"ရောက်ပါပြီ သခင်လေး ဘယ်အချိန်လာကြိုရမလဲ "
"ရတယ် လာမကြိုနဲ့"
"အဲ့ဆို ကျွန်တော် ဒီမှာပဲစောင့်နေလိုက်ပါ့မယ် "
"ဟေး ပြန်လေ အကြာကြီးစောင့်နေရမှာပေါ့ ငါအတန်းတတ်အုံးမှာ"
"သခင်လေး အဲ့ဆို လာကြိုရမဲ့ အချိန်ပြောပါ"
"၃ နာရီ ရပြီလား"
အခုကျမှ ညိုးငယ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးက သွားတွေ စီတန်းကာ ပြုံး လျှက် ပြန်မောင်းထွက်သွားတော့သည်။ပွဲစဖို့ ငါးမိနစ်ပဲ လိုတော့တာကြောင့် ကွင်းထဲကို အမြန်ပြေးရသည်။
"အတော်ပဲ Saint Perth မရောက်သေးလို့ "
"ဟင် သူမရောက်သေးဘူးလား"
"ဟုတ်တယ် အရေးကြီးပါတယ် ဆိုမှ Final ပွဲကျမှဟာ"
"ဖုန်းဆက်ကြည့်သေးလား"
"စက်ပိတ်ထားတယ် ငါသေချင်တယ် ဒီလိုဆို အရံတွေပဲ ထည့်ရမယ် ထင်တယ် ဒီအရူးကောင်က ဟာ "
Bow ငိုချတော့မလိုလိုနှင့် ဟိုရှာ ဒီရှာ ဂဏှာ ကမငြိမ်ပေ
"Ohm တို့ဆီသွားပေးပါလား အရံက ဘယ်သူဆိုအဆင်ပြေနိုင်လဲလို့"
"အေး သွားပေးမယ် "
Perth ဘာလို့လာမပြိုင်တာလဲ ဟုတ်သားပဲ သူပြိုင်နေရင် ကျွန်တော်အထင်လွဲနေမိအုံးမယ် သူအစကတည်းက ကျွန်တော် တောင်းဆိုလို့ ဝင်ပြိုင်ခဲ့တာ အခုကအရေးမှ မပါဘဲကို
"Ohm bow က ဘယ်အရံကစားသမားက .....အား"
အနောက်က Pond နဲ့Ping ဆော့နေတာကြောင့် ကျွန်တော် လဲကျသွားသည်။Ohm ပေါ်ကို တန်းနေတာပဲ လက်နဲ့ ထောက်ပြီးကျသွားတာကြောင့် လက်နာသွားသည်။တော်တော်နဲ့ ပြန်ထမရသည့်အခြေအနေကြောင့်
"Saint....!! "
"အ"
"ဒါဘာဖြစ်နေတာလဲ"
လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆွဲကိုင်ထားတာကြောင့် ရုန်းလို့မရ ဘာလို့အခုမှရောက်လာပြီး ဒေါသထွက်နေရတာလဲ
"နာနေပြီ အရင်လွှတ်ပေး"
"ဟို ကောင်နှစ်ကောင် ကမြင်းကြောထနေတာလေ Saint လဲကျသွားတာ မင်းကဘာလို့နောက်ကျနေတာလဲ ပွဲစတော့မှာကို"
YOU ARE READING
I'm so Sorry For that(Complete)
Fanfictionမင်း ကတယ်ကို ယုတ်မာလွန်းတယ် မင်း ကတယ္ကို ယုတ္မာလြန္းတယ္
Chapter 20
Start from the beginning
