်မပြုနိုင်တော့ဘူး၊ မင်း အဲ့က အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ အဆက်အသွယ်ဖြတ်ပါ၊ မင်း မဖြတ်ရင် ငါ အဲ့ကလူတွေကို ဒုက္ခပေးမိလိမ့်မယ်"

" မား ရက်စက်တယ်၊ မား သားကို အဲ့သည့်လို ချုပ်ကိုင်လို့မရဘူး၊ သား လက်မခံနိုင်ဘူး"

သူ့ကို ငိုယို၍ စိမ်းစိမ်းဝါးဝါး ကြည့်ပြီး ရန်ထောင်နေသော သားဖြစ်သူကြောင့် ဒေါမေခမှာ ပိုဒေါသထွက်လာမိသည်။ သည်လို အဆင့်အတန်းတွေနှင့် သွားပေါင်းပြီး ရိုင်းစိုင်းလာရသည်တဲ့။

သို့ရာတွင် သားဖြစ်သူနှင့် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်တော့၍ ကျောခိုင်းပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။ စိတ်ညစ်နေသည့်အချိန်တိုင်း အဖော်ပြုပြီး တိုင်ပင်ရင်ဖွင့်စရာဆိုလို့ ငယ်ပေါင်းကြီးဖော် သူငယ်ချင်းမတစ်ယောက်သာ ရှိသည်မို့ သူ့ဆီသာ ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားလိုက်သည်။