HAYAT ACIMASIZDI , ACIMADI DA . . .
Hayat Atabeyli ailesini hiç acımadan yakmıştı 17 yıl önce.
Onlardan biricik kızları Aslı'yı almıştı daha doğduğu günün ilk gecesinde.
Aslı gitmişti ardında acılı ve yıkılmış 5 abi , anne ve babasını bırakarak.
A...
Yavaşça Mete'nin yüzünü silerken gülümsedim. Dört gündür bizim evde kalıyordu, bizim ısrarlarımız sayesinde. Yoksa kendi evine gitmek konusunda çok ısrarcıydı. Ama biz kesinlikle bırakmamıştık onu.
Bizim evde benim odamda gözüm gibi bakıyordum. Hatta bir kere lavaboya kadar eşlik etmek istemiştim ama baya sert bir tepki alınca bundan vazgeçmiştim. Yine de evde her yere peşinden gidiyordum. Her şeyiyle ben ilgileniyordum. Tabi bir türlü beni yalnız bırakmayan Poyraz abimde.
Poyraz abim dört gündür asla peşimden ayrılmıyordu. Nereye gitsem peşimdeydi. Bunu o olaya bağlıyordum. Haklıydı. Onun için sesimi çıkarmıyordum. Derslerim son hız devam ederken ben gün içinde hiç nefes alamıyordum.
Gerçi dışarı çıkmaktan biraz korktuğum bir gerçekti. Her ne kadar o gün Mete için çıktıysam da şimdi dışarı çıkmak çok zor geliyordu. Psikolog ile görüşme işini babama yalvarmalarım sonucu iptal etti. Aileme bahsedemediğim sorunumu nasıl başkasına söylerdim ki?
"Ah! Yavaş olsana kızım. Ne ağır bir elin varmış!" dedi Mete.
"Sus be! Yapıyorum işte. Senin de ne nazik bir canın varmış!" dedim yaraya yara bandı yapıştırırken.
"Aslı bebeğim biraz dışarı çıkalım mı seninle? Uzun zamandır beraber vakit geçirmiyoruz." dedi odama giren Araz abim.
Tam Mete'yi yalnız bırakamayacağımı söyleyip reddedeceğim sırada Mete benden önce atılıp cevap verdi.
"Aynen Araz abi. Lütfen şunu al başımdan. Dört gündür tepemde kukumav kuşu gibi dikiliyor." dedi Mete.
"Sana verdiğim emeklere yazıklar olsun. Ben sırf senin için sabah çikolatalı ekmeğimi yemeyip sana vereyim senin bana yaptıklarına bak. Tamam çıkıyorum. Artık yalnız başına kal burada." dedim yataktan kalkarken.
"Geliyorsan hazırlanacağım." dedi Araz abim.
"Evet geliyorum." dedim. O sırada Poyraz abim içeri girdi.
"Nereye gidiyorsun miniğim?" dedi.
"Bilmiyorum. Araz abim dışarı çıkaracakmış." dedim.
"Anladım. Nereye gidiyorsunuz Araz?" dedi.
"Sürpriz abi. Sana sonra söylerim. Bebeğim hazırlan. Yarım saate çıkarız." dedi ve çıktı odadan.
Bende kıyafet dolabıma gidip kendime kıyafet seçmeye başladım. Krem rengi bir gömlek, kahverengi bir kazak, ekose etek ve bir manto seçtim. Ayağıma ise siyah botlarımı giydim. Hava bugün yağmurlu gibiydi. Banyoya geçip giyindikten sonra saçlarımı tarayıp minik bir tokayla bir kısmını örüp arkada birleştirdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Emin misin gitmem de? İstersen kalabilirim." dedim Mete'nin yanına gelince.
"Çok eminim. Lütfen git." dedi Mete. "Aman iyi be! Gidiyorum ve her işini kendin yapmak zorunda kalacaksın." dedim ve odamdan çıktım.
