volleyball men - bxb

Otuz dört

Uçmayı beceremeyenler

Kanat kırmayı çok severler

"Devrim? Devrim? Devrim Yakar?" 

Çınar karşısında hipnoz olmuş gibi duran Devrim'i dürtmek zorunda kaldı. Devrim daldığı yerden çıkarak Çınar'a baktı.

"Efendim kanka?" 

"İyi misin sen? Kartal yanımızdan gittiğinden beri duruldun."

"Düşünüyorum sadece."

"Ne düşünüyorsun?" 

Devrim, ona cevap vermeden önce masadaki alkolsüz içeceğini eline alıp birkaç yudum içti. Birkaç yudumun boğazının kuruluğunu geçiremeyeceğine karar verip bardağın geri kalanını da kafasına dikti. O kadar çok içmişti bardağın sonuna gelip gürültü ile masaya koydu. Dudaklarındaki ıslaklığını dili ile yaladı. 

"Ahh şey... Ne diyecektim?" Aklından geçenleri söyleyebilecek halde olmadığı için uyduracak bir şey aradı. "Hah! Kanka," Başını aniden Çınar'a doğru çevirdi "Senin dayın çok şerefsiz ya."

Çınar arkadaşını tanıdığı için uydurmak için dayısını bahane ettiğini de gayet iyi biliyordu, bu gülümsemesine neden oldu. Gülümseyerek konuştu "Ama yakışıklı da."

Devrim kendisini hemen bakış acısın da olan masaya bakmamak için zor tutuyordu. Kartal'ı ilk defa sportif kıyafetler dışında böyle bir halde görmüştü. Kartal'dan deli gibi etkilendiğinin farkındaydı. Oturduğu yerden kıpırdanıp önündeki içecekten birkaç yudum alıp konuştu. "Sikeyim ya, bir de yakışıklı. Bak bu sıfatlar bana tanıdık geliyor... Kimdi, kimdi? Can Polat!" İki dakika Can Polat ile uğraşmasa kendini rahatsız hissediyordu.

Çınar onu onaylar gibi başını sallayıp alkollü içeceğini havaya kaldırdı.  "Can Polat tabi ki de." Onu çağırmamışlardı ve Can Polat bunu öğrendiği zaman ikisinin de ağzına sıçacaktı.

Devrim, bardağını eline alıp Çınar'ın havadaki bardağına çarptırdı. Ardından bardaklarını aynı anda masaya vurup kafalarına dikmeden önce birbirlerine göz kırptılar. Bu aralarında uydurdukları bir hareketti. İkisi de içeceklerini yudumladı.

Devrim kendini daha fazla tutamayarak hemen yan masaya bir bakış attı. Çınar onun bu bakışını yakalamıştı. Çınar, Devrim'i süzmekten kendini alamadı. Bedeni de o masaya dönüktü, bakışlarını biraz daha aşağıya çektiğinde Devrim'in sağ ayağını ileri geri salladığını gördü. Devrim'in ilgisinin kendisine doğru olmadığını anladığında o da bakışlarını yan masaya çekti. O sırada Kartal hiddetle masadan kalkıp yüzünde acı dolu bir ifadeyle yanlarından geçip gitti. 

Çınar ve Devrim onun gidişini izleyip birbirlerine baktılar. "Ne oldu şimdi?" Çınar kendi kendine konuşur gibi konuştu, Devrim başını Kartal'ın gittiği yere geri bakıp Çınar'a döndü.

"Kanka ben bir bakayım mı?"

Çınar umursamaz gibi davranıp omuz silkti. "Sen bilirsin."

Çınar, Devrim'in ne yapacağını merak ettiği için onu öylece izledi.

Devrim, Çınar'ın bunu söylemesinin nedenini bildiği için bir süre masada oturdu. Çınar'ın onu denediğine adı gibi emin bir şekilde biliyordu. Masadan kalktığı an Çınar'ın geçenlerde sorduğu sorunun cevabını ona verecekti. Boş bardağı eline alıp bir süre elinde çevirdi. Masadan kalktığın an Çınar, Devrim hakkında bir karara varacaktı.