volleyball men - bxb

Kırk bir

Bana esmeyi anlat, bana sevmeyi anlat

Çınar, Devrim'in ona yaptığı podyum yürüyüşünü izledi. Odaya giderken iddiasız bir şeyler giyeceğini söylemesine rağmen arkadaşının üzerindeki kıyafetler tam olarak ben iddialıyım diye bağırıyordu. Çınar onu bir süre süzdükten sonra bu kıyafetleri Devrim'den başkası giyse o kişide sıradan durabilirdi ama Devrim Yakar hiçbir kıyafetin içinde sıradan duramazdı. Onu eğiten kişi Yuliya'dı.

"Bence gayet iyi."

Devrim, Çınar'a baktığında kulağı ile oynadığını gördü. Çınar genelde bunu yapıyorsa söylediği ile aklında geçenlerin tamamen bambaşka olduğunu biliyordu. Birbirleri çok iyi tanıyorlardı.

"Kannkaa şu an aklından başka bir şey geçtiğini anlayabiliyorum."

Çınar geriye doğru yaslandı, kollarını göğsünde birleştirirken konuştu. "Eee o zaman ne geçtiğini de söyle."

Devrim omuz silkti, şu an dünyada aklındaki kişiden başka hiçbir şey önemli değildi. İçine beyaz dik yaka gömlek, üstüne baklava desenli süveter kazak giymiş. Kıyafetler tamamen bedenine oturduğu için omuzlarının genişliği ortaya çıkmıştı. Altında ise krem renginde kumaş pantolon vardı. Bileğindeki siyah saat, bileklikler ve boynuna taktığı inci kolye ile tamamen sanat eseri gibi görünüyordu.

"Dünkü o serseri halimden sonra böyle soft giyinmek tam olarak bana yakışan şey."

"Yüzünde yerleri yerinde olsaydı tamamen soft olacaktın."

Devrim, Çınar canını acıtmış gibi elini kalbine koydu, yüzünü buruşturdu. "Atma şu zehirli oku." Elleri ile yüzünü yokladı. Hala canı acıyordu.

Çınar onun bu haline kısaca gülümsedi. "Cidden o yüzünü ne yapacaksın?"

"Hiçbir şey yapmayacağım. Böyle çok seksiyim kankaaa hiç gerek yok düzeltmeye." Kendi etrafında dönüp sanki altında etek varmış ve onun uçlarını tutuyormuş gibi dans hareketleri yaparken Çınar onu asla garipsemiyordu.

"Bu lafların aynısını Yuliya'ya da söyle tamam mı?"

Devrim onu duymazlıktan geldi. Annesini düşünecek bir zamanda değildi. Son kez kendine bakmak için içeriye doğru seke seke yürümeye başladı. Çınar ise onun bu heyecanlı haline gülümsemekten başka bir şey yapamıyordu. Devrim'i uzun zaman sonra ilk defa bir şeyler için hazırlanırken çok dikkatli davrandığını görüyordu. Aklında bir ton soru vardı ama bunları Devrim'e sorup onun canını sıkmak istemiyordu.

"Ah Devrim, ah..." Oturduğu yerden kalkıp içeriye doğru seslendi. "Saat yedi oldu, Kartal'ı bekletme."

"Taammaamm kankaaa."

---

Yazar Notu: 

VM, 6K oldu! 

Ve yavru kuşlar, sarışısın devrimler, sayın Ladin üyeleri, bazen siz yorum yapmadığınızda kendim çalıp kendim oynuyormuşum gibi hissediyorum. ;(