Under Her Daydream (UNDER DUOLOGY #1)

Episode 41

"UHH, shit . . . Baby, suck it deeper." Ang ungol ni Sebastian habang kami ay nandito sa kanyang sasakyan. And yes, dito kami gumagawa ng milagro.

Ni sa hinagap ay talagang hindi ko inakalang magagawa ko ito sa buong buhay ko. Dito sa loob ng sasakyan habang marami ang estudyanteng dumadaan sa hallway. Mabuti na lang talaga at tinted ang sasakyan ng hinayupak na lalaking ito. Kung hindi ay paniguradong nag-la-liveshow na kami dito!

"Baby . . . Fuck, I'm coming. Ganiyan lang, ahh . . ." Napatingala na si Sebastian.

Nakakagat-labi siya habang nakalapat ang batok sa head rest ng driver's seat. The hard surface of his tummy is flexing more. At sa kung papaano mabilis na gumalaw ang kanyang alsadong dibdib ay alam ko nang malapit na niyang marating ang kanyang langit.

Doon ay mas binilisan ko pa ang ginagawang pagsubo sa kanya. Mapusok ang ginawa kong paglabas-pasok ng kanyang kahabaan sa bibig ko. I made sure na everytime nasa loob siya ng bibig ko ay mararamdaman niya ang pag-ikot ng dila ko sa katawan ng kanyang pagkalalaki.

"Baby . . . Tangina . . ." Halinghing niya habang napapa-angat na ang kanyang pwetan.

Hanggang sa unti-unti ay pinatigil niya ang ulo ko. His manhood is still on my mouth when he moaned so fucking hard that I am afraid students from oustside might hear us. And then one moment after, I felt his warm juice on top of my mouth.

Nang iluwa ko ang pagkalalaki niya ay napapangiwi akong nilunok ang kanyang katas. I will never be a fan of its smell and taste. Gusto kong maduwal sa pandidiri kaso ayokong ma-turn off si Sebastian kaya tiis-ganda ang drama ng lola mo.

To be honest, hindi na mahirap sa akin ang mag-tiis ganda sa ganitong senaryo. Kasi tatlong buwan na rin naman ang lumipas matapos naming gawin ito. Maraming beses na namin itong nagawa at nasanay na lang talaga ako. Alam kong ang weird kong babae dahil pumapayag ako sa ganito. Iyong kahit wala pang kami pero nagkakainan na kami. Jusko. Pero bahala na. Masarap, eh. Emz but not emz, ehe! Tamavahyorn?

Sa taong buwan din na iyon ay talagang mas lumalim pa ang nararamdaman ko para kay Sebastian. Idagdag pa kasi dito ang mga ugaling nadiskobre ko mula sa kanya. Hindi na siya suplado pagdating sa akin. Minsan na lang din siyang mag-sungit. Kaso madalas lang talaga ay malibog siya. Wankobajan. Nagbago na siya, dzai. Character development 'yarn?

Sebastian is still on his euphoric state as he grinned naughtily at me. Then he caressed the back of my head. "You are fucking good at this, baby. MVP . . . Solid."

Nakurot ko nga siya ng isa. Tinawanan niya lang naman ako. Gagong 'to talaga! Pwedeng masarapan na lang? Pwedeng wala nang sinasabi pang iba kase nakakahiya?!

"Alam mo? Tara na sa Flat ng PDYN, baka ma-late ka na sa practice niyo." Inirapan ko siya. Then I wiped the side of my mouth.

He chuckled then pulled his shorts and boxers brief up. "Okay lang ma-late, basta masarapan sa bibig mo."

Hinampas ko siya at tinawanan na naman niya ako. Ang totoo ba? Mukha ba akong clown sa kanya? Tawa na lang nang tawa ampucha?!

"You are really cute." He mumbled while guffawing like a kid. Ako lang talaga ang nakakarinig ng halakhak niyang ganiyan. Sa akin lang siya nakakatawa ng ganiyan.

Doon ay nagsimula na siyang mag-drive patungo sa PDYN Flat. Ngayon kasi ay Thursday, sa ganitong araw sila laging nagpa-practice. Medyo istrikto na rin si Maxton sa mga apprentice niya. Ayaw na niya nang laging late pero hetong si Sebastian, ewan ko ba at ang lakas ng loob magpasaway. Palibhasa, ang lakas ng laban niya kumpara sa ibang apprentice.

MAKALIPAS ang ilang saglit ay nakarating na rin kami sa PDYN Flat. Sa loob ay kumpleto na ang mga apprentice. And as I expected, late si Sebastian. Pero nakakagulat lang talaga at para bang wala lang iyon kay Maxton. 'Di gaya nung na-late ang isang apprentice, hindi siya nag-sungit. Hindi siya nabugnot. Hindi siya um-attitude. Ibang-iba talaga ang trato niya kapag si Sebastian na ang pag-u-usapan.