DEĞİŞİM

Bölüm 25

-Bartu'nun Ağzından-

"Ne diyorsun Doruk?" dedi şaşkınca. Ben ise şaşkınlığımı bakışlarımla ifade ediyordum.

--

Şaşkındım. Ne diyeceğini merak ediyordum. Ama aynı zamanda bu anı bozduğu için kızgındım.

"Ne yumurtlıcaksan yumurtla lan sende!?"

Benim bu sözümden sonra tekrar aynı sessizlik içerisinde bulmuştuk kendimizi. Birbirimize bakıp durmaktan başka bir şey yapmıyorduk. Ve bu beni fazlasıyla sinirlendirmişti. Sonunda Doruk ağzını açarak konuşmaya başladı.

"İlki-"

"Doruk'un o kazaya sebep olduğunu bilmiyordunuz dicektik."

Ecem Doruk'un lafını kesip konuşmuştu. O gün Doruk arabayı sürdüğüne göre bu doğruydu. Bunu zaten biliyorduk. Doruk'un şaşkın ve sinirli bakışlarını Ecem'e diktiğini farketmiştim. Bunu beklemiyormuş gibi bir hâli vardı. Ecem'e doğru döndü.

"Ne saçmalıyorsun lan sen?"

Ecem Doruk'u kolundan çekip kulağına bir şeyler fısıldadı ardından bize dönüp konuştu.

"Biz rahatsız ettik ya sizi. Afedersiniz. Yürü Doruk."

Şu zamana kadar sessiz kalan Tuğçe'ye çevirdim bakışlarımı. Hala şaşkındı. O da benim gibi Doruk'un ne diyeceğini merak ediyordu. Bunu anlamak zor değildi. Doruk'un diyeceğini az çok tahmin edebiliyordum. Ama o benim dostumdu. Neden aramızı bozsun ki? Neden böyle bir şeyi istesin?

Ecem'in dedikleri ise benim kafamı karıştırmıştı. Doruk o kazaya sebep olmuştu. Evet bu doğruydu. Ama Ecem'in amacı neydi? Bilmediğim bir şey mi vardı?

Tuğçe'nin sesiyle kendime geldim.

"Bartu. Bir şey sorucam sana."

"Sor."

"Bilmediğim bir şey mi var?"

Var mı? Evet var. Ama ben daha bunu söyleyecek cesareti bulamadım kendimde. Tuğçe'nin İlkin'e benzediğini söylediğimde Tuğçe yanlış düşünebilirdi. Ben onu İlkin'e benzediği için sevmiyordum. Onu gerçekten seviyordum. Her şeyiyle. Ama yine de bunu söylemeye cesaret edemezdim.

"Bartu? Bir şey sordum. Beni duyuyo musun?"

"Ha. Yok. Bilmediğin bir şey yok. Ne olabilir ki Çirkin'im."

Kocaman büyük bir gülüş sergiledi.

"İyi o zaman."

Sonra gülüşü düştü. Gözlerini bana dikti. O kocaman yeşil gözlerini. İçinde kaybolduğum gözlerini.

"Ama senin bilmediğin bir şey var."

Tek kaşımı kaldırıp ona baktım.

"Ne varmış?"

"Ona ben söyledim. Ben Bartu'yu seviyorum dedim o yüzden kaza yaptık."

"Anlamadım?"

"Doruk beni sevdiğini söyledi o arabada."

Ecem'in ne demek istediğini anlamıştım. Demek bunu demek istiyormuş. Demek o yüzden Doruk'un bana olan tavırları değişmiş ve dostluğumuz paramparça olmuştu. Ama neden Tuğçe bana bunu kendi ağzıyla söylemişti ki?

"Bunu şimdi bana neden söyledin peki?"

Yanıma iyice sokulup konuştu.

"Çünkü senden hiçbir şey saklayamam. Saklamak istemiyorum. Sen benim sevgilimsin. Her şeyimsin. Öküz'ümsün."