Unicode
~~~~~~~
"ငြိမ်းငြိမ်းရယ်....မုန့်ဟင်းရည်လေးက
မွှေးလိုက်တာကွယ်။
လက်စွမ်းတွေပြထားတယ်ပေါ့လေ။"
'ဒေါ်ရွှေဇင်ညိမ်း'ကကြွေပန်းကန်လုံးကြီးထဲမှာ
ထည့်ထားတဲ့မုန့်ဟင်းခါးဟင်းရည်တွေကို
သဘောတကျမွှေကြည့်ရင်းပြောလာတယ်။
"အစ်ကိုလေးကို စားစေချင်လို့ပါ ဒေါ်ဒေါ်ရယ်။
ဟိုမှာက မုန့်ဟင်းခါးမပြောနဲ့ ထမင်းနဲ့ဟင်းတောင်
စားခဲ့ရမယ်မထင်ဘူး။"
"ရော့....ယူထားချည် ညည်းအစ်ကိုလေးကို
မြန်မာဟင်းကောင်းကောင်းလေး
ချက်ပေးလိုက် ဟုတ်ပလား။"
'ဒေါ်ရွှေဇင်ညိမ်း'လဲ မုန့်ဟင်းရည်လေးကို
သဘောကျလွန်းလို့ 'ငြိမ်းငြိမ်း'လက်ထဲကို
'ရူပီးတစ်ဆယ်'တန်လေး ထိုးထည့်ပေးလိုက်တယ်။
ဟင်းရည်နံ့လေးက ငါးနံ့လေးရော
ငရုတ်ကောင်းနံ့သင်းသင်းလေးနဲ့၊
ဟင်းရည်ပေါ်မှာဝေ့နေတဲ့ ငရုတ်ဆီအရောင်
လေးကလဲ လှမှလှ။အနံ့နဲ့အရောင်နဲ့တင်
အရသာဘယ်လောက်ကောင်းမယ်မှန်းခန့်မှန်းလို့ရနေပြီ။ သားတော်မောင် တစ်ယောက်တော့ မုန့်ဟင်းခါးကို ခေါင်းမဖော်တမ်းစားလိုက်မည့်ဖြစ်ခြင်း။
"ကဲ...ကဲ ညည်းလဲသွားပြင်ဆင်တော့
မနက်စာ စားပြီးရင် သွားကြတာပေါ့။ "
"ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်ဒေါ်။"
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့
သူ(မ)လဲ သားတော်မောင်ကို နှိုးဖို့အိမ်အပေါ်ထပ်ကို
တက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ သားတော်မောင်က ဘိလပ်
ကပြန်လာတာမကြာသေးဘူးလေ။ လန်ဒန် မြို့ကြီးကနေ၀တ်လုံတော်ဘွဲ့ ကြီးကိုယူပြီး ပြန်လာတာ။
သားတော်မောင်ကြောင့် ကိုယ့်အသိုင်းအ၀ိုင်းမှာ ကိုယ်ကမျက်နှာအပွင့်ဆုံးပဲ သားတော်မောင်က
ရုပ်ကလည်းချော၊ ပညာကလည်းတတ်၊
စည်းစိမ်ဥစ္စာဆိုတာကလဲ
သုံးမကုန် ဖြုန်းမကုန်...ဒီအဖိုးတန်သားလေးကိုပဲ
သမီးရှင်တွေ အားလုံးကမျက်စိကျနေတာကိုကြည့်ပြီးမိမိကိုယ်တိုင်လဲ ဂုဏ်ယူမဆုံးပေါ့ ။
အပေါ်ထပ်ကိုရောက်တော့ လျှောက်လမ်းရဲ့
အစွန်ဆုံးကအခန်းကို လာခဲ့လိုက်တယ်။
လော့ခ်မချထားတဲ့ ကျွန်းတံခါးကြီးကို အသာဖွင့်လိုက်တော့ သားတော်မောင်က
အိပ်မောကျနေတုန်း။အဲ့ဒါကြောင့် သူ(မ)လဲ
ခြေလှမ်းလေးခပ်ဖွဖွလှမ်းလို့ ကျွန်းကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဘေးတစောင်းလေးဝင်ထိုင်ပြီး ၊သားဖြစ်သူ
ရဲ့နှဖူးပေါ်က ဆံပင်လေးတွေကို သပ်တင်
ပေးကာ နှိုးလိုက်တယ်။
YOU ARE READING
"Dear Kyauk Khal"(Complete)
Romance၁၉၃၀ ခုနှစ်ကျော်ဝန်းကျင်အားပြန်လည်ပုံဖော်ထားသော အချစ်ဇတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်၏။ မှတ်ချက် =[Role Sensitive သမားတွေအနေနဲ့အစပိုင်းမှာ role မကွဲနိုင်တာကြောင့် ရှောင်သှားလို့ရပါတယ်။ ] ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္ေက်ာ္ဝန္းက်င္အားျပန္လည္ပုံေဖာ္ထားေသာ...
